Zaterdag 07 juli, tochtjes vanuit Zacharo, paleis van Nestor
Op zaterdag gaan we eerst een paar uur naar het strand en daarna het binnenland in, op zoek naar het paleis van Nestor. De restanten van dit paleis liggen zo'n 70 kilometer naar het zuiden en we zijn er in een uurtje. Het wordt het paleis van Nestor genoemd omdat de gevonden restanten sprekend lijken op de gedetailleerde beschrijvingen van zijn paleis in de Ilias, waarin het verhaal van de oorlog tegen Troje door Homerus wordt verteld. Nestor was koning van Pylos en was de oudste en zeer gewaardeerde raadsman in het leger van de Grieken die tegen Troje optrokken. Het woord nestor, dat een eerbiedwaardige grijsaard aanduidt, komt van hem.
Dit Myceense paleis werd in de 13e eeuw v.c. gebouwd maar rond 1200 v.c. door een heftige brand helemaal verwoest. Het paleis is zo'n 50 bij 32 meter en de opgegraven fundamenten zijn helemaal overkapt om ze te beschermen tegen het weer. Via loopbruggen kun je alles bekijken en er staan duidelijke informatieborden. Maar je blijft je fantasie nodig hebben om je voor te stellen hoe hier 3000 jaar geleden mensen rondliepen. Op internet lezen we nogal wat negatieve reviews van mensen die het maar saai vinden maar ik vidn het wel boeiend.
Telemachos, de zoon van Odysseus, zou hier in het paleis overnacht hebben toen hij op zoek ging naar zijn vader die maar niet terugkwam na het einde van de Trojaanse oorlog. Nestor kon hem helaas niet helpen en de jongeman reisde door naar andere Myceense vorsten. Door dit soort verhalen komt zo'n plek veel meer tot leven.
De reconstructies van de gebouwen (ook aan de hand van de beschrijvingen in de Ilias) kloppen misschien niet helemaal maar laten toch een modern gebouw zien. Het was gebouwd met hout,steen en klei en vertoonde Minoïsche invloeden. Ook werden zo'n 1000 kleitabletten gevonden met daarop teksten in Lineair-B, het schrift dat door de Myceense beschaving werd gebruikt. De tabletten zijn door de brand goed bewaard gebleven en maakten deel uit van het paleisarchief maar geven geen uitsluitsel of Nestor een echte historische figuur was.
Niet ver van het paleis zijn diverse tholosgraven gevonden, een soort koepelgraf dat door aarde wordt bedekt. Deze worden echter iets minder goed ondehouden dan het paleis dat de afgelopen jaren een flinke opknapbeurt heeft gehad. Wie weet wat hier in de buurt verder allemaal nog te vinden is. Waarom mocht ik mijn metaal detector toch niet meenemen? Oh ja, dan riskeer je een gevangenisstraf wanneer ze je betrappen!
Daarna rijden we naar het hedendaagse Pylos en om de baai van Navarino heen dat vooral bekend is van de zeeslag die er in 1827 gestreden werd tussen de Engelsen, Fransen en Russen (aangevoerd door een Nederlander) aan de ene kant en de Turken aan de andere kant. De bedoeling was om de Turken alleen te intimideren maar het liep uit op een heftige zeeslag waarbij de Turken letterlijk naar de bodem van de zee werden getorpedeerd. Het was een beslissende gebeurtenis in het streven naar de onafhankelijkheid van Griekenland.
In Pylos eten we wat maar voor de eerste keer in Griekenland zijn we behoorlijk ontevreden over wat we krijgen: een heel klein beetje, niet lekker en hartstikke duur, dat hebben we niet eerder meegemaakt. Hopelijk is het een eenmalig iets.
Zondag 08 juli 2018, kastelen en de Eiffeltoren op de Peloponnesos
Toch gaan we de volgende dag weer naar dit gebied terug want er staan wat rariteiten, zoals sprookjeskastelen. Vooral het kasteel in Agrilos is bijzonder: het is prive-bezit maar we rijden wel de toegangsweg erheen op. We zien wat mensen achter de ramen wegduiken en willen niet te opdringerig doen dus maken wat foto's en gaan weer weg. Het is in de jaren 60 gebouwd door de Amerikaans-Griekse chirurg Haralampos Fournarakis.
