De kust van Argyll, Crinan canal

In Crinan begint (of eindigt) het Crinan Canal, een 14 kilometer lang kanaal dat de Sound of Jura verbindt met Loch Fyne zodat schepen niet een gigantische omweg hoeven te maken rond de Mull of Kintyre waar het aardig kan stormen. Het landschap rond het kanaal ziet er bijna Hollands uit, behoorlijk on-Schots. Er zijn 15 sluizen die de schippers zelf met de hand moeten bedienen en het is met dit plotselinge mooie weer een genot om naar te kijken.

Bij de vuurtoren zien we aan de overkant een kasteelachtig gebouw, het blijkt Duntrune Castle te zijn. Een doedelzakspeler die gedood werd door de inwoners om dat hij de belegeraars waarschuwde dat ze waren ontdekt, waart er nog steeds als een spook rond.

Crinan is maar een klein dorpje maar heeft wel een eigen vissershaven en -vloot. En het kanaal heeft ook gezorgd voor toerisme, er zijn nu ook heel wat bootjes onderweg die we regelmatig terugzien als we vanaf een zijweg weer terugkeren naar het kanaal. Het overbruggen van die 14 kilometer kost toch een hoop tijd, misschien wel een hele dag.

De westkust van Schotland zit vol lange schiereilanden en Knapdale is er één van. Er loopt maar 1 weg met een paar korte aftakkingen. Maar bijna overal liggen bootjes in Loch Sween, zoals hier bij Tayvallich. Ook dit is weer een prachtig gebied met bossen, de zee en de lochs, zeker als de zon schijnt.

Daarna rijden we weg langs de oostoever van Loch Sween en passeren onder andere Castle Sween, het oudste stenen kasteel van Schotland. Jammer dat er een groot caravanpark tegenaan ligt met teksten die de bezoekers nogal afschrikken. En ook op het campingterrein waar we overheen moeten lopen kijkt men ons nors aan. We gaan maar gauw weer terug en hebben het kasteel zelf niet bezocht terwijl dat misschien best wel mogelijk is.

Ook dit is weer een 'terugkerende' weg, oftewel doodlopend en we rijden weer terug naar het Crinan kanaal. We zijn nu al 3 uur onderweg en zien dezelfde boten die we in Crinan hebben gezien. Via Lochgilphead rijden we nu verder naar het zuidwesten en bij Kilberry bekijken we een aantal grafstenen met opmerkelijke gravures. Het kasteel dat er vlakbij moet zijn krijgen we echter niet te zien en bordjes verbieden ons het erf te betreden. Net als het verkeersbord dat we een tijdje later zien bij Glenralloch. Verboden voor auto's 'except for access'. Dus als je erheen wilt mag je wel!?

Wanneer we Lochgilphead vanuit het zuiden weer naderen begint de lucht alweer helemaal dicht te trekken en af en toe miezert het wat. Ook de trui moet weer aan want de temperatuur komt niet meer boven de 16 graden. We hebben toch weer mazzel gehad dat we ook weer urenlang volop zon hebben gezien!

Iets ten zuiden van Lochgilphead staat Kilmory Castle, hoewel het op de website van het plaatsje niet eens als kasteel staat vermeld! Wel de tuinen eromheen en die zijn bijzonder mooi, ook al zijn ze niet zo groot als bij sommige andere kastelen. Het is een beetje een wilde tuin waar toch wel goed voor gezorgd wordt met ook veel aparte planten, struiken en bomen. En houten paddenstoelen. Het kasteel zelf wordt gerenoveerd en het lijkt erop dat het is aangekocht door een firma die een passend hoofdkantoor wil hebben.

Tenslotte nemen we nog een kijkje bij Achnabreck, waar een steile wandeling door het bos (dat is glibberen over die natte modderpaadjes!) ons beloond met diverse prehistorische rotstekeningen, voornamelijk cirkels en spiralen. Men denkt dat ze zo'n 5000 jaar oud zijn en men kan verschillende stijlen herkennen, maar wie ze gemaakt heeft en waarom hier weet niemand.