Lies & Teije's reis website
Het noorden en westen van Skye
-
- Albanië
- Andorra
- België
- Bosnië-Herzegovina
- Bulgarije
- Cyprus
- Denemarken
- Duitsland
- Finland
- Frankrijk
- Gibraltar
- Griekenland
- Groot Britannië
- Hongarije
- Ierland
- Italië
- Kroatië
- Liechtenstein
- Luxemburg
- Monaco
- Montenegro
- Nederland
- Noord Macedonië
- Noorwegen
- Oostenrijk
- Polen
- Portugal
- San Marino
- Schotland
- Servië
- Slovenië
- Slowakije
- Spanje
- Tsjechië
- Vaticaanstad
- Zweden
- Zwitserland
- --------------------
-
- Alle puzzels
- --------------------
- Albanië
- België
- Bosnië-Herzegovina
- Cyprus
- Denemarken
- Duitsland
- Egypte
- Finland
- Frankrijk
- Gambia
- Griekenland 2014
- Groot Britannië
- Hongarije
- Ierland
- Italië
- Kroatië 2003
- Luxemburg
- Marokko
- Montenegro
- Noorwegen
- Oostenrijk
- Polen
- Portugal
- Schotland 2000 - 2003
- Slovenië
- Slowakije
- Spanje
- Tsjechië
- Zweden
- Zwitserland
- --------------------
- Nederland
- Steden en dieren
- --------------------
Woensdag 03 april, het noorden en westen van Skye
Dat we zo vroeg naar bed zijn gegaan, komt niet alleen omdat wij er zo vroeg uit willen, maar ook met het feit dat er voor 9 uur ontbeten moet worden. 's Ochtends dus geen getreuzel en zeker geen sprake van uitslapen. Daardoor zijn we meteen mooi vroeg op pad. De lucht is zwaar bewolkt, maar het is droog.
We trekken vanuit Portree naar het noorden. Vanuit de verte kunnen we de Old Man of Storr al zien staan. Dit is de grote piek (49 meter hoog) naast de berg Storr. Hij staat apart van de berg door een enorme landverschuiving. We willen er naar toe lopen, maar de paden zijn te drassig.
Iets noordelijker, bij Lealt, is de meest spektaculaire kloof op Skye met diverse watervallen. Lies vindt het toch iets te hoog en te steil om al te dicht bij de rand te gaan staan.
Ook de kustlijn ligt hier hoog boven de zee en de kliffen zijn vaak uiterst steil, soms vrijwel loodrecht naar beneden.Bij de Kilt Rock Waterfall is dat goed te zien: het water stort zich hier 100 meter de diepte in. Heel verstandig heeft men hekken geplaatst vanwege het gevaar.
Bij Brogaig rijden we op advies van een mevrouw in een broodjeszaak 4 kilometer de Quiraing in, via een tussenweggetje richting Uig. Op de top is een parkeerplaatsje, vanwaar je een prachtig uitzicht op dit bizar landschap hebt. Dit gebied schijnt laatst in een auto-reklamespotje te zijn gebruikt (Peugeot, geloof ik). Hier een aantal foto's van dit gebied.
In korte tijd klimmen we heel snel de heuvels in vanwaar we een prachtig uitzicht op de zee hebben en het zachtgroene, bijna mysterieus aandoende, landschap.
Het weer lijkt wat op te klaren en we rijden terug naar Brogaig en vandaar verder naar het noorden langs de kust. Bij Duntulm staat een kasteelruïne en sinds we een speciale kastelenpagina op de site hebben, wil Teije zoveel mogelijk foto's maken van alle kastelen waar we langskomen. Hier tonen we slechts een paar foto's.
Op deze plek stond in het IJzeren tijdperk al een broch, een versterkte toren. Later werd er door de MacDonalds een stenen kasteel gebouwd, maar in de 18e eeuw werd het kasteel verlaten.
Het uitzicht is wijds en de plek is strategisch gekozen. Het is ondertussen zo warm geworden dat Teije in z'n T-shirt rondloopt.Nadat we weer in de auto zijn gestapt, begint het een beetje te miezeren en af en toe echt te regenen. Typisch Schots weer: het ene moment is het zonnig en warm en het volgende moment is de lucht vol wolken en daalt de temperatuur flink. Over 5 minuten kan het weer totaal omslaan en daarom maken wij ons nooit zo druk over het Schotse weer.
Maar uiteindelijk arriveren we dan bij Dunvegan Castle, het kasteel waar het langst achter elkaar 1 familie heeft gewoond: de heersers van de McLeod clan (spreek uit als MacCloud). Al sinds 1270 woont deze familie hier.
Het kasteel is zeker de moeite waard om te bezoeken en ook de tuinen zijn prachtig. Wij willen ook wel zo'n waterval in de tuin. In het kasteel kun je een heldere videovoorstelling krijgen over de geschiedenis van dit deel van Schotland en deze clan.Via allerlei single track roads trekken we daarna rustig verder naar het zuiden. Het weer is net een jojo: soms somber en dreigend, dan weer zon. Via Drynoch rijden we weer naar de westkust bij Talisker.
Bij Talisker is (alweer) een indrukwekkende waterval, maar ook loslopende koeien. Teije heeft het er niet zo mee op (ooit als kind achterna gezeten door een koe, rond de hooiberg), maar ze zijn banger voor hem dan omgekeerd.
Eén van de mooiste eigenschappen van Schotland vinden we nog steeds de kombinatie van bergen en water. Overal zijn lochs en lochjes te vinden en op de meest verscholen plekken kom je watervallen tegen.
Ook de eenzame huisjes die je hier en daar aantreft geven een bepaalde sfeer aan het land. Je kunt je honderden jaren terug in de tijd wanen wanneer je de heuvels intrekt en rondwandelt, ver van de bewoonde wereld, maar toch met een teken van leven hier en daar.
Het is nog niet heel erg laat, maar we besluiten langzamerhand richting Portree terug te keren en het dorp nog wat te verkennen.We rijden terug naar Coillore en nemen daar de single track road dwars over het eiland. Een prachtige weg over de hoogvlakte van Skye. Vanuit de verte zien we Portree alweer liggen.
Portree is de grootste stad op Skye (er leven zo'n 10.000 mensen op Skye, waarvan een aanzienlijk deel in Portree) en was ooit een levendige havenstad. Te zien aan de gebouwen is het toerisme ook een belangrijke bron van inkomsten geworden. Hoewel we een lange tocht hebben gemaakt en veel hebben gezien, is er voldoende tijd over om met daglicht door het stadje te slenteren.Portree ligt beschut aan een baai en nog steeds liggen er veel visserschepen in de haven.
Langs de kade loopt een straatje met felbeschilderde huizen, net poppenhuizen. Hier staan een aantal leuke eettentjes en hotels en Bed & Breakfast's.
Het hele stadje ziet er verzorgd uit, wat wel eens anders is in Schotland. Achter de kerk bij de haven kun je een torentje beklimmen van waar je een prachtig uitzicht over de stad en de haven hebt.
© Teije & Elisabeth 2000 - 2024 
