Lies & Teije's reis website
Door de Grampian Mountains naar Huntly
-
- Albanië
- Andorra
- België
- Bosnië-Herzegovina
- Bulgarije
- Cyprus
- Denemarken
- Duitsland
- Finland
- Frankrijk
- Gibraltar
- Griekenland
- Groot Britannië
- Hongarije
- Ierland
- Italië
- Kroatië
- Liechtenstein
- Luxemburg
- Monaco
- Montenegro
- Nederland
- Noord Macedonië
- Noorwegen
- Oostenrijk
- Polen
- Portugal
- San Marino
- Schotland
- Servië
- Slovenië
- Slowakije
- Spanje
- Tsjechië
- Vaticaanstad
- Zweden
- Zwitserland
- --------------------
-
- Alle puzzels
- --------------------
- Albanië
- België
- Bosnië-Herzegovina
- Cyprus
- Denemarken
- Duitsland
- Egypte
- Finland
- Frankrijk
- Gambia
- Griekenland 2014
- Groot Britannië
- Hongarije
- Ierland
- Italië
- Kroatië 2003
- Luxemburg
- Marokko
- Montenegro
- Noorwegen
- Oostenrijk
- Polen
- Portugal
- Schotland 2000 - 2003
- Slovenië
- Slowakije
- Spanje
- Tsjechië
- Zweden
- Zwitserland
- --------------------
- Nederland
- Steden en dieren
- --------------------
Dinsdag 23 maart, door de Grampian Mountains naar Huntly
Het kost ons weer heel wat moeite om afscheid te nemen van Iain en Cathy en we blijven lang in Beauly plakken. Uiteindelijk rijden we er al toeterend weg, het hele dorp zal ons horen. Eerlijk gezegd hebben we geen idee waar we heen gaan. We hebben op de weersberichten gelet of we de oost- of westkust moeten nemen maar het oosten schijnt wat droger en zonniger te zijn dan het westen. Dus moet het prachtige Applecross schiereiland nog even op ons wachten tot een volgende keer. Wanneer we bij Carrbridge afslaan richting Speybridge zien we dat er op de Grampian Mountains nog veel meer sneeuw is gevallen de afgelopen dagen.
We stijgen steeds verder tot we bij het Lecht skigebied aankomen. De stoeltjeslift draait nog en wanneer we een foto van al die skiënde mensen willen maken begint het ineens te sneeuwen. Er waait een harde wind en de sneeuw en de hagel doet gewoon pijn in ons gezicht. Snel stappen we weer in onze auto.
Van de volgende minuten kunnen we ons weinig meer herinneren, gelukkig maar, misschien. Onderaan de steile helling giert de auto met 70 kilometer per uur in de 2 en komt er een bocht aan. Sturen kunnen we haast niet meer maar gelukkig zijn er nog wat bultjes die onze snelheid verminderen. De bocht komen we goed door en we draaien snel de raampjes open om het condens van ons zweet eruit te laten, de blower op volle kracht. Wanneer we eindelijk stilstaan zien we twee auto's snel van achteren komen en we geven weer gas. Binnen een paar minuten zijn we weer in de zon en ligt de weg er weer droog en prima bij. Dit is wel een heel erg spannend avontuur dat we niet graag nog een keer over willen doen.
Bij de eerste parkeergelegenheid stoppen we, maar de twee auto's die achter ons zaten zien we niet meer. Ze zaten vlak achter elkaar zonder mogelijkheid te remmen, misschien hebben ze elkaar geraakt, we weten het niet. Wij zijn in ieder geval blij dat we uit de gladheid-zone zijn en zien het landschap veranderen van donker (links) tot een zonovergoten heidelandschap (rechts).
We rijden door tot Ballater waar we dit kasteeltje zien, Oak Hall genaamd. Hier houden we een welverdiende pauze om even bij te komen van ons avontuur. Het is verbazingwekkend hoe weinig details we ons ervan herinneren, eigenlijk alleen het spannende en enge ervan.Wanneer we Ballater uitrijden komen we in zulke zware stortregens terecht dat we besluiten even door te rijden richting Aberdeen, een kort stukje, om daar in de buurt een hotel te zoeken. Maar na een kwartier rijden is de zwaarbewolkte lucht ineens verdwenen en schijnt de zon weer. Zo snel kan het veranderen in Schotland! We gaan toch nog maar even door, het zou zonde zijn wanneer we nu al stoppen.
We rijden dan weer naar het noorden en passeren onder andere Kildrummy Castle. Het oude kasteel is een ruïne die momenteel gesloten is. Wel is er ook een hotel met dezelfde naam maar daar willen we niet heen (veel te hoge prijzen, ruim € 100 per persoon per nacht).
We weten nog steeds niet waar we zullen overnachten wanneer we tegen 5 uur Huntly binnenrijden. Het is een leuk middeleeuws aandoend stadje en we lopen er wat rond, op zoek naar een pub om wat te drinken.
In het Huntly Hotel checken we voor de zekerheid even de prijzen voor een overnachting en we besluiten meteen om er 2 nachten te blijven. Zo wordt een nieuw reisschema geboren want dit hadden we niet ingepland. Het geeft niet, want ook hier hebben we nog heel veel dingen niet gezien.
Aangezien het nog licht is, brengen we nog even een bezoek aan het Huntly Castle (waar ook een luxe hotel met dezelfde naam achter ligt). Het is een ruïne maar ziet er toch nog heel karakteristiek kasteelachtig uit. Helaas is het nu gesloten. Ook hier zijn heel wat geweldadigheden gepleegd.
In het hotel hebben we een hele mooie kamer gekregen met een schitterend uitzicht: over het middeleeuwse plein van Huntly. Alleen jammer dat ze er auto's toelaten en het midden van het plein een parkeerplaats is.
© Teije & Elisabeth 2000 - 2025 