Na zijn pensioen keerde hij terug naar het stadje van zijn voorouders, opende een cultureel centrum en besloot een aantal markante gebouwen neer te zetten. Behalve het sprookjeskasteel liet hij ook een kopie van de Eiffel toren bouwen, wat je hier toch helemaal niet zou verwachten. Volgens de ene bron is deze 18 meter hoog, een andere zegt 26 meter maar we hebben het niet nagemeten. Als je het vergelijkt met de echte Eiffel toren zijn er nogal wat verschillen in details en we konden helaas niet achterhalen waarom hij juist deze toren liet bouwen. Feit is wel dat Filiatra daardoor de bijnaam Klein-Parijs heeft gekregen.
Dit soort bouwwerken worden ook wel follies genoemd, een met opzet nutteloos gebouw. Lies verzamelt foto's van follies op haar website mocht je meer willen zien.
Dit soort bouwwerken worden ook wel follies genoemd, een met opzet nutteloos gebouw. Lies verzamelt foto's van follies op haar website mocht je meer willen zien.
Bij Kalo Nero gaan we het binnenland in om de opgraving bij Peristeria te bekijken. Hier was rond 1500 v.c. een administratief centrum met een versterkte stad. Er zijn 3 tholosgraven gevonden waarvan 1 helemaal gerestaureerd is. Hoewel de graven al in de oudheid geplunderd werden, heeft men toch nog allerlei vondsten gedaan bij opgravingen in de jaren 60 en 70 waaronder gouden sieraden. Ook bleek dat er handelscontacten waren met de Minoïsche beschaving op Kreta.
Helaas is net de accu van de camera leeg als ik wat gedetailleerdere foto's wil maken en geen reserve bij de hand.
We rijden nog even door naar Olympia waar de Olympische spelen in de oudheid werden gehouden. Het opgravingsgebied hebben we een aantal jaren geleden al uitgebreid bezocht, nu beperken we ons tot een terrasje en het Archimedes museum maar dat blijkt een exacte kopie te zijn van het technisch museum in Katakolo dat we 2 weken geleden bezochten.Helaas is net de accu van de camera leeg als ik wat gedetailleerdere foto's wil maken en geen reserve bij de hand.
Daarna is het echt weer tijd voor het strand, nog even relaxen hoewel dat in het ruwe water niet gemakkelijk is. Er staat veel meer wind en we worden af en toe gezandstraald. Heel lang blijven we dus niet en gaan naar ons appartement terug. Het is de laatste avond en we moeten nog afrekenen. Daarom besluiten we wat te gaan drinken in het restaurant van Theodore, onze huisbaas.
We wisten al dat we hier niet moeten eten: niet omdat het voedsel slecht is maar de vorige keer moesten we bijna een uur wachten tot we eten kregen. Maar nu duurt het zelfs al 20 minuten voordat we zelfs maar iets kunnen bestellen. Er zitten wel wat mensen maar het personeel doet alsof ze een zaal vol tientallen mensen moeten bedienen. Ze rennen heen en weer maar in werkelijheid gebeurt er maar heel weinig en het duurt nog eens zolang voordat we onze drankjes hebben. Om wat sneller af te rekenen lopen we dan maar naar de bar en als er geld te verdienen valt, komt Theodore snel uit de keuken. Omdat we rechtstreeks bij hem hebben gereserveerd en niet via booking, betalen we maar weinig voor het appartement (€ 30 per nacht) en de drankjes krijgen we er gratis bij. Een prima plek om te overnachten als je tegen het enthousiasme van de eigenaar kan.Hoewel we morgenvroeg pas weg gaan, worden we nu al enthousiast uitgezwaaid en we krijgen een hand van de hele familie. Pech voor de klanten, die moeten nu nog langer wachten!