Dinsdag 23 juni, langs de noordkust van Korfoe
Roda, het plaatsje op Korfoe waar we nu verblijven, ligt helemaal in het noorden en was oorspronkelijk een vissersdorp. Er wordt nog steeds gevist, maar nu voor het bevoorraden van de vele restaurants die nodig zijn om alle toeristen te voeden. De vele hotels en appartementencomplexen laten wel zien dat er heel veel toeristen gehuisvest kunnen worden. Wij zitten zo'n 150 meter van het strand, in een rustig zijstraatje en lopen deze eerste ochtend hier eerst maar eens langs het zandstrand dat langzaam in zee afloopt.
Langs de boulevard staan souvenirswinkeltjes afgewisseld met restaurants die soms alleen maar bestaan uit wat plastic stoeltjes op een vlonder op het strand tot mooi ingerichte zaken met wandschilderingen op de muren. We blijven het maar vreemd vinden dat ze in Griekenland, vooral op de plekken waar je kan eten, meestal van die harde, oncomfortabele stoelen hebben. Bij de bars waar je alleen maar kan drinken hebben ze vaak comfortabele sofa's en lekkere fauteuils.
Vanuit het dorp rijden we langs de noordkust naar het oosten, op zoek naar een geschikt strandje voor ons, in het dorp vinden we het iets te druk. En bij het dorpje Apraos vinden we een perfecte plek in de gelijknamige baai. We kunnen onze auto boven aan de weg parkeren en lopen via een steile weg naar het strand. In de verte zien we een rij strandstoelen staan maar ons gedeelte is over meer dan 100 meter helemaal leeg. En een zandstrand zonder kiezels. Aan de overkant kunnen we de stad Sarandé in Albanië zien liggen.
In de hoek van de baai staat een huisje op een prachtige plek en het wordt duidelijk verhuurd. Dat lijkt ons ook wel wat, zo'n eigen plekje zonder buren en dan met zo'n heerlijk strand naast je huis. Maar we kunnen op internet niets vinden over het huisje.
Wij hebben in ieder geval een vaste strandplek gevonden voor de komende week. Nadeel is alleen wel dat het strand maar heel langzaam afloopt in de zee en dat je na 100 meter nog steeds maar tot je knieën in het water staat. Dus om te zwemmen moet ik eerst een heel eind lopen.
Wij hebben in ieder geval een vaste strandplek gevonden voor de komende week. Nadeel is alleen wel dat het strand maar heel langzaam afloopt in de zee en dat je na 100 meter nog steeds maar tot je knieën in het water staat. Dus om te zwemmen moet ik eerst een heel eind lopen.
Na een lange pauze op het strand rijden we verder langs de noordkust van Korfoe tot aan Agios Stefanos dat nog geen 3 kilometer van Albanië af ligt. Het is een bebost gebied, overal zie je groen en af en toe een bloeiende struik. Vanwege de vele winterregen wordt Korfoe wel het bloemeneiland of Groene eiland genoemd. Het Agios Stefanos, waar we stoppen voor een pauze, is maar 1 van meerdere plaatsen op het eiland met dezelfde naam. Agios betekent heilig of Sint en wordt vaak in plaatsnamen gebruikt door heel Griekenland.
St. Stefanos is een rustig plaatsje met een haventje vol motorboten en zeilboten. Het schijnt dat deze streek vanwege de rust veel miljonairs en celebrities aantrekt. We lezen dat zelfs James Bond hier in zijn Lotus langs is geweest (de film For your eyes only is gedeeltelijk op Korfoe opgenomen). Korfoe is een drukbezocht eiland, mede doordat het het dichtste bij West-Europa ligt, maar op deze plek is het vast zo rustig gebleven doordat er niet echt een strand is.
Wij rijden dezelfde kustroute weer terug want tussen ons en Roda ligt de hoogste berg van het eiland, de Pantakrator. Via de andere kant is wel een doorgang maar dan zijn we heel wat langer onderweg met alle haarspeldbochten en smalle, steile wegen waar al het verkeer van het zuiden naar het noorden van het eiland langs gaat.