Zondag 25 november, La Sagrada Familia en meer werken van Gaudi
Na de eerste broodnodige koffie te drinken lopen we via de wijken Ribera en Barri Gotic, het oude stadsentrum, naar de Placa de Catalunya. De smalle straatjes en sfeervolle pleintjes maken de wandeling tot een genot en het is bijna jammer wanneer je het drukke en moderne plein bereikt. We hebben iedere dag wel (vooral 's avonds) een paar uur door de oude stad gezworven om nu eens hier, dan weer daar op een terrasje neer te strijken en de sfeer te proeven (eten en drank niet te vergeten).

In Ribera is ook het Picasso-museum te vinden, sinds 1963 gevestigd in een imposant middeleeuws patriciërshuis. Links de Santa Maria del Mar kerk.

Na het aanschaffen van een 3-daagse metropas (ca. € 10,- p.p.) eerst nog maar eens de Ramblas afgeslenterd op zoek naar levende standbeelden en andere artiesten. Op de Ramblas is een doorlopende vogeltjesmarkt voor wie maar een kanarie, parkiet, papegaai of een ander klein huisdier wil aanschaffen. Dit keer treffen we zelfs een haan aan.

Zelfs op deze rustige zondag zijn er nog volop artiesten op de Ramblas aanwezig waaronder ook de beroemde levende standbeelden, een traditie die, naar wij gehoord hebben, uit Barcelona afkomstig is.
De rest van de dag hebben we doorgebracht met het bezoeken van de Sagrada Familia van Gaudi en een aantal andere bouwprojecten van zijn hand. Hier volgen een aantal foto's, maar meer informatie en foto's zijn te vinden op speciale
Gaudi-pagina.

In 1882 werd met de bouw van de Sagrada Familia begonnen en vanaf 1883 werd Gaudi aangesteld als architekt. De kerk, die "Kathedraal der armen" wordt genoemd, mocht uitsluitend met schenkingen worden gebouwd.

Terwijl de bouw vanaf 1883 doorging, testte Gaudi in zijn andere projecten nieuwe ideeën om ze toe te passen in de kathedraal. De laatste 12 jaar van zijn leven (1914-1926) wijdde Gaudi zich volledig aan dit levenswerk. Bij zijn dood was alleen de oostelijke gevel, gewijd aan het leven van Christus, gereed.Er wordt nog steeds druk gewerkt aan de kathedraal en de verwachting is dat tegen 2030 het werk voltooid is.
We beklimmen de torens van de Sagrada, maar hebben achteraf spijt dat we dat niet tot de laatste dag hebben bewaard: 426 treden omhoog en vervolgens weer naar beneden leveren ons nogal bibberige beentjes op en dagen vol spierpijn...

Voor wie zijn/haar benen wil sparen is er ook een lift die tot 60 meter hoog gaat. Je mist dan wel alle doorkijkjes vanuit de torens en de fantasievolle figuren en symbolen die overal tegen de kathedraal lijken te zijn aangeplakt.

Het uitzicht over de stad vanaf de kathedraal is ook zeker de moeite waard. We zouden hier graag eens bovenop staan wanneer de kathedraal voltooid is, maar tot die tijd zal het nog wel een mengeling van kunstzinnige torens tussen de hijskranen zijn.

Tussen 1904 en 1907 verbouwde Gaudi voor de industrieel Josep Batllo Casanovas een huis uit 1877. Het huis lijkt heel modern en vooral erg levendig, eigenschappen die Gaudi aan veel van zijn scheppingen meegaf. Wat ons betreft kunnen veel architekten daar nog wat leren.

Casa Mila werd tussen 1906 en 1912 gebouwd door Gaudi in opdracht van het rijke echtpaar Mila. Het is nu een appartementencomplex en we kunnen even een kijkje nemen in de centrale hal.

Casa Vicens is het eerste belangrijke voltooide bouwwerk van Gaudi. Het huis werd tussen 1883 en 1888 gebouwd. Prachtige kleuren zijn verwerkt in het huis terwijl het toch niet kitscherig aandoet.
Aan het einde van de middag hebben we het wel even gehad met al die gebouwen en besluiten we op de Placa Reial, vlakbij de Ramblas, eens uitgebreid te gaan uitrusten en onszelf te verwennen. De zwervers zijn nog druk in de weer bruikbare spullen tussen de troep van de ochtendmarkt uit te zoeken en komen af en toe even langs om te bedelen.

Maar alweer ontkomen we niet aan Gaudi: de lantaarnpalen op dit plein blijken een jeugdwerk van hem te zijn.
Na een korte rustpauze in het hotel gaan we 's avonds de Ramblas nog even op, zonder camera. Maar al te veel wandelen doen we niet want onze voeten doen echt ontzettend zeer, om nog maar niet te spreken van de kuitspieren die ons de Sagrada op hebben moeten brengen.
