Een bezoek aan Leiden en Gouda

We slapen lekker uit en stappen pas tegen 11 uur in de auto. We zitten in het Ibis-hotel in Leiderdorp en de eerste bestemming is Leiden, dus we zijn binnen een paar minuten in het centrum alhoewel het nog wel wat moeite kost om een goed parkeerplekje te vinden. Uiteindelijk kunnen we langs één van de grachten terecht die Leiden rijk is, zoals zoveel andere, van oorsprong middeleeuwse, steden die vroeger in Holland floreerden. Ze werden echter vaak als open riolen gebruikt en werden daardoor bronnen van besmettelijke ziekten zoals cholera en typhus.

Al vanaf de 15e eeuw werden daarom (en vanwege ruimtegebrek voor het parkeren van wagens!) steeds meer grachten gedempt en er is nog maar een fractie over van het oorspronkelijk aantal. Wij staan geparkeerd langs de Rapenburg waar ook het Academiegebouw van de universiteit van Leiden staat en het Rijksmuseum voor Oudheden, waarvoor we eigenlijk naar Leiden zijn gekomen.

Kerken en prachtige monumentenpanden zijn er ook voldoende te vinden in Leiden. Je kunt duidelijk zien dat dit deel van Nederland een rijk verleden heeft gekend. De hele binnenstad van Leiden is een beschermdstadsgebied. Op internet zijn voldoende informatiebronnen over de Leidse geschiedenis en monumenten te vinden, dus dat zullen we hier niet gaan herhalen.

Het weer is beter dan de afgelopen dagen hoewel we nog wel een dikke jas aan moeten. We wandelen dus eerst maar eens naar de binnenstad waar we het ene na het andere informatiebordje zien op de vele monumentale panden. We slenteren maar wat rond zonder echt doel, gewoon wat rondkijken.

Het is gezellig druk en we komen al aardig wat buitenlandse toeristen tegen. Na een korte koffiepauze lopen we terug naar de Rapenburg om het museum te bezoeken. Nog even wat geld in de parkeermeter, want je weet maar nooit of ze hier snel zijn met boetes en wielklemmen.

In het Museum voor Oudheden kunnen we onze jassen opbergen in een locker en ongestoord het museum verkennen. Een groot deel van het museum is gewijd aan het oude Egypte, maar er zijn ook vondsten uit Nederland, het Nabije Oosten en de klassieke wereld. Hiernaast het beeld dat wij het mooist vinden, de ambtenaar Maya en zijn vrouw Merit, die leefden in de tijd van Toetanchamon. Het is opgegraven in Sakkara, niet ver van Cairo, waar het museum nog jaarlijks opgravingen doet.

Door de kwalitatief uitstekende collectie is het museum internationaal erg bekend al is het relatief vrij klein. Op deze foto zie je hoe het dak van het oude pand is verwijderd en een overkapping voor een extra verdieping heeft gezorgd.Heel mooi vinden we de speciale expositie over het leven en dood van de Egyptische priester Anchor die rond 600 v.Chr. leefde. De Egyptenaren waren veel met de dood bezig, als voortzetting op het leven hier en dankzij die interesse en de graven en mummies die bewaard zijn gebleven weten wij zoveel van hun beschaving. De expositie duurt nog tot september 2006.

We zijn een paar uur zoet in het museum en onze voeten zijn zwaar vermoeid als we weer buiten staan. Toch raden we een bezoek aan iedereen die een beetje geïnteresseerd is in Egypte of geschiedenis in het algemeen zeer aan, het is de moeite.We mijden de grotere wegen wanneer we Leiden uitrijden en bedenken dat we nog tijd genoeg hebben om ook een bezoekje aan Gouda te brengen. We rijden door het groene land en zijn weer verbaasd over de grote hoeveelheden landbouwgrond die we overal zien. Als noorderlingen hebben we het idee dat de Randstad alleen maar volgebouwd is met steden en woonwijken, en ook al weten we beter, we zijn toch weer verrast. Een volgende keer moeten we ook eens proberen dit soort landschappen op de foto te krijgen; we zien regelmatig leuke plekjes en dingen maar het is 'te' normaal om er even voor te stoppen en een foto te maken. Een slechte eigenschap die we zullen verbeteren (dat proberen we, tenminste...)

We kunnen de auto vlak buiten het centrum parkeren en lopen langs allerlei mooie en statige huizen naar de binnenstad. Het is droog en zelfs zonnig geworden waardoor het al heel wat aangenamer is om buiten rond te lopen.

Ook Gouda heeft grachten, maar niet zoveel als de andere steden die we de laatste dagen hebben bezocht. De meeste ervan zijn in de 20e eeuw gedempt. In de middeleeuwen groeide Gouda tot een belangrijke havenstad op de handelsroute tussen het zuiden (Frankrijk, Vlaanderen) en het noorden (Holland en het Oostzee-gebied).

Als we op de Markt aankomen zien we als eerste het prachtige gotische stadhuis, één van de oudste in deze stijl in Nederland. Oorspronkelijk werd het rond 1450 gebouwd maar er zijn uiteraard later de nodige toevoegingen aangebracht, zoals een bordes in renaissancestijl (1603).Er is markt op de Markt en de mensen zijn door de zon weer naar buiten gelokt, zelfs de terrasjes zitten bijna vol.

Gouda is natuurlijk het meest bekend van de Goudse kaas, maar we komen erachter dat de kaas niet hier gemaakt wordt, maar rondom Gouda. Op de Markt staat de Waag waar de kaas gewogen en verhandeld werd. Het gemeentebestuur regelde een strenge kwaliteitscontrole zodat de kaas uiteindelijk wereldberoemd is geworden. In de zomer wordt er nog steeds iedere donderdag een kaasmarkt gehouden, net als de voorbije eeuwen.

In een restaurant drinken we nog een bak koffie en geven onze voeten eindelijk de rust die ze wel verdienen na het vele gesjouw vandaag. Na een laatste rondje om de Markt eten we op het bordes van het stadhuis nog een patatje en dan vinden we het welletjes. Het is even zoeken voor we de auto weer vinden en dan nemen we het eerste uur rustige weggetjes die ons langzamerhand wat naar het noorden brengen. In de buurt van Utrecht zoeken we de snelweg op en dan zijn we binnen 2 uur weer thuis.