Met een omweg naar Beauly

We hebben de afgelopen weken het weer in Schotland een beetje gevolgd, via de weerlinks die we op onze Schotland informatiepagina hebben staan, en de voorspellingen noemen alleen maar regen en temperaturen tussen de 11 en 13 graden. Niet veel warmer dus dan de afgelopen jaren toen we in maart of april gingen. Maar we gaan hier niet heen voor het weer!
Na een korte vlucht zien we dat de lucht boven Schotland helemaal niet zo bewolkt is en dat we in ieder geval nog wat zon te zien krijgen. Eigenlijk weten we ook wel dat het weer in Schotland zo veranderlijk is dat je meestal wel iedere dag in ieder geval een beetje zon te zien krijgt, ook al kan het ieder moment weer gaan regenen.

Om 2 uur zitten we in onze huurauto, die mooie zwarte, en al snel zitten we ten noorden van Perth en trekken heuvelachtig gebied in. Als altijd valt ons een plaatsje op dat er heel leuk uitziet vanaf de weg en omdat we vroeg zijn gaan we het dit keer eens van dichterbij bekijken.
Het is het plaatsje Birnam, vlakbij Dunkeld en bekend uit Shakespeare's MacBeth. MacBeth zal nooit verslagen worden totdat de bossen van Birnam bij Dunsinane Hill komen, zo waarschuwt één van de verschijningen van de drie heksen MacBeth.

Zo geschokt als MacBeth geweest moet zijn toen hij werkelijk de bossen van Birnam op zich af zag komen (mannen die de takken van de bomen als camouflage gebruikten om dichterbij te komen), zo verrast zijn wij als we uitstappen: het is niet alleen zonnig weer, maar nog warm ook, 18 graden! Bij de Tap Inn kunnen we lekker buiten zitten en genieten van onze terugkeer naar Schotland. We voelen ons hier helemaal thuis, zelfs alsof we weer een beetje thuiskomen!

Birnam is een typisch Schots plaatsje, met veel oude huizen en gebouwen met kleine torentjes en veel rondingen, gemaakt van allerlei kleuren stenen. Het straalt iets knus uit, maar eveneens iets ouds, een historie die je nog steeds voelt wanneer je door het plaatsje loopt. Maar heel erg oud is het plaatsje eigenlijk niet, het bloeide pas op toen er een treinstation werd aangelegd.

Het dorpje is niet groot en we zijn er zo doorheen gelopen, maar het is zeker de moeite waard om even te bekijken, zoals zoveel plekken in Schotland. Je loopt hier gewoon in een tastbaar verleden, waaruit iets van de nostalgie spreekt die je ook vaak in de Schotten zelf aantreft.

Omdat we alle tijd hebben, rijden we niet rechtstreeks via de A9 naar Inverness, maar gaan langs Loch Laggan richting Fort William, en dan via de A82 naar het noorden. Zo komen we ook weer langs 'ons' kasteeltje waar we een paar jaar geleden hebben gelogeerd, maar dit keer verbieden we onszelf er nog meer foto's van te maken. We volgen de kronkelige wegen die steeds smaller worden en genieten van de prachtige landschappen en het onverwacht mooie weer.

Bij Drumnadrochit, aan Loch Ness, nemen we de steile binnendoor route naar Beauly, door een vrij onherbergzaam gebied met hele mooie uitzichten. Waarschijnlijk hebben we het al duizenden keren gezegd, maar we zijn hopeloos verliefd op dit land, zo mooi vinden we het!

Tegen 7 uur arriveren we in Beauly waar we enthousiast onthaald worden door onze vrienden Iain en Cathy van het Caledonian Hotel. We ontmoeten in de pub meer mensen die we de afgelopen jaren regelmatig hebben gezien, een plezierig wederzien. We hebben ook weer dezelfde kamer als de afgelopen 5 jaar, ons tweede thuis! We krijgen een bord warm eten voorgeschoteld en blijven nog lang praten.