Lies & Teije's reis website

Een dag naar Kerkyra en Kanoni


Zoeken

Zondag 28 juni, een dag naar Kerkyra en Kanoni

Vandaag gaan we nog een dag in Kerkyra rondkijken want de eerste week zijn we hier weliswaar wel geweest, maar konden niet veel lopen doordat Teije toen pijn in zijn voeten had. En het is toch een leuke stad, zoveel hebben we al wel gezien, met een gezellige binnenstad. Vlak daarbuiten ligt het Spianadaplein met 2 groene parken en natuurlijk allemaal restaurants en terrasjes waar we eerst maar koffie gaan drinken. Het schijnt het grootste plein van heel Griekenland te zijn, er is zelfs een cricket veld dat waarschijnlijk ook het enige in Griekenland is.
Symbool voor Korfoe, Kerkyra Symbool voor Lefkada, KerkyraOp het plein staan allerlei beelden en monumenten en ook een ring met symbolen van de Eptanisi, de Zeven Eilanden zoals de Grieken de Ionische eilanden noemen. Kerkyra wordt uitgebeeld door een ship zonder roer. Dat zou niet nodig zijn omdat de Phaiaken zulke goede zeilers waren of, zoals een ander verhaal zegt, de doden ermee vervoerd werden en die hadden geen reisdoel en dus geen roer nodig. Het embleem van Lefkada of Lefkas is de mythische held Bellerephontes die met behulp van het vliegende paard Pegasus het monster Chimaera wist te doden.
Het Maitland Monument, Kerkyra Langs het Spianadaplein, KerkyraAan de zuidkant van het plein staat het neoklassieke Maitland monument ter ere van deze vertegenwoordiger van het Britse rijk in de Verenigde Staten van de Ionischie eilanden in de 19e eeuw. Het bekendste gebouw langs het plein is het Liston, wat juist weer een Franse achtergrond heeft: gebouwd door de Franse ingenieur Lesseps naar het voorbeeld van de Rue Rivoli in Parijs met karakteristieke rijen met bogen. Maar toch overheerst de invloed van de Venetianen die hier dan ook eeuwenlang de baas waren.
Straatje naar de St. Spyridon kerk, Kerkyra Straat in oud KerkyraAls we ronddolen door de oude binnenstad van Kerkyra valt ons op dat de gebouwen in de straatjes aan de kant van het plein vooral gebruikt worden als winkeltjes voor de toeristen maar als je wat verder dwaalt kom je ook de authentieke woongedeeltes tegen die nog steeds in gebruik zijn. Het centrum is niet gigantisch groot maar erg charmant om doorheen te lopen. We hebben wel een kaart van het centrum bij ons maar het is veel leuker om een beetje rond te dwalen tussen de smalle steegjes en maar te zien waar je uitkomt. In de straten met souvenirwinkeltjes is het meestal druk, in andere delen is het bijna uitgestorven en rent af en toe een kind door de straat of hangt een vrouw uit het raam hangend de was aan de lijn boven de straat op.
In 2007 werd het centrum door de Unesco uitgeroepen tot werelderfgoed.
Toeristenstraatje in Kerkyra In de St. Spyridon kerk, KerkyraAls we de Spyridionkerk in de verte zien, lopen we daar heen want het is de heiligste plek van het eiland waar het gemummificeerde lichaam van de heilige Spyridion wordt bewaard. Hij kwam van Cyprus en leefde in de 4e eeuw en zou tot zijn dood veel wonderen hebben verricht. Vlak voordat Konstantinopel door de Turken veroverd werd in 1453 werd zijn lichaam de stad uit gesmokkeld en kwam bij toeval op Korfoe terecht. Zijn lichaam is goed geconserveerd gebleven (nog een wonder!) en wordt een paar maal per jaar opgebaard door de straten gedragen.
Maar het lichaam wordt ook af en toe voor de kerkbezoekers getoond en wij hebben de twijfelachtige eer om net op zo'n dag de kerk te bezoeken. Kom, zegt Teije, dat moeten we zien. In een lange rij schuifelen we naar de crypte waar het lichaam in een open sarcofaag is opgebaard. Ik heb al niet zoveel met lijken maar dan zie ik dat de meesten een kus drukken op de handen of het voorhoofd van de heilige. Dat ga ik echt niet doen. We proberen zo respectvol mogelijk langs de kist te lopen maar de priesters die ernaast staan kijken ons met een wel heel donkere blik aan, het is bijna griezelig. Wat een bijzondere ervaring!
