Lies & Teije's reis website

Via Duinkerken naar Engeland


Home -> Europa -> Schotland -> Reisverslag Schotland -> 22 & 23 augustus 2006
Zoeken

Dinsdag 22 augustus, via Duinkerken naar Engeland

Gisteravond zijn we al op pad gegaan en dat is maar goed ook, achteraf gezien. Om half 1 's middags moeten we bij de boot in Duinkerken zijn en dan hadden we toch voor 7 uur al weggemoeten. Maar we hebben halverwege een goedkoop hotelletje geboekt en Teije heeft me om 9 uur 's avonds van mijn werk gehaald waar we om half 12 aankwamen. Veel langer had het ook niet moeten duren, want we deden niets anders dan gapen in de auto. Maar zo kunnen we vanochtend na een goede nachtrust tenminste iets uitgeruster op reis.

Woensdag 23 augustus 2006, een lange rit door Engeland

Eerst moeten we de koplampen nog afplakken, want vanavond rijden we door het donker door Noord-Engeland en zonder de afplakstikkers verblinden we onze tegenliggers. Dus even snel naar de kwik-fit. Maar helaas was deze vestiging niet kwik en niet fit! Drie, wat oudere, mannen bogen zich over de handleiding met 135 tekeningen van mogelijke plekken waar de stikkers geplaatst konden worden. Uiteindelijk deden ze maar wat met behulp van een lampenapparaat en zeiden dat ze er niet voor konden instaan dat het ook goed was.
De veerboot bij DuinkerkenTegen 10 uur rijden we eindelijk weg uit Tilburg en om half 1 arriveren we in Duinkerken waar we nog even moeten wachten alvorens we kunnen inschepen. Het is zonnig weer en niet al te koud maar de vooruitzichten zijn voor de komende dagen wat kouder en natter.
Kalkrotsen bij Dover De haven van DoverDe kust verdwijnt eigenlijk nooit echt uit zicht en als die van Frankrijk in de verte aan de horizon verdwijnt, verschijnt de krijtrotskust van Dover al voor ons. Grappig, het is nog geen jaar geleden dat we daar boven op die rotsen in het zonnetje zaten maar toen op weg naar huis. Het blijft een indrukwekkend gezicht, de rotsen en het kasteel boven de haven. We weten ondertussen dat een groot deel van de zuidkust van Engeland uit krijtrots bestaat die door de zee uitgesleten is tot af en toe steile wanden. Om half 4 zijn we van de boot en rijden we richting Londen. Het is hier toch iets bewolkter dan in Frankrijk.
En voor we het weten zitten we in de eerste files op de rondweg van Londen. Wegwerkzaamheden, steeds sechter wordend weer, het werkt allemaal niet mee. De regen gaat al snel over in stortregens en als we niet langzaam in een file rijden, kunnen we niet al te hard vanwege het slechte weer.
Op weg naar SchotlandTussen Londen en Birmingham is het redelijk goed te doen, zeker op al die 6-baanswegen. Maar daarna wordt het weer druk en zijn er volop werkzaamheden aan de weg en lange files. Een heel enkele keer breekt de lucht en zien we nog een glimps van de zon, maar als snel zien we geen hand meer voor ogen: het regent steeds harder en de lucht is zwaarbewolkt. Voor 8 uur lijkt het al helemaal donker.
Dat onze koplampstikkers niet goed zijn aangebracht, krijgen we al snel door doordat iedereen met de lichten naar ons knippert. Jaja, we weten het, maar we weten niet wat we er aan kunnen doen. Feit is wel dat we zelf ook bijna niets zien, alsof onze koplampen helemaal zijn afgeplakt! In het donker en door de stromende regen op behoorlijk drukke wegen is het geen pretje om ruim 500 kilometer te moeten rijden, we zijn blij als we, 2 uur later dan gepland door de files, in de buurt van Lancaster zijn. Maar daar kunnen we het hotel natuurlijk niet vinden, we zijn de routebeschrijving vergeten. Wanneer we wat hebben rondgedoold en navragen in een pizzeria wordt ons verteld dat we 45 mijl (ruim 70 kilometer!) te ver zijn. De beste man checkt het nog even voor ons en ja, hij weet het zeker, we hadden bij afslag 23 er al afgemoeten en zijn nu bij afslag 33. Maar het hotel heet echt Lancaster M6..., dat moet toch hier zijn!? Nee, we moeten terug naar St. Helens.
Wat kunnen we doen? We hebben het hotel al geboekt en hebben geen zin nu wat anders te zoeken. Gelukkig is het droog geworden en is dit stuk snelweg goed verlicht, dus in 40 minuten staan we voor de Travelodge St. Helens. Maar als we er binnen stappen weten we het eigenlijk al, hier zijn we helemaal verkeerd. En inderdaad, het hotel hoort bij dezelfde keten, maar we moeten terug naar waar we vandaan komen, we zijn zelfs twee keer vlakbij het goede hotel gestopt, alleen is de bewegwijzering erg slecht. Als we, na nog eens 75 kilometer, helemaal uitgeput en toch wel een beetje gestresst aankomen op de juiste plek moeten we inderdaad nog goed zoeken. We zijn kompleet bekaf en kunnen eerst niet eens slapen van de zware dag. En daarna dromen we alleen maar van voorbijrazende auto's op verregende snelwegen... Niet echt een lekker en rustig begin van de vakantie. Stel je voor dat we niet gisteravond, maar pas vanochtend waren vertrokken, zo rond half 7... Dan hadden we de rit van vandaag zeker niet gered!

 


© Teije & Elisabeth 2000 - 2025 Naar boven