Naar Thessaloniki en Olympiaki Akti

We zijn lekker geacclimatiseerd de afgelopen dagen en gaan nu op pad voor een rondreis door Griekenland. Vanavond slapen we in de buurt van het Olympusgebergte maar onderweg stoppen we eerst in Thessaloniki, na Athene de grootste stad van Griekenland met ruim 300.000 inwoners. Vorig jaar hebben we hier al een dag rondgelopen en we vonden het een fascinerende stad. Toen hebben we veel foto's van archeologische plekken getoond, deze keer zullen we wat foto's van monumenten op de site plaatsen, daar staat de stad vol mee. Maar wanneer we onze auto geparkeerd hebben, zoeken we eerst een pleintje om koffie te drinken.

We hebben dit keer een parkeerplaats gevonden die niet zover van de markten van Kapani en Mondiano vandaan is. Het zijn gedeeltelijk overdekte markten en doen een beetje denken aan oosterse souks: smalle steegjes met kraampjes op straat en werkelijk alles is te koop hoewel je op de Mondiano markt vooral etenswaren vindt. Een mix van geuren hangt in de lucht en ik vind het altijd verwonderlijk dat vlees met deze temperaturen gewoon boven de straat hangt. De vis wordt tenminste nog afgekoeld met ijsblokken. Maar persoonlijk vind ik het altijd leuk om over zulke markten te lopen ook al kopen we meestal niets.

Thessaloniki kent heel wat pleinen en parken en overal staan wel standbeelden of gedenktekens. De stad heeft een roerige geschiedenis achter zich sinds de stichting ervan in 315 v.c. door koning Kassander van Macedonië die de stad vernoemde naar zijn vrouw Thessalonike, een halfzuster van Alexander de Grote. In 1922 kwamen veel vluchtelingen uit Klein-Azië naar de stad nadat het Griekse leger daar verslagen was en de grootste Griekse stad, Smyrna, in brand was gestoken. Er woonden bijna 150.000 Grieken in Smyrna en een groot deel werd door de Turken uitgemoord. Maar geloof me, de Grieken waren daarvoor ook niet echt aardig bezig geweest, het was een wederzijdse genocide. Dit standbeeld is van Chrisostomos Kalafatis, de bisschop van Smyrna die een fanatieke nationalist was en na zijn dood (hij werd door een groep Turken in Smyrna mishandeld en vermoord) werd hij heilig verklaard. Grieken zijn behoorlijk trots op hun natie en hun oorlogszuchtige geschiedenis (het lijken wel Schotten!) en wij vinden dit zo'n standbeeld dat meer in een museum, met informatie erbij, thuis hoort dan midden op straat.

Het beeld staat in een park aan het Agia Sofia plein, genoemd naar de kerk die er staat en gebouwd werd met de Hagia Sofia in Konstantinopel als voorbeeld en de grootste van Thessaloniki. Een deel van het huidige gebouw staat er al sinds de 8e eeuw en tijdens de Ottomaanse periode (1430 - 1912) werd er uiteraard een moskee van gemaakt. De kerk zou dagelijks geopend moeten zijn maar is vandaag gesloten. Mij verbaast het niets meer als informatie in Griekenland niet klopt, dat is meer regel dan uitzondering. Maar binnenin zouden nog hele oude fresco's te zien zijn, daar waren we wel benieuwd naar.

Een ander, veel kleiner, kerkje zien we als we naar de haven toelopen, de heilige kerk van de Hemelvaart van de Maagd Maria zoals het gebouw voluit genoemd wordt. Vrijwel alle kerken hebben ag. voor de naam staan en dat is de afkorting voor agia of agios, het vrouwelijke en mannelijke woord voor heilig. Er zijn ook veel plaatsnamen in Griekenland die beginnen met Ag. Wij zouden dat waarschijnlijk vertalen met St. of Sint. Het gebouw staat op de hoek van een voetgangersgebied en valt een beetje weg door de moderne gebouwen eromheen.

Meer monumenten zien we in het Herdenkingspark dat vlakbij de Witte Toren en de haven ligt. Waarom er een standbeeld van een Kretenzisch-Macedonische strijder staat, is ons niet helemaal duidelijk (linkerfoto). Het monument op de rechterfoto is voor Ioannis Papafis, een weldoener voor de stad in de 19e eeuw. Hij stichtte weeshuizen maar we vragen ons af of hij ooit een monument had gekregen als hij niet ook grote sommen geld had geschonken voor de Griekse onafhankelijkheidsoorlog tussen 1821 en 1829.

Griekenland werd uiteindelijk een zelfstandige natie maar Thessaloniki zou nog tot 1912 onder het Ottomaanse Rijk vallen. Een Griek die zijn best deed om Macedonië uit handen van de Bulgaren en Turken te bevrijden was Pavlos Melas en wordt nu vereerd als het symbool voor de strijd om het Macedonische gebied bij Griekenland aan te sluiten. Zelf heeft hij het niet meer meegemaakt want hij werd in 1904 door de Turken vermoord. Iets verderop komen we bij de Witte Toren aan de havenkant, dat nu vaak gebruikt wordt als het symbool voor Thessaloniki. Vorig jaar hebben we er al wat meer over verteld (10 juni 2016).

Een monument dat we zelf veel mooier vinden dan al die oorlogszuchtige beeldengroepen is dat voor Grigoris Lambrakis, een Griekse politicus en atleet. In de 2e wereldoorlog vocht hij tegen de Duitsers en na de oorlog werd hij een overtuigd pacifist. Hij is vooral bekend van een pacifistische rally van Marathon naar Athene waarbij alle demonstranten op hem na werden gearresteerd, omdat hij als parlementslid onschendbaar was. In zijn eentje liep hij het hele traject af. Een maand later, in mei 1963 werd hij in Thessaloniki, op de plaats van dit monument, vermoord. Zijn dood leidde tot belangrijke politieke veranderingen in het land.

We zoeken langs het water een restaurant op om wat te eten en wandelen dan terug naar de auto. We hebben nog een uur te rijden naar onze volgende bestemming en stoppen onderweg bij Archaia Pydna waar nog wat ruïnes te zien zijn. De plaats is vooral bekend vanwege de Slag om Pydna waarbij de Romeinen de Macedoniërs versloegen en het gebied bij het Romeinse rijk voegden. Maar wij komen ook even om te kijken hoe het strand erbij ligt. Nou prima, voornamelijk zand, hoewel het wel wat nevelig is en er veel wind staat.

Onderweg naar Olympiaki Akti (dat betekent 'kust van de Olympus') komen we heel wat huizen tegen die te koop staan. We maken een paar foto's om later toch even op de website van de makelaar te kijken. Stel je voor, een eigen huis in Griekenland, dat zou toch mooi zijn. Het zal er wel nooit van komen, daarvoor reizen we te graag rond, maar ervan dromen is wel leuk.
Dan rijden we door naar het hotel aan de rand van het dorp dat wel alleen voor toeristen gebouwd lijkt te zijn en erg ongezellig aandoet ook al is er een toeristenpromenade met winkeltjes.