Vrijdag 20 juni, tocht door Speyside
Klik hier voor de foto's en de route in GoogleEarth.
Vandaag doen we een dagje Speyside, een gebied ten oosten van Inverness. Speyside staat bekend om de vele distilleerderijen en wordt ook wel het whiskygebied van Schotland genoemd waar heel veel single malt whisky's vandaan komen. Single malt betekent dat de whisky uit 1 distilleerderij afkomstig is in tegenstelling tot de 'blended' soorten die gemixed zijn uit meerdere distilleerderijen. Teije vindt whisky wel lekker maar drinkt het niet zo vaak en als hij het al koopt dan is het in Nederland, want daar is het een stuk goedkoper.
Vandaag doen we een dagje Speyside, een gebied ten oosten van Inverness. Speyside staat bekend om de vele distilleerderijen en wordt ook wel het whiskygebied van Schotland genoemd waar heel veel single malt whisky's vandaan komen. Single malt betekent dat de whisky uit 1 distilleerderij afkomstig is in tegenstelling tot de 'blended' soorten die gemixed zijn uit meerdere distilleerderijen. Teije vindt whisky wel lekker maar drinkt het niet zo vaak en als hij het al koopt dan is het in Nederland, want daar is het een stuk goedkoper.
En buiten schijnt de zon alweer volop, dus we gaan meteen terug naar Randolph's Leap, het smalste gedeelte van een kloof in de Findhorn rivier. Volgens de overlevering zijn hier 4 mannen over de kloof gesprongen nadat ze met hun leger in de val waren gelopen, maar het was niet Randolph maar juist zijn tegenstander Alastair met 3 kompanen.
De rivier ligt er nu kalm en vreedzaam bij, maar in 1829 regende het na een droge en warme zomer 3 dagen achter elkaar en steeg de rivier op deze plek bijna 17 meter! Enorme rotsblokken werden meegesleurd en de hele vallei van de rivier werd grondig verwoest. Twee vloedstenen geven aan hoe hoog het water destijds kwam.
Na onze wandeling door het bos en langs de rivier zien we vlakbij alweer zo'n schattig Schots huisje: in dit land staan er duizenden en ik kan zo'n jaloers gevoel krijgen als ik zoiets zie. De uitdrukking "my home is my castle" komt ongetwijfeld uit Schotland waar dat gezegde vaak een realiteit is. De huisjes zijn nog net niet popperig, maar kunnen zo in de Efteling worden neergezet. Zoals de blokhut bij Scandinavië hoort, zo passen deze kasteelhuisjes bij Schotland.
Daarna rijden we weer allerlei nieuwe weggetjes af en komen af en toe wat leuks tegen, zoals Pluscarden Abbey bij Barnhill, gesticht in de 13e eeuw. Het meest bijzondere vinden we de begraafplaats met allemaal houten kruisen waarvan sommige een 'dakje' hebben. Uit de data erop blijkt dat veel van de monniken hier een behoorlijke leeftijd hadden, vaak 90 jaar of ouder. Zou een monnikenleven dan zo gezond zijn?
Hier vlakbij staat een Romaans kerkje en volgens de plaatsing op GoogleEarth hebben we de foto op dezelfde plek genomen als die van de abdij. Vlak voor de vakantie begon hebben we een zogenaamde geotagger gekocht om zo onze foto's een geografische positie mee te geven. Dan hoeven we niet meer achteraf urenlang te zoeken waar we een bepaalde foto hebben genomen. Maar we hadden beter even de handleiding van tevoren wat beter kunnen doornemen. Het apparaat is regelmatig leeg en dan wordt de route een rechte lijn tot het punt waarop hij weer is opgeladen. En we lieten het steeds in de auto liggen als we er zelf op uitgingen zodat de positie van de auto wordt aangegeven in plaats van de echte plek.
En soms komt de tijd van de camera niet helemaal overeen met het apparaat. Dat geldt ook voor deze foto die in de buurt van Miltonduff is genomen, een stukje noordoostelijk van Pluscarden Abbey. We schrijven nog steeds af en toe op wanneer en waar we een foto maken, maar in dit geval kan Teije zijn eigen handschrift niet meer lezen.
Hetzelfde verhaal geldt ook voor de zwarte Schotse vlag, die je niet zo vaak ziet, en vooral bij herdenksplechtigheden gebruikt wordt. De vlag is bedacht door Siol nan Gaidheal, een culturele organisatie die vooral aandacht heeft voor de geschiedenis van Schotland en streeft naar onafhankelijkheid, als symbool voor het verlies van de souvereiniteit van Schotland. Maar misschien is de vlag alleen maar heel erg verkleurd...
Bij Mosstowie zien we weer een poortwachtershuisje waar we geen kasteel bij kunnen vinden en bij Mains of Burgie een losstaande kasteeltoren, het overblijfsel van Burgie Castle uit de 16e eeuw.
We rijden kriskras door de omgeving ten zuiden van de A86 en we zijn verbaasd dat het zo'n bosrijk gebied is. Deze omgeving is wat natuur betreft heel wat minder spectaculair dan de Hooglanden of de westkust, maar zeker de moeite waard als je van de doorgaande wegen afwijkt.
We rijden kriskras door de omgeving ten zuiden van de A86 en we zijn verbaasd dat het zo'n bosrijk gebied is. Deze omgeving is wat natuur betreft heel wat minder spectaculair dan de Hooglanden of de westkust, maar zeker de moeite waard als je van de doorgaande wegen afwijkt.
Iets ten zuiden van Forres komen we nog langs de ruïne van Blervie Castle, net als Burgie Castle gebouwd door de familie Dunbar rond 1600. Bij de toren zijn vier grote staande stenen, die deel uit maakten van een grotere prehistorische steencirkel.
Het is ondertussen al aan het einde van de middag en het wordt al snel weer kouder. De temperatuur heeft vandaag overdag geschommeld tussen de 9 en 21 graden en dan is het toch heerlijk om eigen vervoer te hebben: in de regen en de kou zitten we gewoon in de auto met de verwarming aan; in de zon gaan we naar buiten, zoals je wel kunt zien aan de foto's. Nu gaan we eerst op 'huis' aan, ons eigen plekje in Beauly. Morgen gaan we naar een nieuw thuis, een huisje dat we hebben gehuurd aan de westkust bij Plockton. En nu maar hopen dat de weersvoorspellingen niet kloppen, net als de afgelopen dagen. Want volgens de doemdenkers blijft het 10 tot 15 graden en erg regenachtig.