Donderdag 30 augustus, op weg naar Šibenic en de hitte
Als we wakker worden zien we dat de weergoden ons hebben achtervolgd: het regent! De lucht is 1 grote grijze massa en er valt geen gaatje in te ontdekken. Als een zware deken hangen de wolken over het land en het is tijd ons reisplan opnieuw aan te passen: de Plitvicka meren zullen even moeten wachten, die willen we graag zien met een wolkenloze hemel en in t-shirt. Nu trekken we onze trui aan in de auto want het is maar 18 graden, heel wat anders dan we ons gisteravond hadden voorgesteld. Onze verwachtingen over het weer komen niet echt overeen met de werkelijkheid en zo is het met weersverwachingen wel vaker... Dus snel de snelweg op, naar de Adriatische kust, hopelijk is het daar wat beter. Maar al binnen een half uur begint het te regenen, te plenzen, te hosen!
Onderweg hebben we heel wat grapjes over het weer gemaakt, maar we zijn toch blij dat de zon weer schijnt en het lekker warm is. We gaan naar Zadar waar we onze Kroatische vriend Josko vanaf een terras op willen bellen. Maar dan begint het te regenen, nee, niet alweer... Het zijn maar kleine buitjes en de temperatuur zakt gelukkig maar net onder de 30 graden, dus we laten ons niet ontmoedigen.
Zadar is, sinds de laatste keer dat we er waren in 2004, een behoorlijk drukke plaats geworden en het duurt een tijdje voordat we eindelijk op ons terras zitten. Josko neemt niet op hoewel hij normaal bijna vergroeid is met zijn mobieltje. Een kleine teleurstelling, maar dat weerhoudt ons niet te genieten van de koffie, het weer en de sfeer in de oude stad.
Zadar is een oude stad en bestond al in de Romeinse tijd. Door de eeuwen heen is de stad regelmatig verwoest en weer opgebouwd, maar er zijn nog veel historische sporen te vinden, zoals het Romeinse forum en diverse middeleeuwse kerken.
Een wandeling door het oude centrum (autovrij binnen de poorten) is dan ook zeker de moeite waard. We slenteren over de diverse pleintjes en door de smalle stegen. Er zijn weer heel wat restaurants en terrassen bijgekomen, het toerisme is weer een belangrijke bron van inkomsten geworden na de laatste oorlog. Bij de haven staat een stevig en verkoelend briesje en we gaan even zitten om onze plannen opnieuw aan te passen nu we Josko niet kunnen bereiken.
We gaan nog wat verder naar het zuiden, een uurtje richting Sibenik waar ook een mooi nationaal park in de buurt is. Daar gaan we wel een camping zoeken en ons herbezinnen. Als we verder rijden stijgt de temperatuur ook weer verder, tot boven de 35 graden en we zien af en toe kleine tot best uitgebreide bermbranden. De brandweer heeft het hier 's zomers vast erg druk.
Uiteindelijk is het 37 graden in de schaduw als we een camping aan het strand vinden. Ruimte zat, zegt de receptioniste, zoek maar een plek uit, maar de camping staat helemaal vol. Hoe zal het geweest zijn in het hoogseizoen, vragen we ons af. Maar we zijn helemaal tevreden nu we zitten te puffen op het schaduwrijke plekje dat we toch nog hebben gevonden. We wachten een tijdje voor we de tent gaan opzetten, maar we zijn al onze tent-opzet-ervaring kwijt en het lukt van geen kant in deze hitte: uiteindelijk duurt het anderhalf uur voordat de tent staat en heel wat zweetdruppels voeden nu de bomen. Ik ben er echt chagrijnig van geworden, zeker door de regendruppels die nu af en toe beginnen te vallen. Maar de glurende buren hebben zich vast wel vermaakt met mijn gestuntel.
Maar gelukkig blijft het lekker warm en daar was het ons te doen. Tot 12 uur zitten we lekker buiten, niets te doen, gewoon een beetje lezen en ontspannen. Dit is precies waar we zo naar uit zaten te kijken voor deze vakantie. Hebben we de vervelende weergoden dan eindelijk achter ons gelaten? Met de tent halfopen om wat frisse lucht door te laten, gaan we slapen met een dun lakentje als deken. Wat een hitte, wat heerlijk! De thermometer geeft om 12 uur aan dat het nog 29 graden is.