De watervallen van Nidri en langs enkele baaien

Gisteren hebben we blijkbaar goed uitgerust want vandaag zijn we al vroeg op pad, tegen 8 uur. We zijn richting Nidri gereden en zien van afstand een pluim van water uit de bossen opspuiten. We gaan de beroemde watervallen van Nidri bekijken en parkeren in het dorp dat aan de oostkust van Lefkada ligt. Al snel komen we erachter dat het vanuit het dorp een flink stuk wandelen is.
We (eigenlijk ik) zijn weer eens niet goed voorbereid want het kost ons bijna een uur wandelen voor we bij de ingang zijn van het gebied van de watervallen, het is meer dan 3 kilometer. Nou ja, zo krijgen we nog wat beweging...

Na een tijdje lopen zien we dat we heel wat dichterbij hadden kunnen parkeren, bij het dorpje Rachi.
We volgen de loop van de rivier die in Nidri in zee uitmondt. De weg loopt langzaam onhoog en het laatste stuk gaat door een kloof en moeten we over de keien klauteren, best nog wel een pittig stukje. De stenen waar we overheen moeten zijn wel glad van het water en niet iedereen houdt het droog, maar ach, het is mooi weer. We komen eerst een aantal kleine watervalletjes tegen die uitmonden in turqoise gekleurde bassins. En de omgeving is prachtig, een mooie plek om te wandelen en wij zijn niet de enigen die er zo over denken want er lopen aardig wat toeristen rond.

Het stroompje is niet heel groot, in de winter en in het voorjaar valt heel wat meer water naar beneden en zijn de watervallen veel imposanter.
Aan het einde van de kloof valt de hoogste waterval naar beneden, echt heel groot is die niet. We hebben al wel veel indrukwekkender watervallen gezien maar toch vind ik deze de moeite van de wandeling wel waard.
We klauteren het pad weer terug tot we bij een taveerne aankomen in een beboste omgeving waar we in de schaduw van een bakje koffie genieten. Voor ons was dit een flinke inspanning. Nu nog een paar kilometer terug in de warme zon.

Nidri is nu een toeristische badplaats, vroeger leefde men voornamelijk van de visvangst. De haven is er nog steeds maar nu liggen er vooral zeilboten en motorjachten en er gaan een paar ferries naar de omringende eilanden.
Als we teruglopen naar de auto zien we aantal dwergvrouwen (mag je het woord dwerg nog wel gebruiken?), hele kleine mensjes met grote laarzen aan, het lijken wel heksen met hun oude, gerimpelde gezichten en grote neus. Een beetje genant om te vragen of we een foto van zo iemand mogen maken dus dat doen we stiekem, wanneer er ons weer eentje gepasseerd is.

Vanuit Nidri rijden we zuidwaarts om de grote Vlyho-baai heen, een binnenzee waar de Grieken graag gaan zeilen in de weekenden. Er is een schiereiland dat helemaal weer naar het noorden loopt, tot tegenover Nidri waardoor een grote binnenzee gevormd wordt. Het enige echte dorp hier is Geni maar als je een strand zoekt, ben je hier verkeerd, die zijn er niet. Bij Mikros Gialos komen we bij de Rouda baai, waar een kiezelstrand met mooi uitzicht is. Daar leggen we onze matjes neer en genieten twee uurtjes van het water en de zon.

Daarna rijden we naar de volgende baai, bij Syvota, volgens de reisgids het meest 'pittoreske' havenplaatsje op Lefkada. Ook hier liggen weer veel zeilboten en jachten, van eenvoudig tot behoorlijk luxe en prijzig. Langs de haven is een hele rij restaurants en er zijn nog niet genoeg toeristen want de obers doen hun best om klanten naar binnen te lokken. Wij kiezen eentje met lekkere stoelen en uitzicht over de beschutte baai.

Er komen steeds meer wolken aanzetten aan het einde van de middag en we rijden de rondweg over het eiland naar het westen weer terug. Onderweg komen we nog wat leuke plekken tegen die we noteren voor een later bezoek. Een mooi eiland is het zeker.
Terug bij ons appartement komt de eigenaar aanzetten met een zak kruiden, goed voor in de thee wanneer hij doorheeft dat ik vooral 's ochtends graag kruidenthee drink. Maar 's avonds heb ik liever een biertje. Ondanks de donkere lucht blijft het droog en warm en kunnen we nog lang op het balkon zitten.