Lies & Teije's reis website

Naar Ioannina via het heiligdom van Dodoni


Zoeken

Vrijdag 12 juni, naar Ioannina via het heiligdom van Dodoni

De ferry van Lefkimmi naar Igoumenitsa Deze scooterrijder is klaar voor IgoumenitsaDe haven van Lefkimmi is een troosteloze vlakte van beton met een klein gebouwtje. We wachten op de boot om naar het vasteland te gaan en als we de boot op kunnnen, worden we door scheldende werklui gecommandeerd. Tenminste, zo komt het op ons over, ze zijn erg ongeduldig en erg onvriendelijk. Later horen we dat dat heel gebruikelijk is, het zou horen bij de Griekse aard. Daar gaan we het later vast meer over hebben. We moeten de auto strak tegen andere auto's aan parkeren om ruimte te besparen, ook al blijft de helft van de boot leeg. Ik moet zelfs via de passagierskant de auto uitklimmen.
Igoumenitsa vanaf de veerbootNa een uur komen we aan bij Igoumenitsa, de havenstad op het vasteland van Griekenland met direct erachter hoge bergen. Het stadje heeft maar 10.000 inwoners maar is toch één van de grootste havens van Griekenland en de grootste verbindingshaven met de rest van Europa. Tot 1913 viel het onder het Ottomaanse rijk en in de 2e wereldoorlog werd het volledig verwoest. We rijden even door het moderne centrum en er lijkt maar weinig toerisme te zijn. Dan gaan we de Egnatia snelweg op, die bijna 700 kilometer helemaal tot aan Turkije doorloopt.
Theater in Dodoni Opgravingen in DodoniWe hebben een appartement gereserveerd bij Ioannina wat niet zo heel ver rijden is, dus wanneer we een bordje zien die verwijst naar een archeologische opgraving, volgen we die. Zo komen we in Dodoni, een kleine vallei in de bergen met het oudste heiligdom dat aan Zeus gewijd is, al vanaf 2000 v.c. was dit een heilige plek. Hier zien we ook één van de grootste amfitheaters van Griekenland, nog groter dan dat van Epidaurus waar we vorig jaar waren. Deze is wel minder goed bewaard gebleven. Er konden bijna 18.000 toeschouwers zitten.
De zitplaatsen zijn in een halve cirkel tegen een heuvelhelling aangebouwd, dat was karakteristiek voor Griekse theaters, leren we hier. Romeinse theaters werden altijd helemaal losstaand gebouwd, misschien wel om op te scheppen dat ze helemaal geen heuvel nodig hadden voor hun bouwkunst.
Opgravingen in Dodoni Restanten in DodoniEr werden hier spelen georganiseerd zoals in Olympia en er was ook een orakel dat hoog in aanzien stond (na dat van Delphi) en waar men voorspellingen deed aan de hand van de geluiden uit de natuur en die van bronzen ketels die men aan een heilige eikenboom had gehangen. Door de wind sloegen de ketels tegen elkaar en de priesters onder de eikenboom konden hun orakels uitspreken. Dat lijkt me een boeiend ritueel om mee te maken.
Op het terrein zijn de ruïnes van 6 tempels te vinden en het is hier prettig rondwandelen, vooral omdat er zo weinig toeristen zijn.
Zwaluwnest in DodoniHoewel de Romeinen Dodoni al grotendeels verwoesten, kwam het echte einde in 392 toen keizer Theodosius I de heilige eik liet omhakken om zo alle niet-christelijke heiligdommen uit te roeien.
Tegenwoordig wordt in augustus een festival gehouden waarbij klassieke tragedies en folkmuziek in het theater worden uitgevoerd.
Aan het einde van onze wandeling drinken we nog wat in het restaurant waar een hele zwerm aan zwaluwen hun nesten heeft gebouwd.
Het Katsan park in Ioannina De citadel van IoanninaHet is niet ver meer naar Ioannina, de hoofdstad van de regio Epirus. Het is even zoeken naar het centrum dat aan de rand van een groot meer ligt en gedomineerd wordt door een uitgebreide citadel waar vroeger de middeleeuwse stad lag. Ionannina is een universiteitsstad en heeft een frisse en levendige uitstraling terwijl er bijna geen toerist rondloopt. We maken een korte wandeling en zoeken dan een terras op langs het meer van Ionannina alvorens we doorrijden naar Perama, een plaatsje iets verderop waar we een appartement hebben.
Het is even zoeken en als we het gebouw hebben gevonden, is er niemand te zien. Dan maar bellen en we krijgen een vrouw aan de lijn die voortreffelijk Engels spreekt. we worden naar een kroeg in het dorp vlak boven ons gedirigeerd en moeten daarna achter de scooter aan waarop zij en haar man naar het appartement rijden. Chrissie is in Australië opgegroeid, vandaar dat goede Engels maar haar man spreekt 10 woordjes Engels en verder alleen maar Grieks. Dat weerhoudt hem er niet van om maar enthousiast tegen ons te blijven praten ook al verstaan we er niets van. Zelf denkt hij dat dat beter lukt wanneer hij sneller en harder gaat praten.
We krijgen de grootste familiekamer want bij de boeking is er iets mis gegaan, ze denken dat we met 4 kinderen komen. Daar moeten we toch niet aan denken, met 4 kinderen door Griekenland! Dan kun je maar beter een zwembad en de zee in de buurt hebben. Maar we klagen niet, de kamer is heel betaalbaar, € 180 voor 4 nachten, hoewel we de dag erna wel van kamer moeten verwisselen.

 


© Teije & Elisabeth 2000 - 2024 Naar boven