Door de Alpen (Logarska Dolina) naar Ljubljana

Het is nog koud 's ochtends, maar de zon schijnt wel. Op de camping zijn wat campers komen te staan en een verdwaald tentje. De bewoners ervan hebben een koude nacht gehad. Wij hebben gisteravond lekker de kachel aangedaan en nu doen we dat in de auto ook maar, het is 10 graden als we wegrijden.

Via Kranj rijden we naar het noorden, de bergen in die hier de Kamnik-Savinja Alpen worden genoemd. Voor ons zijn het gewoon de Alpen. De bochtige weg is nogal eens overstroomd, ook hier is de grote hoeveelheid regen van de afgelopen dagen nog steeds bezig zich een weg naar beneden te banen. Er zal ongetwijfeld ook al sneeuw gevallen zijn.

We rijden een paar kilometer door Oostenrijk om iets naar het oosten Slovenië weer binnen te rijden. En als er een schoon toilet staat moet ik dat natuurlijk wel uitproberen. De meeste die we deze reis zijn tegengekomen waren vies tot zeer vies. Maar deze is prachtig schoon, misschien ook wel omdat er vrijwel niemand langskomt, maar het zal ook iets met de Oostenrijkse properheid te maken hebben.

De auto heeft het niet gemakkelijk om deze berg op en af te komen maar al snel zijn we terug in Slovenië waar de douane in de kou weinig zin heeft om z'n hokje uit te komen. We gaan nu naar de Logarska Dolina, waar onze enthousiaste reisgids het volgende over zegt: ' volgens velen een van de mooiste dalen van het Alpengebied'.

Sinds 1987 is de smalle vallei (op zijn hoogst 500 meter breed) een beschermd natuurgebied en we moeten € 5 betalen om er met de auto in te gaan. Het dal is inderdaad erg mooi, al was het maar vanwege de herftskleuren die de bomen dragen. Het is ooit uitgesleten door een gletsjer die nu allang verdwenen is.

Het dal is omringd door talloze bergtoppen die 2300 meter of hoger zijn, inderdaad een magnifiek gezicht. De meeste rivierbeddingen staan droog, dus hier is veel minder regen gevallen. Maar het allerprettigst vinden we wel dat het niet zo druk is, heel af en toe komen we iemand tegen.

Aan het einde van het 9 kilometer lange dal staat een kiosk waar we een lekker warm bakje koffie kunnen drinken. Het is al iets warmer aan het worden, maar de trui kan nog niet uit.

Daarna lopen we nog een stukje bergop om uitzicht te hebben op de 90 meter hoge Rinkawaterval. Vlak ervoor is de bron van de Savinja die zich hier naar beneden stort om door de vallei naar het zuidoosten te stromen. Je kunt hier lange wandeltochten maken waarbij je allerlei bronnen, watervalletjes en grotten kunt tegenkomen.

Als we weer afdalen uit de bergen komen we verschillende pittoreske dorpjes tegen en natuurlijk nog meer afslagen die dalen in gaan en er zijn diverse grotten te bezichtigen. Maar vanmiddag willen we ook nog een kijkje nemen in Ljubljana dus we houden het nu bij het genieten van het landschap. Een indrukwekkend stukje Alpen.

In Ljubljana vinden we redelijk snel een parkeerplek en we kunnen de naam nu redelijk goed uitspreken hoewel we in het begin nogal over de naam struikelden. De hoofdstad van Slovenië ligt aan de rivier Ljubljanica waarover in het centrum drie bruggen de stadshelften met elkaar verbinden.

De oude stad is goed te belopen en heeft bouwwerken uit verschillende periodes. Gelukkig hebben de communisten het oude centrum redelijk ongemoeid gelaten en staan de saaie woonflats meer in de buitenwijken. De Griekse argonaut Jason kwam hier in de buurt ooit een draak tegen, die hij uiteraard versloeg, en de draak zien we regelmatig terug op gebouwen, het is nog steeds het symbool van Ljubljana.

Ljubljana is met 300.000 inwoners één van de kleinere hoofdsteden van Europa, en in de binnenstad is het een gezellige drukte. Weinig toeristen, maar vooral studenten komen we hier tegen bij de vele winkeltjes en café's.

Het is een stuk aangenamer dan vanochtend en we kunnen maar met moeite een plaatsje langs de rivier vinden waar we iets kunnen eten. Onze ober is nieuw of niet aan drukte gewend want we moeten de bestelling 3x opgeven voordat we iets krijgen.

Ljubljana is 2 keer door een aardbeving verwoest en vooral uit de tijden van de wederopbouw (begin 16e en eind 19e eeuw) werden veel zijn veel gebouwen bewaard gebleven. En in de 20e eeuw heeft de eigenzinnige architect Jože Plečnik een stempel op de stad gedrukt.

Plečnik heeft ook jaren in Praag gewerkt, maar de vergelijking van Ljubljana als 'Praag in een kleiner formaat maar wel veel leuker' die we hier en daar in brochures lezen vinden we wat overtrokken.

Presernov Trg is het hart van de stad, maar op het standbeeld na ligt het helemaal open. Er wordt hard gewerkt om de binnenstad voor het volgende seizoen weer helemaal gastvrij en begaanbaar te maken. Het grootste deel is trouwens autovrij wat het ook prettig maakt om hier te wandelen.

Hoog boven de stad ligt Ljubljanski Grad, het kasteel waar tegenwoordig geen gevangenen meer zitten maar culturele festiviteiten worden gehouden. Je kunt er ook trouwen en er zijn tentoonstellingen. Vanaf de uitzichttoren moet je een mooi uitzicht hebben over de stad, maar het kabelbaantje gaat vandaag niet en we hebben niet zoveel zin in een beklimming naar de top van de 376 meter hoge heuvel.

Wij maken nog een rondje langs de rivier waar de terrassen steeds voller komen te zitten. Al met al vinden we het een leuke en aantrekkelijke stad, prettig om een dagje rond te dolen. Wij zijn niet zulke stadsmensen en voor ons was een half dagje ook voldoende, hoewel we zeker een wat uitgebreider bezoek zullen plannen als we weer in de buurt zijn.

We moeten even door de avondspits rond Ljubljana doorbijten maar al snel zijn we in de buurt van Smlednik, iets ten noorden van de hoofdstad. We hebben niet erg veel gereden vandaag maar het was wel een lange dag met heel verschillende indrukken. Ook de laatste nacht hier blijven we dus lekker comfortabel in ons huisje zitten, zin in het opzetten van een tent hebben we niet meer.