Lies & Teije's reis website

De oostkant van Loch Ness


Home -> Europa -> Schotland -> Reisverslag Schotland -> 06 april 2002
Zoeken

Zaterdag 06 april, de oostkant van Loch Ness

We slapen lang uit, deze eerste nacht in Beauly. Hier zijn geen vaste tijden voor het ontbijt. Als we willen, kunnen we om 12 uur ook nog wel ontbijten. Na een prettig uurtje met Iain gekletst te hebben, gaan we op pad. De twee voorgaande jaren hebben we voornamelijk lange tochten vanuit Beauly gemaakt naar afgelegen streken in het noorden, westen en oosten. Dit keer willen we het wat rustiger aan doen en wat meer in de omgeving rondkijken
Allereerst gaan we naar Inverness, op zoek naar de Schotse soeplepels. Al een aantal keren hebben we soep gegeten en gemerkt dat de Schotten erg praktische soeplepels hebben; wat dieper dan in Nederland en zo gevormd dat je ze helemaal in je mond kan doen, zodat je niet zo snel morst. We zijn gelukkig nog een beetje bekend in de stad en lopen van de ene naar de andere winkel. Maar na ruim een uur zoeken nog geen soeplepels! Dan maar weer op pad.
Lama bij Inverness Lama bij InvernessWe gaan de oostkant van Loch Ness bekijken en willen er alle weggetjes afrijden. Vanuit Inverness nemen we het ene weggetje naar het zuiden, keren weer terug naar het noorden en nemen dan de volgende weg. En zo komen we ineens langs een tuin met een stel lama's erin!
Kasteel AldourieIn de buurt van Dores ziet Lies plotseling in de verte een kasteelachtig huisje. We keren om en rijden zo'n beetje alle zandpaadjes in die we in de buurt kunnen vinden, maar zien het kasteeltje niet. We zijn zelfs door de bossen gaan lopen, op zoek naar het kasteel, maar we kwamen er niet dichterbij. Wel vinden we ergens een bordje met de tekst Aldourie Estate, dus we nemen maar aan dat dit het Aldourie Castle is.
Uitzicht op InvernessDoordat we alle wegen op de kaart bij langs rijden, komen we regelmatig weer in de buurt van Inverness. Hier een blik op deze stad vanaf de heuvels in het zuiden.
Even tussendoor nog een opmerking over (nog) zo'n rare tick van Teije: met een zwarte pen markeert hij alle wegen op onze oude, gedetailleerde kaart van Schotland (2 jaar oud), die met grote lappen tape bij elkaar wordt gehouden. We hebben ook een nieuwe kaart gekocht, maar die is nog ongebruikt. Hij kan geen afstand doen van de oude kaart, die zwart staat van de duizenden kilometers die we al door Schotland hebben gereden. Op deze manier zien we wel heel snel of we ergens al geweest zijn of niet en 'veroveren' we steeds meer stukjes Schotland.
Loch Duntelchaig Landgoed CarrochieWe schieten niet erg op, maar zien op deze manier wel de hele streek. Hier pauzeren we even bij Loch Duntelchaig.
We hebben broodjes, beleg en drankjes mee en gaan picknicken bij Loch Killin, helemaal aan het eind van een single track road. Vlak voor het loch zien we dit mooie huis staan, dat deel uitmaakt van het Carrochie Estate.
Loch Killin Loch KillinHet is redelijk warm vandaag (18°C) en er is niemand bij het meer. Een volkomen verlaten, maar bijzonder mooie plek langs het water tussen de bergen. Pure rust! Als hier ooit een stress-trolletje voorbij is gekomen, is die waarschijnlijk allang verdronken...
Loch Killin Loch KillinEr zijn ook geen midgets of muggen dus kunnen we hier rustig een uurtje blijven zitten genieten van de stilte. Er zijn zelfs nauwelijks vogels te horen.
Loch TarffVlakbij Loch Tarff zien we allerlei stukken heide op de bergen in brand staan. We hebben het al eerder gezien en we hebben gehoord dat de boeren dat af en toe in de lente doen. Maar soms is het wel op heel moeilijk te bereiken plekken. We moeten nog eens vragen hoe dat zit.
Iain (onze vriend van het Caledonian hotel in Beauly) was zo vriendelijk ons het antwoord te mailen toen hij dit verslag las:
De reden waarom de heide in de vroege lente wordt verbrand heeft te maken met het onderhouden van de stand van 'korhoenderheide', maar ook voor de evt. grazende schapen, herten of vee. De branden worden nauwlettend in de gaten gehouden, in stroken van 3. Oude heide biedt bescherming aan herten en nieuwe heide biedt onderdak aan korhoenen. De afgebrande stroken verdelen de heide zo in nieuwe en oude heide. Natuurlijk moet dit gebeuren na het natte winterseizoen wanneer de heide weer droog genoeg is, maar voor het broedseizoen is begonnen.
Lies in Fort Augustus Teije in Fort AugustusAan het einde van de middag arriveren we dan eindelijk bij de zuidpunt van Loch Ness, in Fort Augustus. Het is nu hoog tijd voor een kopje soep met een drankje. Van de uitbaatster krijgen we te horen in welke winkels in Inverness we de juiste soeplepels kunnen kopen. Een klusje voor maandag. En Teije is druk in de weer met het afstrepen van wegen op de kaart...
Terug in Beauly besluiten we wat meer foto's van het dorpje zelf te maken, en wat uitgebreider rond te lopen. We hebben hier al meer dan 2 weken vertoefd de afgelopen jaren, maar nog nooit echt veel foto's genomen.
Caledonian hotel in Beauly Caledonian hotel, BeaulyUiteraard moet ook 'ons' hotel op de foto. Het hotel ligt aan het plein in het centrum van het dorp. Binnenkort hebben ze een eigen website en we zullen dan onmiddelijk een link naar ze plaatsen.
De priorij van Beauly De priorij van BeaulyNaast het plein staat de Beauly Priory, in 1230 gebouwd. Tijdens de reformatie werd deze verwoest en is nu een ruïne. Twee jaar geleden werd er nog entreegeld gevraagd, nu kun je de abdij-ruïne gratis bezoeken.
Onze schaduwen in de priorij van BeaulyDe zon schijnt deze avond volop en biedt ons de mogelijkheid deze silhouet-foto te maken van onszelf bij de ingang van de abdij. De muren staan nog overeind, maar het dak is eraf. In de zijkapellen zijn diverse graven te zien.
Daarna lopen we nog wat door het dorp en belanden bij Cathy die achter het hotel in haar tuin zit. Na een kort praatje laat ze ons alle schuurtjes en kamertjes van het hotel zien. Het gebouw blijkt wel 3x zo groot als we dachten. En wij maar denken dat ze niet zoveel aandacht aan het gebouw schonken, maar nu blijkt dat ze op diverse plekken hard aan het werk zijn om het geheel op te knappen.
's Avonds hebben we een heerlijke avond in de pub: gesprekken met Iain en Cathy, en met de locals waar we ondertussen zelf ook een beetje bij horen, en uiteraard moeten we hun nog deze website laten zien en de foto's van henzelf die we eerdere jaren hebben gemaakt. Al met al wordt het weer behoorlijk laat, maar we hoeven niet vroeg op. Vooral ook dit gewone kontakt met de lokale bevolking maakt een land zoveel boeiender dan om er alleen maar doorheen te rijden en van de landschappen en bezienswaardigheden te genieten. Schotland is voor ons een adembenemend land, maar de mensen die er wonen maken dat wij ons er thuis voelen.

 


© Teije & Elisabeth 2000 - 2024 Naar boven