Lies & Teije's reis website

Viseu, Serra da Estrella, een prachtige rit


Home -> Europa -> Portugal -> Reisverslag Portugal -> 04 & 05 juli 2001
Zoeken

Woensdag 04 juli, Viseu, Serra da Estrella, een prachtige rit

Tijd voor een wasjeOok hier is het weer toch niet echt mooi en 's nachts hebben we al gemerkt dat de tent niet overal waterdicht meer is. Het heeft geregend en we zijn er wakker van geworden. Maar we voelen ons niet al te ontmoedigd en hebben weer een druk programma met nieuwe belevenissen. Eerst naar Viseu en vervolgens rondrijden door het hoogste gebergte in Portugal, de Serra da Estrella.
ViseuViseu is een niet al te groot en gezellig stadje. Door de nauwe straatjes lopen we omhoog naar het oude centrum waar de kathedraal (links) en het oude stadscentrum liggen. Op een pleintje in de buurt pikken we een terrasje wat toch wel een bewijs is dat het niet al te koud is want we kunnen gewoon buiten zitten. Op het plein en in de straatjes vol ambachtslieden en kleine winkeltjes hangt een sfeer alsof je honderden jaren terug in de tijd bent.
Serra da Estrella Serra da EstrellaVanuit Viseu rijden we via binnendoorweggetjes naar Seia dat aan de noordkant van de Serra da Estrella ligt, een fenomenaal berglandschap waar science fiction tekenaars vast wel eens hebben rondgekeken hoe een echt maanlandschap er uit zou moeten zien.Vanaf Seia nemen we de N339, een smal en kronkelig weggetje naar Torre waar de wolken overvliegen met ongelooflijke haast. Af en toe rijden we door de wolken, dan weer schijnt de zon op de grillige granietformaties.
Serra da EstrellaWe komen vrijwel niemand tegen op de weg en we wanen ons bijna buiten de aarde, af en toe. Vlakbij Torre ligt het hoogste punt van Portgal (links), 1993 meter boven de zeespiegel. Ondanks het groen hier en daar straalt het landschap één en al kaal- en woestheid uit.
Vanaf Torre rijden we eerst richting Covilha, maar daarna toch weer terug en door de gletsjervallei van Zezere richting Manteigas, een rustig dorpje dat volledig wordt ingesloten door de bergen.
Gletsjervallei van Zezere Geit op de wegNa een korte stop in Manteigas zijn we nog bijna een uur bezig om de noordelijke hellingen te bestijgen en aan de noordkant te belanden, met af en toe adembenemende uitzichten op het gletsjerdal dat we daarvoor zijn doorgereden.
Serra da EstrellaWe hebben met deze tocht maar een klein gedeelte van de Serra da Estrella doorkruist, maar het is zeker de moeite waard. Een klein berglandschap met zo sterk een eigen karakter en zo verschillend van de rest van Portugal, dat mag je niet missen.
Nadat we heel rustig via allerlei kleine weggetjes teruggekeerd zijn naar de camping is het etenstijd en ook al wel weer behoorlijk koud; vinden wij althans... Dus dan nog maar een paar uurtjes in de kroeg zitten waar we uren met een heel leuk, net gearriveerd, stel zitten kletsen. Alsof we thuis op vakantie zijn...

Donderdag 05 juli 2001, Satão en omgeving

Wasdag De dikste boom van PortugalDonderdag wasdag, zo ziet het er tenminste uit bij het wasbakje naast onze tent. Alweer is de lucht betrokken en voor vandaag hebben we niet veel op het programma staan, behalve een speurtocht in de omgeving naar diverse steencirkels en de dikste boom van Portugal. Alle tijd voor de overige huishoudelijke dingen, dus.

Het duurt even en we hebben heel wat moeten afzoeken, ondanks allke goede aanwijzingen in de brochures, maar daar is hij dan, de dikste boom van Portugal. Met een omtrek van ruim 12 meter is de boom ruim 1000 jaar oud. We hebben geen idee wat voor boom het is maar in november 2004 krijgen we een mailtje van Eugenia om te zeggen dat het een eucalyptus is.
Schandpaal in Ferreira de AvesIn Satão is het markt; tussen de vis- en vleeskramen veel tweedehandsspullen en allerlei prullaria. De prijzen varieren van belachelijk laag tot belachelijk hoog, maar we hebben niets gekocht. Toch leuk om even rond te lopen net als in de andere dorpjes in de omgeving. Rechts de middeleeuwse schandpaal in Ferreira de Aves.
En daarna gaan we op zoek naar de steencirkels en dolmen. Teije is er dol op. We volgen allerlei bordjes, maar steeds komen we nergens terecht. Zelfs eenmaal op een zandpad in het bos: er staat een duidelijke richtingaanwijzer, Dolmen, nog 1 kilometer. Na ongeveer 2 kilometer komen we op een 4-sprong en Teije heeft de paden alle kanten op afgelopen. Maar geen dolmen, geen hunebed, niets.
Dolmen Cunha-BaixaUiteindelijk komen we bij Mangualde in de buurt toevallig deze dolmen tegen, de dolmen de Cunha-Baixa. We zijn gewoon nog een beetje aan het rondtouren zonder naar iets op zoek te zijn en daar ineens staat dat bordje en loopt er een heel klein paadje naar dit indrukwekkende prehistorische grafmonument.
Al met al hebben we toch weer heel wat kilometers gemaakt en na een warme maaltijd in het dorpje Lamas de Ferreira duiken we op deze (alweer) relatief koude dag graag nog even de warme kroeg op de camping in.

 


© Teije & Elisabeth 2000 - 2025 Naar boven