Donderdag 05 juli, van Kefalonië terug naar Zacharo
We hebben 9 dagen doorgebracht op Kefalonia en nog niet eens alles gezien, maar vandaag gaan we weer terug naar de Peloponnesos. Om 11 uur vertrekt de boot en het is stralend weer, heel wat anders dan op de heenweg. We zijn aan de vroege kant in Poros, vanwaar de ferry vertrekt, dus drinken we eerst nog een kop koffie in het dorp. Hoewel, koffie? Eerlijk gezegd is het niet te drinken... De kwaliteit verschilt nogal per restaurant in Griekenland, heb ik gemerkt.
Na de rustige overtocht van ongeveer een uur rijden we van Kyllini naar het zuiden want we hebben weer bij Theodore's appartementen afgesproken voor een paar nachten. Eerst rijden we naar het strand, op een plek waar meer auto's staan en veel mensen rondlopen om maar niet het risico te lopen nog een keer bestolen te worden. We zijn toch een beetje huiverig geworden voor te rustige stranden. Maar de zee is nogal ruw en na een uurtje rijden we het dorp in om wat boodschappen te doen en wat te eten.
We zitten vlak naast een druk kruispunt en omdat de bediening niet zo snel is (de serveerster brengt de meeste tijd door in een bar aan de overkant), hebben we alle tijd om het verkeer te bekijken: auto's en brommers die midden op de weg parkeren om even snel wat eten te halen of een krantje bij de kiosk. De meesten hebben nog wel respect voor het rode licht maar lang niet allemaal. En deze mevrouw heeft geen zin om iedere dag weer de strandspullen op te blazen dus de opblaaseenhoorn moet maar op het dak. Het verkeer in Griekenland is regelmatig een gezellige chaos.
Daarna gaan we naar ons appartement waar het even zoeken is naar de eigenaren. Maar uiteindelijk weet de dochter van de baas Theodore te vinden, die lag een dutje te doen. We krijgen een ander appartement met een eigen terras. Hij weet ondertussen dat Teije graag Grieks praat en doet zelf dan ook niet anders, ook tegen mij. Ik versta er niets van maar dat maakt hem niets uit.
Vrijdag 06 juli 2018, naar Katakolo en het strand
De volgende dag gaan we eerst naar Katakolo waar we een keuze maken uit de vele olijfhouten producten die we graag willen hebben. Het zijn er heel wat en we spreken af dat de verkoper alles inpakt en dat we het maandag ophalen, wanneer we weer naar het noorden gaan.Op de boulevard zoeken we het restaurant op waar we eerder waren en waar we zeker weten dat we lekkere koffie en cappuccino krijgen.
Daarna rijden we rond het Kefaias meer waar een kuuroord is maar het water stinkt nogal. Ook zien we bordjes naar archeologische sites maar die zijn hier erg verwaarloosd, afgesloten met een verroest hek of helemaal overwoekerd. Ik heb niet zoveel vertrouwen in de bruine bordjes die naar archeologische plekken verwijzen, in meer dan de helft van de gevallen blijkt er niets te zien te zijn.
Teije trapt er nog wel steeds in en volgt een bordje naar een oude akropolis. Maar na een kilometer over een slechte zandweg vol diepe gaten wijst het bord recht de grond in. En welke kant we ook opgaan vanaf het bord, we vinden niets, al helemaal geen resten van een akropolis. Waarschijnlijk was het geld op om bordjes tot aan de juiste plek neer te zetten en moet je de laatste 500 meter zelf maar raden.
In ons appartement probeert de oude baas Teije Griekse lessen aan te praten, zijn dochters zijn leraressen en kunnen dat heel goed (tegen betaling uiteraard, hij is duidelijk gek op geld). Nou, hij mag gratis onze electriciteit herstellen, want die is uitgevallen. Wij blijven lekker op ons terras dat omringd is door druiventrossen.