We trekken verder naar Glen Coe

Vandaag gaan we naar een camping bij Glen Coe village, zo'n 130 kilometer hier vandaan dus we hebben geen haast met ons vertrek en na het ontbijt blijven we nog een hele tijd plakken wat we eigenlijk altijd doen als we hier weggaan, tenzij we echt op tijd staan. Zo lang dat Iain tussendoor nog een ochtendnap moet doen. Maar hij staat meestal al voor zessen op om het ontbijt voor de hotelgasten voor te bereiden. Maar als zij tegen de middag weg moeten, vertrekken wij ook naar het zuiden.

Bij Spean Bridge, ten noorden van Fort William staat heel markant het Commando Memorial in het landschap. We komen er wel vaker langs en af en toe stoppen we er om naar het landschap te kijken, vandaag ook. Het is al ver in juni en dit keer zien we geen sneeuw op de bergen liggen hoewel dat in mei vaak nog wel het geval is.

Het Commando Memorial is een monument voor de Britse Commando's die in dit gebied trainden tijdens de 2e wereldoorlog. Er is ook een Garden of Remembrance waar nog steeds af en toe de as wordt uitgestrooid van overleden oorlogscommando's, ook uit latere oorlogen zoals die in Irak.

Teije is blij dat hij hier ook nog een weggetje vindt waar we niet eerder zijn geweest, langs het riviertje dat Loch Lochy met Loch Linhhe verbindt. Af en toe is er een klein dorpje maar het landschap is vooral heel erg groen en dat zal vast niet alleen door het smelwater komen.
De wegen zijn smal maar verkeer is er nauwelijks. Maar helaas zien we hier geen onverwachte kasteeltjes of gate lodges.

Bij Banavie komen we weer op een wat grotere weg vlakbij de bocht waar Loch Linnhe en Loch Eil bij elkaar komen. Dit is het einde (of beginpunt) van de Great Glen die tot aan Inverness loopt, een geologische breuklijn en er zijn wel eens (hele) lichte aarschokken. Het is een natuurlijke verbindingsweg naar het noorden voor boten (het Caldonian Canal), auto;'s (de A82) en er is ook een recreatief wandelpad, de Great Glen Way.

In Fort William stoppen we even om te winkelen: er is hier een winkeltje die t-shirts met grappige teksten verkoopt en Teije vindt er altijd wel wat nieuwe. In de winkelstraat zijn ook een paar kleine terrasjes en het weer is aangenaam genoeg om buiten koffie te drinken. Wel opvallend dat er alleen maar Nederlanders lijken te zitten. Iedere keer weer merken we op dat er altijd veel Nederlanders rond Fort William zijn.

In Glen Coe Village hebben we een blokhut op het terrein van Glencoe Independent Hostel. Er ligt een briefje voor ons klaar waar we de sleutel kunnen vinden en al snel zijn we onze knusse hut aan het inrichten. Vanuit hier gaan we deze omgeving een week lang wat beter verkennen.

Voor ons ligt een veld waar gekampeerd kan worden en de hele periode dat we hier zijn brandt er een rokerig vuur. Dat blijkt vooral tegen de midges te zijn, kleine irritante muggen die flink kunnen steken. Bij onze hut hebben we er ook wel wat last van maar heel wat minder dan in het weiland. In het zonnetje kunnen we nog een hele tijd buiten zitten. Als de zon daalt wordt het wel snel kouder maar binnen hebben we gelukkig ook verwarming.