Donderdag 25 juni, het noordwesten van Korfoe
Het waait vanochtend stevig als we op pad gaan naar Sidari, een buurdorp iets ten westen van Roda. Sidari is een druk toeristenplaatsje en dat komt vooral omdat het bekend staat om het beste zandstrand van Korfoe maar ook om het Canal d'Amour, een verzameling inhammen die door het zeewater in de zachte zandstenen rotsen voor de kust zijn geslepen. Vooral Engelsen komen hier graag naar toe en eind juni zijn er al een heleboel.
Je hebt het kleine en het gewone Canal d'Amour en er gaan verschillende verhalen de ronde over, allemaal natuurlijk even waar: als je als paar door het kanaal zwemt, blijf je voor altijd bij elkaar. Als je in je eentje door het kanaal zwemt terwijl het in de schaduw ligt, zul je altijd gelukkig zijn in de liefde. En ga je als vrijgezelf door het kanaal dan zul je al snel, misschien vandaag al, de man of vrouw van je dromen tegenkomen.
Wij blijven op het droge en bewonderen de zandstenen formaties waar je lekker op kan klauteren. De reputatie van het Canal wordt goed uitgemolken want je komt de naam overal in het dorp tegen terwijl het nou ook weer niet zo bijzonder is. Wel leuk om even te zien, net zoals het leuk is om door het toeristisch centrum te lopen met de vele souvenirwinkeltjes en restaurants. Maar ons net iets te druk.
Hetzelfde verschijnsel van uitgesleten rotsen zie je ook op de noordwestelijke uitloper van Korfoe, bij Akra Drastis. Met de auto kun je niet op de kaap komen maar iets zuidelijker vinden we een paar plekken vanwaar we het toch goed kunnen zien. Ook wandelend vanuit het dorp Peroulades schijn je er niet te kunnen komen doordat de kliffen plotseling loodrecht naar beneden gaan. Je kunt een bootje huren maar het is wel uitkijken geblazen met de harde wind en de zeestromingen.
De kuststrook blijft erg mooi als we verder naar het zuiden afzakken met hoge steile witte rotsen en veel minder stranden dan aan de noordkust. Ten westen van Peroulades kun je afdalen naar een kleine strook strand onderaan de rotsen, Logas genoemd en er is een uitkijkpunt boven de rotsen gemaakt. Het wordt ook wel het zonsondergang strand genoemd omdat je hier de meest spectaculaire zonsondergang op Korfoe schijnt te kunnen zien. Door deze reputatie is het natuurlijk wel altijd druk met zonsondergang.
De kust met de magnifieke kliffen loopt zo door tot aan Agios Stefanos (niet hetzelfde plaatsje waar we al eerder waren, er is ook een Agios Stefanos aan de oostkust van Korfoe). Hier vlakken de rotsen af en voor het dorp ligt een langgerekt en breed zandstrand maar de harde wind stuwt de golven hard het land op. Het gebied voor het strand lijkt wel helemaal te bestaan uit huizen en complexen die voor toeristen bedoeld zijn, de lokale bewoners heben hun huis allemaal wat verder weg.
We hebben vandaag niet zoveel zin om veel rond te rijden en gaan vanuit Agios Stefanos naar ons vaste badplekje aan de noordkust. Daar is het water een stuk rustiger maar dat zal vooral komen omdat de kuststrook erg ondiep is. Na een paar uurtjes gaan we terug naar ons dorp om wat te eten en drinken. Lies ziet ook milkshakes op het menu staan, dus bestelt ze een bananenmilkshake. Maar wat ze krijgt is een soort ijskoude melk met veel suiker erin, erg vies. Later zien we dat de chocolademilkshake er net zo wit uitziet. Geen aanrader dus.