Lies & Teije's reis website

Het zilversmeedmuseum en andere musea in Ioannina


Home -> Europa -> Griekenland -> Reisverslag Griekenland -> 14 & 15 juli 2017
Zoeken

Vrijdag 14 juli, het zilversmeedmuseum en andere musea in Ioannina

Uitzicht vanuit ons appartement bij Perama Zisis Garden Studios in PeramaDe appartementen van Zisis Garden Studio staan iets buiten het dorp Perama (bekend van de grotten) langs een rustige weg. Net als vorige keer moeten we nog wel een keer van kamer verhuizen, ik weet eigenlijk niet meer waarom, de vorige keer was het vanwege de slechte wifi-ontvangst maar tegenwoordig hebben we onze eigen internetdongel bij ons. Hoe dan ook, dit is een prima plek want het is er erg rustig en we zitten toch binnen een paar minuten in het centrum van Ioannina waar we vandaag ook heen gaan.
Ingang naar het kasteel van IoanninaOp een rotsachtig deel van de stad dat uitsteekt in het meer zijn sporen van oude nederzettingen gevonden maar tegenwoordig kun je er het Frourion bezoeken, de Ottomaanse citadel uit de 17e eeuw. De stad behoorde tot het Ottomaanse rijk van 1431 tot 1931. Na een opstand van christenen in de 17e eeuw mochten er alleen nog maar moslims en joden binnen de muren van het fort wonen. Er zijn diverse poorten naar de citadel en als we binnengaan en we een foto willen maken, bedenkt Teije ineens dat de camera nog ergens op een muurtje ligt. We hebben geluk, hij ligt er nog.
De Fetiche moskee in de citadel van Ioannina De Fetiche moskee in de citadel van IoanninaEen heel herkenbaar punt aan de oostkant van de citadel is de Fetiche moskee die gebouwd werd in de 15e eeuw vlak na de inname van de stad door de Turken. Op de plek stond daarvoor een Byzantijnse kerk. Het schijnt dat de grote groepen christenen en joden lange tijd wel de vrijheid hadden hun eigen godsdienst te belijden en te vieren. In 1795 werd de moskee uitgebreid verbouwd door de beruchte Ali Pasha die er de hoofdmoskee van zijn paleis van maakte. Nadat hij als verrader van het Ottomaanse Rijk werd vermoord op Ionannina eiland werd hij toch in een mausoleum voor de moskee begraven, op dezelfde plek waar ook zijn eerste vrouw werd begraven.
Restanten van de harem (Seraglio) van Ali Pasha Restanten van de harem (Seraglio) van Ali PashaVlakbij zijn de resten van de Seraglio te zien, de harem waar de de vrouwen van Ali Pasha afgezonderd woonden. Eén van de gedachten achter de polygamie is dat er door oorlogen vaak een overschot aan vrouwen was en dat een man die het zich kon veroorloven, zo zorgde voor vrouwen die zichzelf niet in hun levensonderhoud konden voorzien. Het zou niet mijn oplossing zijn en ik hoop maar dat Ali Pasha zijn vrouwen beter behandelde dan zijn vijanden want hij had er nogal plezier in ze te folteren. Een Franse officier zei rond 1800 dat hij 100 keer erger was dan Nero bij het verzinnen van martelingen.
Het zilversmeed museum in IoanninaIets voorbij de moskee staat het nieuwe zilvermuseum, gebouwd tegen de zuidoostelijke muren van de citadel. Het gebouw zelf ziet er nieuw uit maar past wel heel mooi in het geheel van de citadel. In de Turkse tijd waren de zilversmeden van Ioannina beroemd om de kunstige voorwerpen die ze maakten. Het museum is opgericht door de PIOP, een culturele stichting van de Piraeus bank die door heel Griekenland themamusea wil beginnen die te maken hebben met de streek waarin ze staan. Wat ons betreft hebben ze er iets heel moois van gemaakt. Ze hebben op dit moment 9 musea en volgens de recensies zijn ook de andere zeer de moeite waard.
