Lies & Teije's reis website

Van Paralia Dionysiou naar het Pilio-gebergte


Zoeken

Zaterdag 16 juni, van Paralia Dionysiou naar het Pilio-gebergte

We zijn al bijna een week in Griekenland, wat gaat die tijd snel. Veel hebben we niet gedaan, vooral wat korte tochtjes, naar het strand, lekker eten en drinken op terrasjes en in restaurants, een echte relaxte vakantie dus. Zelfs ik, die altijd alle dagen vol wil plannen, geniet van het niets doen. Zou het de ouderdom zijn die langzemerhand toeslaat? Ik kan zelfs uren op het strand liggen, iets dat ik een paar jaar geleden niet voor mogelijk had gehouden. Maar vandaag gaan we weer op pad, naar het Pilion gebergte.
Dionisos PalmsHet is niet heel ver, zo'n 4 uur rijden, dus we nemen alle tijd om koffie te drinken met onze vrienden Michael en Kiki en afscheid te nemen van de diverse Russische kennissen die we ongetwijfeld volgend jaar weer zullen tegenkomen. Want Griekenland is een heerlijk vakantieland met alle mogelijkheden om actief te zijn, dingen te bezoeken maar ook om niets te hoeven doen. En natuurlijk wil ik hier weer naar toe om de taal beter te leren. Ik zal de lessen van Kiki dan ook missen maar we beloven dat we aan het einde van de vakantie nog een paar dagen terug komen.
Een bijna lege snelweg, de E75 Donkere wolken boven de Ossa-bergenVoorbij Thessaloniki nemen we de tolweg naar het zuiden, richting Athene. De tolwegen zijn erg goed en vaak heel rustig maar dat zal onder meer door de tarieven komen. Je betaalt meestal niet zoveel, een paar euro (en vaak kan dat alleen met contant geld) maar voor je het weet sta je bij de volgende tolpost en ben je weer een paar euro kwijt. We hebben het niet precies bijgehouden maar van Thessalonika naar Athene ben je al snel € 25 kwijt.
Onderweg stoppen we nog even in Olympiaki Alti, een erg toeristsch kustdorp waar we vorig jaar een paar dagen verbleven om het gebied rond de Olympusberg te verkennen. Maar het heeft een gezellig centrum en is leuk voor een korte stop om even koffie te drinken.
Boven-Volos (Ano Volos) Uitzicht op VolosBij de grote stad Volos verlaten we de snelweg en rijden om de stad heen, de bergen in. Volos ligt ongeveer halverweg Athene en Thessaloniki. In Boven-Volos stoppen we even om wat foto's te nemen van de omgeving, we zitten dan al behoorlijk hoog en hebben een mooi uitzicht over de stad die om de baai van Volos ligt. Het is een stad ongeveer zo groot als Groningen waar wij wonen. Aan de oostkant ervan ligt een schiereiland dat naar het zuiden in de Aegeïsche zee steekt.
Uitzicht op de baai van Volos Kerk van de drieëenheid, Boven-VolosVorig jaar zijn we meer naar het zuidwesten gegaan, nu gaan we meer naar de noordoostkant, naar Agios Dimitrios. In de bergen boven Volos liggen overal dorpjes tegen de bosrijke hellingen geplakt en de dorpjes zijn zondermeer schilderachtig te noemen. En een stuk koeler dan op zeeniveau. Er is relatief erg weinig toerisme op dit schiereiland dat ook een prachtig wandelgebied is waar wij dan weer niet zoveel aan hebben omdat ik al een jaar lang last van mijn linkerknie heb. Maar al met al een heel mooi stukje Griekenland.
Dorpjes in de bergen Mist in het Pilion gebergteIn het noorden van dit schiereiland ligt het Pilio gebergte hoewel het hele schiereiland erg bergachtig is. We hoeven nog maar 40 kilometer maar volgens de navigatie gaat dat nog wel anderhalf uur duren en we weten nog van vorig jaar dat we in dit gebied inderdaad niet konden opschieten. De bergwegen zijn niet altijd even goed en soms behoorlijk onoverzichtelijk waardoor je maar langzaam vooruit komt. En hoe hoger we komen des te donkerder wordt de lucht en op het hoogste punt (bijna 1.500 meter) komen we voorbij een heus skicentrum, het oudste in Griekenland.
Uitzicht op de Egeïsche Zee Uitzicht van ons appartement, Agios DimitriosAls we bij ons hotel aankomen tref ik het: de eigenaresse spreekt vrijwel geen Engels dus ik mag mijn beste Grieks weer proberen en ik heb er veel plezier in. Er zitten ook nog een paar Macedonische vrouwen die wat Grieks spreken maar ons duidelijk maken dat we hier heel erg moeten oppassen met het woord Macedonië, dat ligt erg gevoelig bij de Grieken die beweren een claim te hebben op de culturele en historische achtergrond en erfenis van het oude Macedonië en niet de inwoners van Skopia of FYROM zoals Macedonië door de Grieken wordt genoemd.
Op dit moment is er, na intensieve gesprekken, een overeenkomst gesloten die morgen (17 juni 2018) bekrachtigd zal worden door de minister-presidenten van beide landen. Macedonië gaat de Republiek van Noord-Macedonië heten maar de president van Macedonië heeft al aangekondigd dat hij een wetsvoorstel hiervoor niet zal goedkeuren. Ook is er veel tegenstand in bedie landen zelf: veel Grieken vinden dat het hele begrip Macedonië alleen maar van hen is en veel Macedoniërs vinden dat ze met een naamsverandering hun eigen identiteit verraden.
Uit het verleden weten we helaas dat men op de Balkan (en in Griekenland) niet zo goed is in het sluiten van compromissen maar dat is toch echt de enige manier om een beetje vreedzaam met elkaar te kunnen leven. De huidige regeringen hebben in ieder geval hun best gedaan. En dat alles omdat de huidige regering van Macedonië graag lid wil worden van de EU en de Navo wat Griekenland tot nu toe heeft tegengehouden, alleen maar vanweg het gebruik van de naam Macedonië
Uitzicht van ons appartement, Agios Dimitrios Ons balkon, Paradeisos RoomsAls we aankomen breekt de zon nog weer even door maar dat duurt niet lang als de wolken steeds dikker en donkerder worden. Volgens de eigenaresse wordt er de komende dagen heel veel regen verwacht. Ze brengt ons Griekse koffie (sterk en met de koffiedrab onderin het kopje zodat je voorzichtig moet slurpen) en we kunnen nog even buiten zitten maar vanaf ons balkon zien we vooral de weelderige tuin vol wijnranken van het hotel en maar weinig van de omgeving.
Onze kamer, Paradeisos RoomsEr is een groot terras en we hebben een klein balkon. Ik zit het liefste zolang mogelijk buiten maar uiteindelijk verdrijft de regen mij ook naar binnen. We hebben maar een klein kamertje dus dat is een beetje behelpen. Het is even wennen dat het weer zo is omgeslagen, het is ook een stuk koeler dan de afgelopen dagen. Hopelijk is het morgen overdag een beetje droog want rijden over de bochtige bergweggetjes met slecht weer is niet echt leuk, ookmal omdat je dan veel minder ziet en niet zo snel even stopt om wat rond te kijken.

 


© Teije & Elisabeth 2000 - 2024 Naar boven