Dinsdag 10 juni, via Gent naar Yorkshire, de ergste hotelbaas ooit
Dit wordt een wat vreemd reisverslag want we zijn een heleboel foto's kwijt en ook onze aantekeningen wanneer we precies waar geweest zijn. Het heeft te maken met onze camera's die in Griekenland door een mini-tsunami in zee werden meegesleurd: eentje doet het af en toe nog een beetje maar uiteindelijk kunnen we de geheugenkaart niet meer uitlezen. En dat is jammer want daardoor missen we niet alleen heel veel foto's maar ook de gps-coördinaten waar ze gemaakt zijn. Vandaar dat we dit reisverslag op maar 4 bladzijden hebben staan met een beperkt aantal foto's die we met een nogal eenvoudig cameraatje hebben gemaakt. Van de laatste 10 dagen hebben we zelfs niet 1 foto!
We zijn nog maar nauwelijks 2 weken terug uit Griekenland als we alweer naar Schotland gaan. We vertrekken 10 juni en overnachten eerst in Gent, een prachtige stad waar we de volgende ochtend alle tijd hebben om wat rond te lopen. De boot vanuit Duinkerken gaat pas om 2 uur en vanaf hier is het maar iets meer dan een uur rijden. We parkeren vlakbij het historische centrum bij de Korenmarkt. Eerst drinken we een kop koffie op dit plein en daarna lopen we wat rond.
In de middeleeuwen was Gent één van de grootste handelssteden van Europa die haar rijkdom dankte aan de vlas-, linnen- en wolnijverheid. De binnenstad wordt gedomineerd door 3 hoge torens, die van de Sint Niklaaskerk, de 95 meter hoge Belforttoren uit de 13e eeuw en de Sint Baafskathedraal.
In de middeleeuwen was Gent één van de grootste handelssteden van Europa die haar rijkdom dankte aan de vlas-, linnen- en wolnijverheid. De binnenstad wordt gedomineerd door 3 hoge torens, die van de Sint Niklaaskerk, de 95 meter hoge Belforttoren uit de 13e eeuw en de Sint Baafskathedraal.
Na de middeleeuwen verviel de stad enigszins maar in de 18e eeuw werd het de eerste geindustrialiseerde stad van Europa en alweer in textiel. Vanuit Engeland werd een spinmachine naar België (dat toen nog deel uitmaakte van de Nederlanden) gesmokkeld en de stad groeide weer.
We zijn hier maar een paar uur dus veel kunnen we niet bezichtigen maar de stad komt op ons lijstje om een keer een weekend heen te gaan. We vinden het altijd erg prettig om door zulke stadjes te wandelen waar de geschiedenis nog tastbaar is. De grote gebouwen zijn imposant maar we vinden vaak de smalle steegjes en oude winkeltjes en woonhuizen nog leuker.
Na een voorspoedige boottocht rijden we in Engeland naar York. We willen morgenvroeg onze vrienden Rachel en John opzoeken die in Yorkshire wonen en in York vonden we een nog enigszins betaalbaar hotel, 65 pond voor 1 nacht. Achteraf hadden we de reviews wat beter moeten lezen: we worden nogal nors ontvangen en worden van kamer na kamer gesleept maar aan alle kamers is wel iets mis. Onderwijl krijgen we te horen wat er allemaal niet mag. Als Teije vraagt waar buiten een plekje is om te roken, ontploft de man en krijgen we een tirade te horen hoe zijn klanten hem te gronde willen richten: of ze veroorzaken brandjes door te roken of ze staan buiten waardoor de buren klagen en het hotel willen laten sluiten vanwege overlast.We zijn hier maar een paar uur dus veel kunnen we niet bezichtigen maar de stad komt op ons lijstje om een keer een weekend heen te gaan. We vinden het altijd erg prettig om door zulke stadjes te wandelen waar de geschiedenis nog tastbaar is. De grote gebouwen zijn imposant maar we vinden vaak de smalle steegjes en oude winkeltjes en woonhuizen nog leuker.
Wat een onaangename man en hij blijft maar doorgaan zonder te luisteren. Erg schoon is onze kamer ook al niet dus we zijn blij dat we morgen weer weg gaan. Eigenlijk staan we bijna op het punt nu al weg te gaan maar het is al laat en dan moeten we weer op zoek.
De volgende ochtend worden we rond 5 uur abrupt gewekt door het jankende en indringende rookalarm. Al schreeuwend rent de hotelbaas door de gangen om iedereen naar buiten te jagen en geeft ondertussen allerlei mensen de schuld: dat jonge stel zal wel gerookt hebben of misschien jij... Maar op de binnenplaats zien we dat er een flinke rookwalm uit de keuken komt, de oude baas heeft het gewoon zelf veroorzaakt. En we zouden er niet van opkijken als hij het expres heeft gdaan. Wat een vreselijke plek. We slaan het ontbijt over en verlaten snel het hotel.
Om iedereen te waarschuwen: het gaat om het Clifton Bridge guest house in water End, York en de eigenaar heet Ferraioli. Lees eerst goed de reviews, misschien is er een nieuwe eigenaar en is het nu allemaal beter.
We rijden wat in de buurt rond en al vroeg bellen we Rachel die ons niet verwacht. Daar krijgen we alsnog ons ontbijt en we praten de hele ochtend bij want we hebben elkaar al ruim een jaar niet meer gezien.
Aan het einde van de middag rijden we verder naar Peebles in de provincie The Borders in het zuiden van Schotland waar we voor 2 nachten een kamer hebben geboekt in het Castle Venlaw hotel. Het is een echt kasteel en we hebben een prachtig hemelbed. Of het kasteelhotel nog steeds open is, weten we niet want de site lijkt niet meer te bestaan.
Iets ten zuiden van Peebles ligt The Glen, ook wel Glen House genoemd, een landgoed met een 13e eeuws kasteel. Het kasteel is een keer afgebrand en weer gerestaureerd maar persoonlijk vind ik het kleine poortwachtershuisje veel leuker, daar wil ik wel wonen. Op het landgoed zijn diverse wandelingen die je kunt maken.
We rijden deze dagen heel wat af en daarbij is de gelamineerde kaart van Teije de leidraad. Op die kaart tekent hij af welke wegen we al gereden hebben en zo zoeken we steeds weer nieuwe wegen op, er zijn er nog genoeg. Op die manier komen we ook steeds weer nieuwe dingen tegen zoals Castlelaw Hillfort, ten zuiden van Edinburgh. In de IJzertijd leefde hier eeuwenlang ene kleine gemeenschap en je kunt een ondergrondse ruimte bezoeken die 20 meter lang is maar waarvan de functie niet duidelijk is.
We zullen vast nog wel andere interessante zaken hebben gezien maar tja, daar hebben we geen foto's van. Wel van de schaapskudde die we tegenkomen als we een doodlopend weggetje weer terug moeten rijden. De boeren zijn niet echt blij met ons en drijven de schapen op met hun quads. Deze vierwielige quads zie je steeds meer in landbouwgebieden en ze zijn waarschijnlijk erg handig op de smalle wegen maar ook voor offroad rijden.