De kerk zelf is trouwens een bezoek ook meer dan de moeite waard met de schilderingen en iconen.
Het archeologisch museum in Kerkyra is gesloten Kleurige flora, KerkyraDaarna lopen we weer langs het archeologisch museum waar we al eerder waren, maar het is alweer gesloten. Musea zijn in Griekenland vaak op maandag gesloten maar deze is iedere dag dicht lijkt het wel. As we het navragen blijkt dat het museum in 2014 of al eerder gesloten is voor restauratie werkzaamheden waar miljoenen aan zijn uitgegeven (ook EU-geld) maar dat het nooit meer is open gegaan. Wel jammer want op internet vonden we vooral hele goede reviews en we hadden het graag gezien.
Het fort in Kerkyra Versterkte muren van het fort, KerkyraLangs de kust met zicht op het oude Venetiaanse fort lopen we terug naar de auto. We gaan naar het Kanoni schiereiland, een wijk (of dorp) ten westen van het centrum dat om het vliegveld heen loopt. Ooit was hier de hoofdstad, nu is het vooral een toeristische plaats met veel hotels en restaurants maar ook nog een paar hele leuke dingen om te zien en doen. Als we op een terras erover lezen, besluiten we dat we de voorlaatste dag daar maar meer tijd voor moeten uittrekken.
We zitten onder de vliegroute van Korfoe Weer vliegtuigen spotten, KorfoeKanoni ligt op een heuvel en we zitten nu aan de andere kant van de loopbrug waar we al een paar keer naar de binnenkomende vliegtuigen hebben gekeken. Dit keer zijn we dus veel hoger en aan de kant van het vliegveld dus we hebben een nieuwe plek vanwaar we de vliegtuigen kunnen spotten. En zo vervelend als ik het vind om te vliegen, zo fascinerend vind ik het om naar die gevaartes te kijken zoals ze door de lucht aankomen als veel te zware vogels met stijve vleugels en toch iedere keer weer veilig op de landingsbaan terecht komen. Ik heb weer heel wat foto's ervan gemaakt.
Het Vlacherna klooster bij Kanoni Klokkentoren van het Vlacherna kloosterHet uitzicht is vanaf hier sowieso fantastisch, we kijken ondermeer neer op het Vlacherna klooster dat op een eilandje ligt waar je over een dam heen kunt lopen. Het is maar een klein klooster en je bent er ook zo weer uit maar het ligt er zo mooi. En dat vinden een heleboel toeristen ook, en dat is misschien meteen de reden waarom het grootste deel van het vroegere klooster nu een ordinaire souvenirwinkel is. Er is nog wel een klein kapelletje te bewonderen. Maar van buiten ziet het er prachtig uit, helderwit met rode dakpannen tegen de blauwe achtergrond van de zee en de lucht.
De loopbrug bij Kanoni De loopbrug bij KanoniNatuurlijk gaan we vanaf deze kant ook de loopbrug weer op waar de vliegtuigen recht over vliegen op een hoogte van slechts enkele tientallen meters. Want nog geen 200 meter verder moeten de wielen de grond van de landingsbaan al raken, wil het vliegtuig op tijd stoppen. Het is maar goed dat ik hier niet woon, want dan zou ik hier dagelijks te vinden zijn. Of zou het toch gaan vervelen of raak je eraan gewend wanneer je continue vliegtuigen zo laag voorbij ziet komen?
Uitzicht op Muizeneiland en het Vlacherna klooster Uitzicht op Muizeneiland en het Vlacherna kloosterEn we kunnen natuurlijk niet achterblijven bij de gemiddelde toerist en ook een foto maken van het meest gefotografeerde tafereel van Korfoe: het Vlacherna klooster en Muizeneiland erachter gevangen in 1 beeld. Je kunt vanaf deze kant een bootje nemen om naar Pontikonisi te gaan waar nog een 12e eeuws Byzantijns kerkje staat maar er zijn al zoveel toeristen die dat doen dat wij het maar overslaan.
Poseren voor Muizeneiland, KorfoeNou, één foto dan nog, van mij met het klooster en Muizeneiland op de achtergrond. Eigenlijk zou de foto pas helemaal kompleet zijn wanneer er ook nog een groot vliegtuig zo ergens boven mijn schouders in beeld was geweest. Dat is iets voor een volgende keer. Nu rijden we eerst langs de kust van het eiland naar ons strandje om nog even uit te rusten van de wandelingen die we hebben gemaakt en te genieten van het warme weer en het warme water.

 


© Teije & Elisabeth 2000 - 2024 Naar boven