Lies & Teije's reis website

Ten zuiden van de Grampian Mountains en een reünie in Rotterdam


Home -> Europa -> Schotland -> Reisverslag Schotland -> 28 & 29 maart 2004
Zoeken

Zondag 28 maart, ten zuiden van de Grampian Mountains en een reünie in Rotterdam

We hebben rekening gehouden met het ingaan van de zomertijd maar toch zijn we bijna te laat voor het ontbijt. Er zijn veel gasten in het hotel en het buffet is vrijwel leeg. Onze eigen schuld, maar we hadden zo gedacht dat iedereen wel aan de late kant zou zijn.
Na het ontbijt wachten we nog een tijdje op Paul om nog wat dingen af te spreken en gedag te zeggen. Pas na twaalven verlaten we het hotel.
Lintrathen ReservoirEcht doelloos rondrijden doen we niet maar onze route op de kaart is nogal kronkelig. Eerst rijden we ten westen van de A9 allerlei binnenweggetjes langs en daarna gaan we naar de oostkant in Perthshire en Angus. We zitten hier duidelijk in de voorlopers van het gebergte en er is veel landbouw. Veel meer dan heuvels zien we eerst niet.
Glen Doll Glen DollMaar de bergen trekken ons toch en al gauw rijden we weer noordwaarts, diverse glens in. Hier zijn we in Glen Doll, aan het einde van Glen Clova in het zuidoosten van de Grampian Mountains. Het is prachtig weer en lekker warm, zo'n 14 graden. De laatste dagen is het weer flink opgeknapt.
Glen ProsenHet volgende dal, Glen Prosen, loopt iets minder ver de bergen in en wanneer we terug rijden zien we de 'vlakten' alweer voor ons. Het herinnert ons eraan dat we morgen alweer terug gaan naar het vlakke Nederland (nee, dit keer zullen we niks lelijks over Nederland zeggen...)
Verwaarloosd kasteel bij BalintoreOnderweg hebben we een aantal verscholen kasteeltjes gezien of toegangen tot landgoederen waarachter waarschijnlijk een kasteel staat, maar we hebben er geen foto's van kunnen maken. En net wanneer we het erover hebben zien we dit kasteel in een verlaten landschap bij het plaatsje Balintore staan. Het glas van de ruiten ligt eruit maar er staat geen bordje 'te koop'. Ach, het zou toch wat te groot voor ons zijn...
Ingang Hilton, DunkeldAl met al hebben we weer een hele lange rit gemaakt wanneer we terugkomen in Dunkeld, waar we gisteren al een hotel voor de laatste nacht hebben geregeld. Vanaf hier is het maar iets meer dan een uur rijden naar het vliegveld zodat we niet al te vroeg hoeven op te staan.
Ondanks het feit dat we minder foto's hebben gemaakt dan op de andere dagen, is het toch weer een mooie dag geweest in een gebied waar we nog niet veel zijn geweest in de afgelopen jaren. De laatste avond in Schotland, dat gaan we nog even vieren!

Maandag 29 maart 2004, terug naar Nederland, een reünie in Rotterdam

Na ons ontbijt (waar blijven ze toch met ons ontbijt....) rijden we vlot naar Edinburgh en zijn er binnen anderhalf uur. In plaats van de autosleutels in te leveren en naar de terminal te gaan wordt nu de auto in ons bijzijn uitvoerig gecontroleerd. De verboden-te-roken-stikker blijkt meer een ontmoediging dan een verbod. Wanneer we opbiechten dat we in de auto gewoon gerookt hebben zegt de controleur dat dat helemaal niet erg is. Pfff...
Op het vliegveld gaan we de gewone routine langs: zijn er nog souvenirs die we willen kopen: nee; dan maar wat drinken op onze vaste stek in Edinburgh, de bar waar we altijd zitten. Maar voor we het doorhebben staan we alweer op Schiphol, ver weg van het eiland waar we zo graag zijn.
Hotel New York, Rotterdam Hotel New York, RotterdamDit keer gaan we niet direct naar huis, nee, we gaan eerst met de trein naar Rotterdam waar we geboekt hebben in hotel New York. We hebben er een gigantische zaal als kamer, een voormalige directiekamer van de Rotterdam-Amerikalijn.
Het hotel ligt niet ver van het centraal station, in tegenstelling tot wat de Surinaamse taxichauffeuse ons wil laten geloven. 45 minuten doen we over de rit terwijl ze maar doorpraat over het feit dat dit haar eerste werkdag is en dat er zoveel oneerlijke collega's zijn. € 23,70 moeten we voor dit ritje betalen en wanneer we de volgende dag naar het centraal station teruglopen, weten we zeker dat we opgelicht zijn!
Hotel New York, RotterdamDe hotelkamer valt ons in eerste instantie wat tegen: het is groot, maar het interieur lijkt een samenraapseltje van kringloopgoederen te zijn. We proberen onszelf nog wijs te maken dat het kunst is, maar dat lukt niet zo goed, wij zijn blijkbaar niet in staat artistieke uitingen te waarderen. Ook het zogenaamde fantastische uitzicht valt erg tegen: de vensterbanken zitten veel te hoog en de ramen zijn supersmerig zodat er niet veel aan is. Een flinke domper voor ruim € 200!
Gelukkig wordt onze somberheid snel verjaagd wanneer onze vriendinnen Susan en Astrid aankloppen, de twee meiden die we in Egypte hebben leren kennen. Ze zijn het volkomen eens met onze kritiek op de kamer en dan vergeten we het gewoon: we zijn hier voor onze vrienden en niet voor zo'n kamer! Ze hebben champagne meegenomen en in het restaurant beneden genieten we later gevieren ons eten. De obers zullen wel gek van ons zijn geworden maar wij hebben een fantastische avond.
Astrid en Susan op bezoekTerug in de kamer terwijl het donker is geworden, ziet deze er toch heel anders uit, zeker wanneer we ook nog een blok hout voor de open haard bestellen. Voor ons gevoel is de vakantie nog lang niet voorbij, ook al zitten we niet meer in Schotland!

 


© Teije & Elisabeth 2000 - 2024 Naar boven