Een bezoekje aan Kallithea op Kassandra

Kallithea is de meest toeristische plaats op het schiereiland Kassandra maar heeft toch wel een prettige sfeer. Het centrum bestaat eigenlijk alleen uit restaurants, bars en souvenirshops en dit is de plek waar we vandaag alvast souvenirs en cadeautjes gaan inslaan want het is ook niet al te duur. Vorig jaar hebben we dat al ontdekt en maken nu gebruik van die kennis. Nu is het nog redelijk rustig maar in het vakantieseizoen en de weekenden is het vol toeristen en Grieken uit Thessaloniki.

Er zijn ook nog wel wat culturele dingen om te zien zoals de Ammon-Zeus tempel (hebben we 2 jaar geleden al gedaan) maar we bekijken nu de St. Nicholas kerk eens van binnen. Het is maar een klein kerkje maar de iconen en schilderijen zijn prachtig. Er zijn veel van dit soort kleine kerken in Griekenland en tot nu toe sloegen we ze meestal over. Dit jaar gaan we wat vaker naar binnen.
Nu letten we er niet zo op maar ik bedenk me dat, met al die duizenden kerken, we eigenlijk nog nooit hebben gezien dat er een kerkdienst aan de gang was.

Het dorp ligt hoog op de rotsen boven de zee en er is een lange boulevard met aan de uiteinden de vele hotels en nachtclubs; als je voor het nachtleven komt is dit de plaats om te zijn. Wij voelen ons daar wat te oud voor geworden en slenteren liever overdag langs de parkjes en winkeltjes die er zijn.

Vandaag beperken we ons tot Kallithea (dat 'mooi uitzicht' betekent) maar er zijn nog genoeg andere leukere plaatsjes op dit schiereiland. Twee jaar geleden hebben we hier 2 dagen uitgebreid rondgereden, net als op het volgende schiereiland, Sithonia. Nu maken we alleen een wandeling, kopen wat souvenirs en ja natuurlijk, wat drinken op een terrasje.

Teije is zijn huiswerk aan het nalezen, een verhaal in een oud sprookjesboek, wanneer een meisje onze bestelling komt opnemen. Oh, zegt ze, in het Grieks, hoe kom je aan dat boek? Dat heb ik vroeger ook op school gehad. En zo kan Teije weer zijn taalkennis oefenen. Ik snap er helemaal niets van en hij vertelt me later het hele gesprek. Tja, ik moet hem maar op zijn woord geloven maar het klonk best aardig. Als ze nu nog maar even de koffie komt brengen in plaats van alleen te staan kletsen!

Vrijwel alle souvenirwinkels hebben badspullen zoals opblaasbare zwanen, zwembanden, ballen en matjes en zo'n matje is precies wat ik zoek, dat ligt toch lekkerder op het strand. En binnen is er vaak een grote verscheidenheid aan souvenirs en leuke aandenkens en het assortiment verschilt behoorlijk van winkel tot winkel. We werken ons hele lijstje af: wat nemen we mee voor de kinderen en de kleinkinderen en voor een paar vrienden? Na een uurtje shoppen zijn we daar klaar mee, zo, dat hoeven we de rest van de vakantie niet meer te doen. Hoewel, het blijft af en toe leuk om in zulke winkeltjes rond te neuzen op zoek naar iets aparts.

Op weg naar ons strandje rijden we Olynthos nog een beetje door de omgeving. De uitgebreide opgraving van oud Olynthus hebben we al eens bekeken maar in de buurt zijn veel meer oude resten te vinden hoewel de 14e eeuwse toren van Mariana een beetje verloren in het landschap staat, net als de ruïne van de Nikolaos kerk uit de 12e eeuw. In het gebied rond het kerkje heeft men ontzettend veel voorwerpen gevonden uit de Byzantijnse tijd. Zo zal heel Griekenland nog wel volliggen met oude voorwerpen. Volgende keer toch maar een schepje mee.

Uiteraard gaan we ook elke middag een tijdje naar het strand en 's avonds zitten we op ons balkon, beneden bij Michael en Kiki of bezoeken we een restaurant. Op de laatste avond in Paralia Dionysiou gaan we met een hele groep Grieken en Russen naar een traditionele Griekse muziekavond bij een restaurant. Dit gebied is erg geliefd bij Russen en mensen uit het voormalig oostblok. Volgens sommigen omdat het hier veel goedkoper zou zijn maar de Russen die wij kennen zijn niet echt arm als je ziet in wat voor auto's ze rijden. Eén van de Russen die we kennen heeft hier zelfs een huis gekocht vanwege het prettige klimaat.