Maandag 29 juni, naar Kassiopi en de noordkust van Korfoe
Vandaag trekken we eerst het binnenland in, door de bergen. We zijn op zoek naar de Estavromenos kerk die volgens onze reisgids heel bijzonder is. Maar eerst komen we langs een bijzonder bouwsel vlak buiten het dorp Xanthates. Er is hier een bron waarvan het water via een paar kranen naar boven wordt geleid. Het geheel is overdekt maar wat daar de reden voor is, geen idee. Er staat wel een bord waarop staat wat je er allemaal niet mag doen, zoals het wassen van je auto.
De Estavromenos kerk staat in een oude olijfboomgaard en heeft de vorm van een kruis maar verder heeft het maar weinig karakteristieken gemeen met ander Byzantijnse gebouwen, het lijkt aan een kant op een boeddhistische stoepa uit Ceylon. Wie de kerk ontwierp en stichtte in de 17e of 18e eeuw iis onbekend, maar misschien was het een zeevaarder of koopman die ook Ceylon bezocht had. Dit dorp staat verder bekend om de teelt van kumquat, de Chinese dwergsinaasappel die door het klimaat alleen op Korfoe voorkomt en niet in de rest van Griekenland.
Vanuit Nymfes rijden we door de bergen en kleine dorpjes die tegen de hellingen aangeplakt zijn naar Acharavi bij de kust. Daar komen we vlak bij het folklore museum uit dat vandaag helaas gesloten is maar er tegenover zijn wel de fundamenten van een Romeins badhuis te zien. Hier heeft men iets meer met het geld gedaan dan bij de Dorische tempel in Roda want er is in ieder geval een overkapping gemaakt. Ook is de plek minder overwoekerd maar het hek is dicht en we kunnen niet dichterbij komen.
Dan rijden we door naar Kassiopi, een plaats die wel op onze lijst staat maar waar we nog helemaal niet aan toe zijn gekomen (we hebben het ook zo druk!) Het plaatsje ligt om een baai in die gedeeltelijk is ingedamd. Erbinnen is de haven waar de bootjes aan de kant liggen aangemeerd. Je kunt zo van de boot het terras op stappen. Er zijn ook bootjes voor toeristen te huur, voor zo'n € 100 per dag. Op een heuvel boven de baai zien we de resten van een Venetiaans kasteel, daar gaan we straks heen.
Er lopen wel wat mensen maar het is lang niet zo toeristisch als we verwacht hadden en er is volop plaats op de terrasjes die om de baai heen lopen. We houden dus onze gebruikelijke koffiepauze. Als je onze verhalen een beetje volgt, weet je dat we vaak op een terrasje te vinden zijn, zeker als het mooi weer is. Wij proberen onze overnachtingen meestal zo goedkoop mogelijk te houden, juist om hiervoor geld over te houden.
Daarna wandelen we door het dorp, dat een van de leukere is die we op Korfoe hebben gezien, en gaan dan richting het kasteel.
Daarna wandelen we door het dorp, dat een van de leukere is die we op Korfoe hebben gezien, en gaan dan richting het kasteel.
Tussen de huizen door lopen we de heuvel op en komen dan bij de ingang tot het fort dat in de 14e eeuw op de restanten van een ouder Byzantijns kasteel werd gebouwd, uiteraard door de Venetianen. De poort is gerestaureerd maar verder zijn er vooral buitenmuren over, het terrein erbinnen is meer een verwilderde tuin met veel planten, bloemen en olijfbomen waar je doorheen kan wandelen. Maar ooit was het 1 van de 3 belangrijkste kastelen die het eiland moesten verdedigen tegen piraten en Turken, hoewel het ook een paar eeuwen verlaten is geweest waarna er lokale legenden ontstonden over vuurspuwende draken die het kasteel vernield zouden hebben.
Het kasteel is vierhoekig van vorm en er waren ooit 19 wachttorens. De omtrek van het geheel is iets meer dan een kilometer en zolang duurt onze wandeling ongeveer ook.
Het kasteel is vierhoekig van vorm en er waren ooit 19 wachttorens. De omtrek van het geheel is iets meer dan een kilometer en zolang duurt onze wandeling ongeveer ook.
De heuvel waar het kasteel op staat, is niet heel hoog maar toch is het af en toe even klauteren als we naar het dorp teruglopen. Bij een huis zien we vrouw aan het borduren of vergelijkbaar handwerk en ze maakt felgekleurde kleedjes die aan een waslijn worden gehangen. Die zijn vast bedoeld om in een souvenirwinkel terecht te komen.
Op de terugweg komen we langs de kerk van Panayia Kassopitra dat gebouwd is op de plek waar tot de 5e eeuw een tempel voor Zeus stond. Zelfs de Romeinse keizer Nero zou hier gezongen hebben voor Jupiter (de Romeinse versie vande Griekse god Zeus). Uiteraard is er ook een wonder verbonden aan deze plek maar wat het gebouw nu bijzonder maakt, is dat er twee verdiepingen met woonhuizen boven op is gebouwd. Ook zouden er twee altaren zijn, één voor het orthodoxe en één voor het katholieke geloof. Maar dat hebben we zelf niet gecontroleerd.
Achter de kerk staat het Theotokos Kassopitra klooster waar veel iconen zijn te zien met onder andere het verhaal van de onterecht gestrafte Stefanos wiens ogen werden uitgestoken voor een misdaad die hij niet begaan had. Hij had trouwens ook kunnen kiezen voor het afhakken van zijn handen maar hij was liever zijn ogen kwijt. Zijn moeder bracht hem hier en 's nachts had hij een visioen waarna hij genezen werd en nieuw ogen kreeg. Echt gebeurd, op 8 mei 1530 en uiteraard is 8 mei nog steeds de belangrijkste feestdag voor het klooster.
Terug bij de kust zijn we wel weer flink dorstig geworden van de lange wandelingen en de hitte, het is minstens 35 graden en er staat geen zuchtje wind. Dus op naar het terras waar we een hele tijd zitten om bij te komen. We hebben gedaan en gezien wat we wilden voor vandaag dus hierna hoeven we alleen nog maar een leuk strand te vinden. Maar in de buurt van Kassiopi zijn dat voornamelijk kiezel- of rotsstranden.
Het schiereiland waar het kasteel op staat, is omringd door rotsen maar er zijn ook een paar strandjes die je het gemakkelijkst per boot kan bezoeken hoewel over de rotsen klauteren ook een optie is. Van afstand ziet het er wel leuk uit. Het Kanoni strand is iets gemakkelijker te bereiken maar, hoe mooi ook, wij gaan liever voor ons eigen zandstrand. Het water schijnt hier ook heel snel diep te worden.
Het nadeel van ons vaste strand in de Apraos baai aan de noordkust van Korfoe is dat het juist zo langzaam diep wordt maar daardoor is het water wel heerlijk warm terwijl je toch het gevoel hebt wat af te koelen. En ideaal om rustig half in de zee te gaan liggen zonder hoge golven. Hoewel, het is zeker vloed want de golfjes zijn wat hoger dan anders.
Tegen de avond rijden we terug naar Roda maar stoppen in Acharavi om wat te eten. Thuis (elke plek waar we die nacht overnachten noemen we thuis) bladeren we nog wat door de reisgidsen om te bepalen wat we de komende dagen nog gaan doen. We zijn al ruim 3 weken onderweg maar het einde van de vakantie begint er nu toch aan te komen.