Döllach - Vent, door Italië naar west-Tirol via de Timmelsjoch

De tocht voert ons langs goede wegen, maar toch schieten we niet op. Allereerst zijn we pas laat (half 11) weg omdat alles kletsnat is. We drogen alles zo goed mogelijk en legen de tent languit achterin.Het is druk op de wegen, ook wanneer we Italië binnengaan. We rijden langs een rivier met blauwgroenig gekleurd water, vaak een aanwijzing dat het gletsjerwater bevat.

In Brunico drinken we echte Italiaanse cappucino. Eigenlijk meer om wat Italiaanse Euromuntjes als wisselgeld terug te krijgen dan als nodige rustpauze. Aangezien we precies € 3 moeten betalen vragen we dan maar of we ook kleingeld kunnen inwisselen en we krijgen een beker vol muntgeld waaruit we mogen uitkiezen.Waarschijnlijk heeft dit gedeelte van Italië ooit bij Oostenrijk gehoord want alles is tweetalig.

Een klein stukje snelweg richting Brennerpas en dan slaan we weer af de Alpen in. Via de Jaufenpas, St. Leonardpas gaan we naar de Timmelsjoch op de grens tussen Italië en Oostenrijk. Ruim 50 kilometer alleen maar stijgen en dalen langs diepe ravijnen, vaak zonder vangrail en op smalle wegen. De uitzichten zijn magnifiek en overweldigend: dorpjes vallen in het niet in de valleien van deze bergreuzen.

De wegen zijn prachtig voor motorrijders en we komen er honderden tegen. Eentje snijdt de bocht wel heel scherp af en rijdt bijna op onze auto. Het gaat gelukkig net goed.De bochten zijn behoorlijk scherp en je moet goed blijven opletten. Maar we willen ook zoveel mogelijk van het uitzicht genieten dus stoppen we regelmatig. We blijven geïmponeerd door dit grootse landschap dat bijna niet te beschrijven valt. Wat is een mens nietig in vergelijking tot deze machtige natuurverschijnselen die ontstaan zijn gedurende miljoenen jaren.

In het Ötschtal slaan we een zijdal in richting Vent. Hier in de buurt is in 1991 Ötschi gevonden, het 5300 jaar oude gemummificeerde lichaam van iemand die de bergen lopend wilde oversteken. Het is ondertussen half 6 en we besluiten hier een hotel te zoeken. Op deze hoogte kamperen lijkt ons iets te koud, maar wanneer we op het terras van het Kleonhotel in de zon zitten is het nog heel erg warm. Vandaag is sowieso wel weer een erg warme dag geweest met temperaturen tot bijna 30 graden.

Het hotel is niet erg duur (€ 44 voor 1 nacht), maar de bediening laat nogal te wensen over, we moeten wel geduld hebben: bijna een half uur voordat we iemand vinden die ons wil bedienen, zowel wat betreft een drankje als voor de kamer. We besluiten dan ook maar ergens anders een hapje te gaan eten.

Terwijl de zon achter de bergen wegzinkt, wandelen we nog even door het grappige dorpje. De boer brengt net z'n koeien weer naar de stal en de ondergaande zon kleurt de bergen in het rond. Het wordt nu snel merkbaar kouder.

Vent ligt op 1900 meter hoogte en is uiteraard een skigebied bij uitstek. Wij gaan morgen ook even met een stoeltjeslift nog verder omhoog, hoewel de panorama's ook van hier al heel mooi zijn.