Rondrijden door de Pilion

's Ochtends is het grijs en koel maar wel droog, gelukkig. We rijden eerst naar Agios Ioannis (St. Jan) aan de kust wat volgens de hotelinformatie maar 10 minuten lopen zou zijn maar met de auto doen we er minstens net zo lang over. Agios Ioannis is een geliefde badplaats bij de inwoners van Volos en heeft twee stranden. Wij parkeren aan de noordkant van het dorp en lopen langs het strand naar de zuidkant waar we een restaurant vinden om een ontbijt te eten. Eten is hier een stuk goedkoper dan in Nederland, alleen de drankjes hebben hetzelfde prijsniveau.

Als we ons ontbijt op hebben en terug lopen naar de auto komt de zon tevoorschijn. Er zijn nog wel wolken maar ook die kleuren de lucht donkerblauw. En meteen ziet het hele land er anders uit, zodat we een prachtig plaatje kunnen schieten van het strand dat er bijna idyllisch uitziet. Maar dat er niemand op het strand zit, zegt genoeg, het is veel te koud, hooguit 20 graden. Zelfs wij vinden dat te koud, verwend als we zijn.

Gelukkig kun je hier ook hele mooie autoritten maken hoewel ik niet altijd blij ben met de steile afgronden waar geen vangrail naast zit. En soms zitten er flinke barsten in de weg, het gevolg van aardbevingen en aardverschuivingen die regelmatig voorkomen in Griekenland, het is een van de meest actieve seismische landen ter wereld. De meeste zijn gelukkig vrij zwak maar af en toe is een hele krachtige. Zo is de stad Volos in 1955 grotendeels verwoest.

In Moresi zien we wel een heel apart bord: parkeer je auto verticaal! Hoe zouden ze dat bedoelen? Ook volgens Teijes woordenboek betekent het woord 'kathetos' verticaal of loodrecht. Het enige dat we kunnen bedenken is dat je netjes langs de lijnen moet parkeren maar ook die lijnen zijn nergens te zien. Bijzonder.

Vanuit Moresi rijden we verder naar Tsangarada waar we nog eens het pleintje met de oude plataan willen zien. Eigenlijk is Tsangarada een verzameling van 4 dorpen en het duurt even voor we de juiste plek gevonden hebben. Op een sfeervolle pleintje staan een kerk, een marmeren vrijheidsmonument en een grote plataan die een omtrek van 13 meter heeft en volgens de verhalen wel 1.000 jaar oud is. Er is ook een prettig terras waar we een hele tijd zitten om te genieten van de omgeving terwijl toeristen af en aan lopen om de plataan te bewonderen en te fotograferen.
Ondertussen is de lucht weer helderblauw en we verhuizen zelfs naar een tafeltje in de schaduw omdat het te warm wordt. Dat is ook een van de redenen waarom op ieder Grieks plein wel een plataan is gepoot, omdat zij met hun brede bladerdak zoveel schaduw geven.

Daarna rijden we naar de kust bij Mylopotamos waar we een paar leuke maar kleine strandjes zien. Als we weer naar het noorden rijden, zo dicht mogelijk langs de kust, komen we bij Papa Nero een lang en redelijk leeg strand tegen. Dat is een mooi plekje voor ons. We hadden niet verwacht dat we vandaag ook nog naar het strand zouden kunnen, dus dat is een meevaller. Kunnen we nog een beetje bruin worden.