Juwelenkistje in het zilvermuseum in Ioannina Lepeltjes in het zilvermuseum in IoanninaHet museum is niet super groot maar overzichtelijk ingericht met duidelijke informatie. Op de begane grond wordt het hele proces van zilversmeden aan de hand van werktuigen en met films duidelijk gemaakt en ook de ontwikkeling van het vak. Ioannina had een aantal vakwerkgildes en de zilversmeden vormden daar een van. Op de bovenverdieping is een verzameling van zilveren en gouden voorwerpen te zien die hier vroeger zijn gemaakt, allemaal met de hand. Er zijn glazen vitrines waarin de voorwerpen zijn opgehangen aan dunne draden zodat je ze van alle kanten kunt bekijken.
Expositie in het zilvermuseum in Ioannina Verguld kruis in het zilvermuseum in IoanninaDe toegangsprijs van het museum is maar 3 euro per persoon en zonder meer de moeite waard. Heel vaak vind ik musea nogal chaotisch, staan er veel te veel dingen en hangen er teveel bordjes met informatie waardoor je aan het einde weer vergeten bent wat je in het begin hebt gelezen. Maar hier is het zo overzichtelijk gebracht dat er iets blijft hangen van wat je leert. Niet dat ik nu zo kan navertellen hoe het zilversmeedproces precies ging een paar eeuwen geleden maar ik heb wel meer ontzag gekregen voor de vaklui die zilversmeden waren. Gemakkelijk werk was het zeker niet en ze hebben prachtige voorwerpen gemaakt.
Er is ook een hal die voor tijdelijke exposities wordt gebruikt en voor kinderen zijn er interactive spellen.
Byzantijns museum in Ioannina In de citadel van IoanninaVlakbij het zilversmeedmuseum staat het Byzantijns museum en hier wordt de informatie een stuk onduidelijker gebracht. Soms zijn er alleen maar Griekse opschriften en moet je maar raden waar je naar kijkt. Er is een verzameling beelden, iconen en boeken uit de vroeg-christelijke en Byzantijnse tijd te zien. Na dit bezoek lopen we door de steegjes van de citadel naar buiten, het moderne centrum van Ioannina in waar het heel wat drukker is. Ioannina is een universiteitsstad en de terassen worden druk bezocht door studenten. Wij zijn ondertussen ook wel toe aan wat verfrissends.
Daarna rijden we Ioannina een stukje uit, op zoek naar het Vrellis museum dat de eigenaren van ons appartement ons hebben aanbevolen. Vrellis was een kunstenaar die in 1983 hier een stukje land kocht en 13 jaar lang werkte om een museum te bouwen. Hij heeft alles zelf ontworpen, van binnen en buiten. Er wordt elk uur een rondleiding gegeven en we moeten een tijdje wachten voor we naar binnen mogen. Alweer spreekt niemand Engels maar Teije lijkt het te begrijpen. Als we dan eindelijk naar binnen mogen, zijn we verrast door wat we zien, we hadden geen idee wat we konden verwachten. Er zijn 36 uitbeeldingen of tableaus van personen en gebeurtenissen uit de Griekse geschiedenis, allemaal gemaakt van was.
Het zijn indrukwekkende taferelen en af en toe krijgen we wat informatie in het Grieks maar dat gaat Teije veel te snel. Maar wat jammer dat we absoluut geen foto's mogen maken, daarom kunnen we hier ook niets laten zien. De entree is 6 euro maar we kunnen het museum zeker aanbevelen!
's Avonds gaan we uitgebreid eten bij een restaurant in de buurt van ons appartement en voor een redelijke prijs krijgen we meer dan we op kunnen. Nog zo'n plek die we kunnen aanraden. Het heet Gevome... Magevome oftewel 'ik proef ... ik ben betoverd' (of gefascineerd).

Zaterdag 15 juli 2017, terug naar Chalkidiki

Berglandschap rond het Pamvotis meer bij IoanninaZaterdagochtend betalen we voor ons appartement en drinken in Ioannina langs het Pamvotis meer nog een bakje koffie. Pas als we een heel eind op weg zijn richting Thessaloniki bedenk ik ineens dat ik mijn hoedje tegen de zon heb laten liggen op het tafeltje bij het water. Jammer dan. Vanavond slapen we weer in Paralia Dionysiou, waar we onze reis in Griekenland ook begonnen. Er is slecht weer op komst dus we rijden eerst rechtstreeks naar het strand bij Kaliyves om nog een paar uur te zonnebaden voordat we naar Michael en Kiki gaan in Dionysios Palms waar we een kamer hebben gereserveerd. De laatste loodjes in Griekenland.

 


© Teije & Elisabeth 2000 - 2024 Naar boven