Lies & Teije's reis website

Naar Newton-Stewart in Galloway en autopech


Home -> Europa -> Schotland -> Reisverslag Schotland -> 18 & 19 mei 2013
Zoeken

Zaterdag 18 mei, naar Newton-Stewart in Galloway en autopech

Het regent pijpenstelen wanneer we Beauly verlaten en we hopen dat het wat beter wordt als we verder naar het zuiden gaan. Het is zo'n 450 kilometer en onderweg moeten we ook nog iets definitief boeken want dat hebben we nog niet gedaan. Halverwege bellen we een aantal mensen op die we als optie hebben en uiteindelijk kiezen we voor een huisje in een buitenwijkje van Newton Stewart voor 175 pond.
OverstromingenMaar de regen wordt steeds heftiger en de weersberichten voorspellen niet veel goeds voor de rest van de dag en we volgen de verkeersberichten want steeds meer wegen worden onbegaanbaar door overstromingen. Onze bestemming ligt ten zuiden van het Galloway Forest Park en als we Ayr gepasseerd zijn blijkt dat vrijwel alle wegen door het park en eromheen afgesloten zijn. Als we zien hoe een SUV probeert door het diepe water te rijden en even later toch tot stilstand komt weten wij zeker dat we dat met onze auto niet hoeven te proberen. Er staan wat omleidingen aangegeven maar we stuiten steeds weer op afgesloten wegen en uiteindelijk rijden we meer dan 100 kilometer extra om onze bestemming te bereiken.

Zondag 19 mei 2013, een lekke band in de middle of nowhere

Galloway Hills Koeien in GallowayDe dag erna is het gelukkig flink opgeklaard en we gaan door de omgeving rijden. We zijn hier ooit een keer langs de hoofdwegen naar Stranraer gereden dus voor Teije is het smullen om dit witte gebied op zijn kaart te vullen. Eigenlijk het hele gebied van Newton Stewart naar het zuiden, het schiereiland The Machars en in het zuidwesten het schiereiland Rhins of Galloway. Maar vandaag doen we eerst wat verlaten weggetjes ten noordwesten van het dorp.
Huisje in Galloway Oude aankondigingHet is een uitgestrekt gebied met lange slechte eenbaanswegen en heel weinig bewoning of verkeer. Overal hangen bordjes dat er binnenkort aan de weg gewerkt wordt of dat de weg gesloten is voor het oogsten maar het lijken allemaal erg oude borden zoals die hier rechts van 2 jaar oud. Ach, ieder jaar zullen ze wel rond dezelfde tijd oogsten, dus wat maakt het uit. Maar, ook al is het landschap zoal altijd wel mooi, het is ook een beetje saai, we zien nauwelijks leuke huisjes en al helemaal geen kasteeltjes.
In the middle of nowhere Schapen berijden mag welMaar Teije lijkt helemaal blij met alle smalle weggetjes die hij ontdekt ook al zijn ze soms zo slecht dat zelfs hij af en toe twijfelt of hij sommige wel af moet gaan.
Het leukste dat ik zie is dit verkeersbord met een schaap met berijder in de buurt van New-Luce. Het is hier dus verboden voor bereden schapen om op de weg te poepen. Het schaap is wel erg groot ten opzichte van de berijder en het hoopje erachter. Of zou ook het berijden van het schaap verboden zijn. Dat zou kunnen want we hebben nog nooit een schaap met berijder gezien!
Op het zoveelste weggetje gaat het eindelijk verkeerd, waar ik altijd al zo bang voor ben. Er ligt een nieuwe grindlaag op de weg en ineens poef, lekke band. In the middle of nowhere op een single track road, 10 kilometer van het dichtsbijzijnde dorp. En aangezien we op gas rijden hebben we geen reserveband. En hoe rustig het op deze wegen ook is, nu komt er ineens verkeer aan. De mensen helpen vriendelijk om de auto half van de weg te duwen maar meer kunnen ze ook niet doen en wijzen ons er ook nog even fijntjes op dat er hier geen mobiel bereik is.
Er zit een dikke spijker in de lege achterband die we er niet uitkrijgen. Teije snijdt er een gat omheen en probeert het dan te vullen met zo'n eenmalig plaksetje maar dat werkt niet. We kunnen geen kant op. Maar aangezien de band toch al naar de vaantjes is, besluit Teije langzaam naar het dorp terug te rijden en te kijken wat we daar kunnen doen.
En wat hebben we een geluk, er is een pub die nu open is. Maar ook hier hebben we geen bereik en we leggen de situatie uit en mogen de telefoon van de pubeigenaar gebruiken. Maar dan wel in het hoekje van de tuin want alleen daar is bereik! Na een aantal malen bellen met de AA vinden ze het niet nodig om op zondagmiddag de auto op te halen, morgenvroeg zijn we als eerste aan de beurt. Maar er gaat geen bus door dit gehucht en er zijn geen overnachtingsplekken. Dan maar de ANWB bellen, daarvoor zijn we tenslotte lid met recht op vervangend vervoer in het buitenland. Na veel heen en weer gebel, allemaal in het hoekje van de binnenplaats, weet de ANWB de AA te overhalen toch een truck te sturen om ons naar Newton Stewart te brengen.
Maar we moeten nog wel een paar uur geduld hebben en zo zitten we in totaal 6 uur in de pub te wachten, wat te eten en te drinken en we horen van de bewoners, bijna allemaal Engelsen, dat dit gebied bewust geboycot wordt door de regering wat voorzieningen betreft. Maar juist ook vanwege die rust en het gebrek aan bemoeienis zijn ze hier naartoe gekomen.
We worden afgesleeptEn daar is dan eindelijk de truck die ons komt ophalen. De auto wordt erop gehesen en de chauffeur scheurt met een gangetje van 60 tot 80 kilometer per uur over de supersmalle weg terwijl ik in de zijspiegel op onze auto let die heen en weer bonkt. In gedachten zie ik hem er al vanaf schieten zodat we helemaal geen auto meer hebben. Dat ik doodsangsten uitsta is misschien wat overdreven maar het is de onprettigste autorit die ik ooit heb gehad! Als we bij ons huisje afgezet worden na 45 kilometer ben ik dan ook heel blij als onze auto, op een lekke band na, heel voor de deur staat. Morgenvroeg komt een garage een nieuwe band brengen. Pfff, dat is weer een avontuur achter de rug.
Uitzicht vanuit ons huisje Ons ouderwets huisjeIk nestel me in een fauteuil in het nogal ouderwets ingerichte huisje en Teije zit nog een tijdje op onze veranda. Nou, dat was onze zoveelste autopech in Schotland. Eigenlijk hebben we dat vrijwel ieder jaar wel als we met de auto gaan en niet alleen hier. Nu morgen er nog even om denken dat het wiel weer heel goed vastgedraaid wordt!

 


© Teije & Elisabeth 2000 - 2024 Naar boven