Donderdag 25 maart, door de Grampian Mountains naar Kinloch Rannoch
We hebben de keus uit 2 routes vandaag: ons einddoel is Kinloch Rannoch en daarvoor moeten we aan de andere kant van de bergen terecht komen. Wanneer we weer sneeuwbuien krijgen, kunnen we beter met een omweg naar het zuiden en niet over de hoge passen gaan. Maar het weer lijkt redelijk droog en de temperatuur is hoger dan 2 dagen geleden, dus wagen we het er maar op. Deze route (via Braemar en Pitlochry) is namelijk stukken korter en veel interessanter dan de andere via Dundee.
Uiteraard komen we weer wat kasteeltjes tegen zoals de ruïne hier van Glenbuchat Castle en ook zien we heel wat schapen die hier een geweldig leven moeten hebben. Ze hebben bijna het hele land voor zichzelf, alleen jammer dat er van die wegen doorheen lopen.
Zo nu en dan valt er nog ietsje regen en we zien de mooiste regenbogen van heel dichtbij, alleen vrijwel onmogelijk te fotograferen. Eenmaal zien we zelfs een korte, maar wel volledige, regenboog die over een riviertje hangt met de uiteinden aan beide kanten van de rivier. Maar natuurlijk geen mogelijkheid om even te stoppen. Toch wonderbaarlijk, de regenbogen hier: we zien er dagelijks vele en breder en helderder van kleur dan we ooit in Nederland hebben gezien.
Bij Braemar verkennen we de weg die Glen Lui inloopt, een weggetje waar we nog niet eerder langs zijn gereden. Zoals zovele van deze weggetjes loopt het uiteindelijk dood en moeten we het hele eind weer terug. Toch loont het vaak wel de moeite omdat we zo weer nieuwe dingen zien zoals hier een prachtige kloof met een watervalletje.
Wanneer we in het Glen Shee skigebied zijn is het nog steeds droog en hoeven we niet te vrezen dat we nog last krijgen van gladde wegen. Wel ligt er nog erg veel sneeuw en hangen de wolken nog over de witte bergtoppen.
Uiteindelijk komen we aan de westkant van de bergen in Pitlochry aan, een grappig dorpje waar we even pauze houden. We nemen een kopje soep die achteraf niet erg goed valt en € 4 per kop blijkt te kosten. Voortaan maar weer gewoon een broodje nemen.
We zitten nu niet al te ver van Kinloch Rannoch vandaan en het is nog vroeg in de middag dus besluiten we op zoek te gaan naar een dorpje dat we al vaak vanaf de snelweg hebben gezien en dat er leuk uitzag. We zijn er nog nooit gestopt en vergeten iedere keer weer waar het precies is. We rijden daarom een stuk naar het noorden en omdat we er toch in de buurt zijn gaan we ook nog even kijken naar het kasteeltje waar we vorig jaar een paar dagen hebben gezeten. Op de foto de weg naar Loch Laggan, waar het kasteeltje vlakbij staat.
We vinden het dorpje niet, waarschijnlijk ligt het ergens ten zuiden van Pitlochry. Daarom rijden we nu naar het hotel Dunalastair in Kinloch Rannoch. Hier hebben we vorig jaar de laatste nacht doorgebracht en zijn door de eigenaar op het idee gebracht een site speciaal over Schotland te beginnen (www.reizennaarschotland.nl; Update 19 augustus 2023: na 20 jaar hebben we deze site weer opgeheven, het was helaas te veel werk om alles bij te houden.). Onderweg zien we weer een paar fantastisch mooie verborgen kasteeltjes, maar nog mooier vinden we de kleine poorthuisjes, de Gate Lodges. Vorig jaar stond eentje ervan nog leeg en we voelen ons best teleurgesteld wanneer er rook uit de schoorsteen komt als we er voorbij rijden. Het was een vage, onrealistische droom, maar zo'n huisje met torentjes, daar dromen we graag van.
Onze vriend Paul is er niet wanneer we in het hotel aankomen, maar we krijgen een leuke kamer, met hemelbed zoals je ziet. Hier redden we ons wel een tijdje!