Wandelen rond Loch Garten, Loch Ness

Aan het begin van de middag hebben we afgesproken met Luc en Wilma, twee vrienden die zo'n 60 kilometer verderop in een huisje zitten, om te gaan wandelen. Maar de eerste uren regent het pijpestelen en blijven we maar lekker binnen.
Op de kaart bekijken we alvast wel waar we gaan wandelen, bij Loch Garten, een zoetwatermeer dat omringd wordt door hoge naaldbomen. Het schijnt dat het bos hier oeroud is.

Het loch ligt in het gelijknamige natuurreservaat vlakbij Boat of Garten tegen de Cairngorm Mountains aan. Het loch staat bekend om de vele visarendnesten die er zijn en is ook een bekend visarend centrum met een leerzaam bezoekerscentrum. Vandaar kun je met ook met verrekijkers een nest observeren. In het begin van de 20e eeuw waren visarenden uitgestorven in Engeland maar in 1954 kwam een paar uit zichzelf hierheen.

Als we onze wandeling beginnen hebben we nog regenjacks aan of een dikke jas maar langzamerhand wordt het steeds warmer en beginnen we te puffen. Het is niet echt een zware wandeling maar af en toe moeten we over boomstammen heen klimnmen en de oever van het meer is niet altijd even duidelijk aangezien het meer langzaam aan het dichtgroeien is en er een strook moerasachtig gebied ontstaat.
Door de zon en de wolken ontstaan er hele mooie weerspiegelingen in het water.

Na zo'n 2,5 uur vinden we het welletjes en gaan terug naar het huisje van Luc en Wilma waar we samen wat eten en nog een paar uren blijven praten. Het is tegen half 11 als we weer terug zijn in Beauly en daar kletsen we in de pub nog even met wat bekenden uit het dorp voordat we naar bed gaan.

We draaien ons nog eens om in bed als we 's ochtends de regendruppels tegen het raam horen kletteren en uiteindelijk staan we pas tegen 10 uur op. Maar hier kunnen we ontbijten wanneer wel maar willen. Daarna rijden we naar Inverness om een paar delen te zien waar we nog niet eerder waren. Aan de noordkant van de Beauly Firth vinden we een weg die ons onder de Kessock brug brengt. Deze brug hangt hoog boven het water zodat schepen er onder door kunnen varen. Hij is in 1982 geopend nadat er 6 jaar aan gewerkt was. Voor die tijd moest men helemaal omrijden om de Beauly Firth heen, om naar het noorden te gaan. Nu loopt de A9 naar Wick er overheen.

Net over de brug slaan we linksaf, om het voetbalstadiumn heen en dan naar de wijk die in de Beauly Firth ligt met zicht op de brug naar het noorden. Gewoon om er even geweest te zijn maar al snel blijkt dat je echt overal in Schotland onverwachte dingen te zien krijgt: hier zien we allerlei prachtige uitingen van houtsnijkunst, voornamelijk dieren. Zelfs het monster van Loch Ness zit erbij. Er staat Merkinch PS op de beelden en dat blijkt een school in Inverness te zijn. Nou, mooi stukje handarbeid!

Vervolgens rijden we langs de oostkant van Loch Ness, het grootste zoetwatermeer van Groot Britannië. Toevallig is het vooral bekend om het zogenaamde monster maar er zijn veel meer lochs in Schotland met een vergelijkbaar monster maar die behoren vaak alleen toe aan de lokale folklore terwijl men er hier echt een toeristische attractie van heeft weten te maken.
In de buurt van Dorres komen we langs een tuin waar ook een aantal houten beelden staan. Het is vlakbij Boleskine House, een huis aan de rand van het Loch Ness, waar ooit Aleister Crowley woonde, een bekende occultist.

Bij Foyers nemen we eindelijk eens de tijd om de 2 kilometer lange prachtige wandeling naar de Foyers Falls te maken, een waterval die we al veel langer wilden zien. Via trapjes lopen we door het bos naar de mooie waterval die vroeger nog veel indrukwekkender moet zijn geweest voordat er in 1895 een aluminium smeltfabriek werd gebouwd die water uit de rivier aftapte.
Na dit tochtje drinken we een heerlijke koffie, iets wat niet vaak gebeurt in Schotland.

Op de terugweg begint het te regenen en wordt het koud, volgens de autothermometer 10 graden. We rijden nog wat rond en gaan verder naar Fort Augustus aan de zuidkant van Loch Ness en via Drumnadrochtit aan de westkant van Loch Ness terug naar Beauly. Ook nu zien we in de verte af en toe watervallen. Met al dat water dat hier valt en de heuvels verwacht je ook niets anders.