Clootie Well en Brahan the Seer

Ik had wat last van mijn keel maar dat wordt alleen maar erger en erg lekker voel ik me niet. Toch gaan we weer op pad en hoe toevallig is het dan dat we langs Clootie Well op de Black Isle komen. Een Clootie Well is een bron waar een boom bij staat en waar mensen kledingstukken in de bomen hangen als onderdeel van een genezingsritueel. Je doopt de kleding eerst in de bron en vraagt de geest of heilige van de bron om genezing. Deze bron bij Munlochy is opgedragen aan de heilige Curetan en had de speciale kracht om zieke kinderen te genezen die hier een nacht werden achtergelaten.

Van Munlochy rijden we door naar Fortrose waar we bij Chanonry Point willen kijken of we dit keer misschien meer geluk hebben om dolfijnen te spotten. Chanonry Point ligt op het uiteinde van een landtong die de ingang vormt voor de Moray Firth en dolfijnen vangen hier graag vis wanneer laagtij voorbij is en het weer vloed begint te worden. Om er te komen moet je over een single track road rijden die door een golfbaan heenloopt, vandaar het bord dat je moet oppassen voor overvliegende golfballen. We komen geen golfballen tegen maar zien ook geen enkele dolfijn, alweer niet.

Op deze plek staat ook een gedenkteken voor Brahan the Seer en een informatiebord over deze helderziende uit de 17e eeuw. Zijn echte naam was Coinneach Odhar of Kenneth Mackenzie en zijn profetiën kwamen (bijna) allemaal uit en gingen vooral over clans in de Hooglanden maar hij voorzag ook de laatste veldslag op het Britse eiland (slag bij Culloden), de Clearances en zelfs de opkomst van talloze whiskywinkels. De meeste voorspellingen kwamen al binnen een eeuw uit maar ook de 2e wereldoorlog zou hij voorspeld hebben. Maar al zijn voorspellingen, die hij deed met behulp van een blauwe steen met een gat erin, hebben een link met Schotland. Een fascinerende man. Hoewel, sommigen denken dat hij een mythe is, verzonnen door de schrijver Alexander MacKenzie.
Helaas lokte 1 van zijn voorspellingen ook zijn dood uit en volgens de legende werd hij hier barbaars vermoord in een brandend teervat.

Om goed dolfijnen te kunnen spotten lopen we langs de vuurtoren die hier vanaf 1846 staat. Er zijn veel mensen op de been maar we hebben natuurlijk weer niet op de getijden gelet. Het beste moment om ze te zien is op een middag wanneer de eb over zijn dieptepunt heen is en de vloed weer begint op te komen. Daarnaast is het ook beter als het verschil tussen laag- en hoogwater het grootst is. Nu ik dit schrijf vind ik uit dat daar tegenwoordig zelfs goedkope boeken voor worden uitgegeven.

We maken er vandaag niet zo'n lang uitstapje van en zijn vroeg in de middag weer terug in Beauly.
Nu Iain en Cathy het hotel niet meer runnen, steken ook wij onze handen uit de mouwen en Lies en Rachel zijn hier hard aan het werk om het avondeten voor te bereiden. Nou ja, hard aan het werk, ze hebben vooral veel lol en liggen regelmatig in een deuk van het lachen. Ook 's avonds, als we met ons allen in de lounge bij elkaar zitten, hebben we veel plezier, kletsen wat en doen kruiswoordpuzzels.

De volgende dag voel ik me nog beroerder maar we gaan er toch nog even op uit. We rijden iets verder naar het noorden dan gisteren, over de Dornoch Firth heen en dan aan de noordkant langs het water naar Meikle Ferry. Hiervandaan vertrok de ferry voor de oversteek naar het zuiden van de Firth. In 1809 was hier een van de grootste scheepsrampen toen de overbeladen ferry zonk en 99 mensen om het leven kwamen. Men besloot daarna bij Bonar Bridge een brug te bouwen maar de ferry zou tot 1957 in bedrijf blijven. In 1991 werd de Dornoch Bridge geopend die nu deel uitmaakt van de A9 die naar het noorden gaat.

Ik vind hier nog wat wegen waar we nog niet gereden hebben (volgens mijn kaart) en zo komen we bij Embo, een plaatsje dat zich in 1988 voor 1 dag onafhankelijk maakte van het Verenigd Koninkrijk. Het gaf zijn eigen munt uit waarmee een speciale Clynelish malt whisky gekocht kon worden. Op die manier werd geld bij elkaar verzameld voor de ombouw van een school tot dorpshuis. Men had van tevoren toestemming gevraagd aan de koningin en de minister president (Thatcher). Er werd zelfs een douanepost ingericht.

---

Iets buiten het dorp zien we een rij caravans op een camperpark waarvan we niet kunnen voorstellen dat het leuk is om daar vakantie te houden. Maar zo zijn er heel veel in Engeland en Schotland, men heeft hier toch een ander idee bij kamperen dan wij. Wij gaan liever door naar het mooie strand van Dornoch waar we een korte wandeling houden.

We rijden nog een stuk verder naar het noorden, het binnenland in waar steeds minder bewoning is en heide en grasland elkaar afwisselen. Het is een erg mooi gebied, zoals eigenlijk de hele Hooglanden wel maar ik kan er steeds wat minder van genieten door de pijn in mijn keel en oren die maar niet weggaat. We gaan dan ook niet zo laat terug naar Beauly waar ik op tijd onder de wol kruip. Ik had echt een kledingstuk in de bomen bij Clootie Well bij Munlochy moeten hangen!