Dinsdag 06 mei, het Corinthisch kanaal en het oude Corinthe
We zijn lekker op tijd weg uit het hotel en ik vind de auto zonder problemen terug. Vooral bij de rotondes is het nog even opletten (verkeer van rechts heeft voorrang) maar al snel zijn we buiten Athene en wordt het rustiger op de weg. In Nederland hadden we al bedacht dat we de hoogtepunten uit de Griekse oudheid willen zien en veel ervan bevinden zich op de Peloponnesos dus daar rijden we nu heen. En kun je een eiland dat middels bruggen verbonden is met het vasteland nog een eiland noemen of is de de Peloponnesos een schiereiland?
Vroeger zat de Peloponnesos zelfs vast aan het vastland van Griekenland en aangezien de stormachtige zuidkaap van de Peloponnesos gevreesd werd door zeelui werden in de oudheid schepen hier bij het smalste stuk uitgeladen en de vracht met wagens naar de andere kant vervoerd.
In de 19e eeuw werd er een kaarsrecht kanaal aangelegd van ruim 6 kilometer lang, 23 meter breed en 8 meter diep.
Vroeger zat de Peloponnesos zelfs vast aan het vastland van Griekenland en aangezien de stormachtige zuidkaap van de Peloponnesos gevreesd werd door zeelui werden in de oudheid schepen hier bij het smalste stuk uitgeladen en de vracht met wagens naar de andere kant vervoerd.
In de 19e eeuw werd er een kaarsrecht kanaal aangelegd van ruim 6 kilometer lang, 23 meter breed en 8 meter diep.
Al in de oudheid wilde men hier een kanaal aan te leggen en keizer Nero begon er ook echt mee en stak de eerste (gouden) schep in de grond in 66 n.C. 6.000 Joodse dwangarbeiders werden aan het werk gezet maar het project slaagde niet en pas in 1893 werd het kanaal daadwerkelijk opengesteld voor de scheepvaart. Door de sterke stromingen en de geringe diepte is het echter alleen geschikt voor middelgrote schepen die dan ook nog eens omzichtig door een loods moeten worden gesleept omdat de 70 meter hoge steile wanden regelmatig afbrokkelen. Niet echt een succes dus maar wel indrukwekkend om te zien!
Rond het kanaal van Korinthe zijn uiteraard allemaal toeristische winkeltjes en gelukkig voor ons ook terrasjes waar we even lekker in de zon kunnen zitten. We hebben ons nauwelijks ingelezen over alles wat te zien zouden kunnen krijgen en ik grijp een beetje terug naar wat ik ooit vroeger op het gymnasium heb geleerd en natuurlijk hebben we een paar goede reisgidsen bij ons. Dus iedere pauze is eveneens een moment om te lezen over de geschiedenis van de plek waar we ons dan bevinden.
We zijn hier vlakbij het antieke Korinthe dat ook een paar keer in de bijbel voorkomt (we zijn beide streng christelijk opgevoed dus die verhalen kennen we nog maar al te goed). De stad lag strategisch gelegen tussen bijvoorbeeld de stadsstaten Sparta en Athene, maar vooral ook door het overladen van goederen bij wat nu het kanaal van Korinthe is, werd het een rijke handelsstad. De Romeinen verwoesten de stad in 146 v.C. maar Julius Caesar liet het in 44 v.C. herbouwen en al snel werd het de meest welvarende stad in het zuiden van Griekenland.
We zijn eigenlijk een beetje verbaasd over hoe weinig er over is van deze ooit zo machtige stad. De zuilen van de Apollo-tempel uit de 6e eeuw v.C. zijn de enige imposante overblijfselen en we blijven ons afvragen waarom juist die er nog staan terwijl de rest grotendeels verdwenen is. Archeologisch onderzoek heeft wel aangetoond dat de Romeinen na de verwoesting van de stad de tempel weer helemaal gerenoveerd hebben. In de 3e en 4 eeuw is de stad regelmatig geplunderd en in de 6 eeuw waren er een aantal zware aardbevingen en de kruisvaarders maakten het af door bouwmateriaal voor hun burcht Akrokorinth (de oorspronkelijke akropolis van Korinthe) uit de verlaten stad te halen.
De rest van het gebied ligt er nu bij als een onoverzichtelijke ruïne hoewel men duidelijk moeite heeft gedaan om overal informatie bij te verschaffen zoals over de plek waar de apostel Paulus zijn redevoeringen hield voor de bevolking en waar hij een tijdje gevangen heeft gezeten. Het schijnt dat hij hier al in 50 n.C. een omvangrijke christelijke gemeenschap heeft gesticht, bestaande uit Joden die hier woonden en lokale Grieken dus eigenlijk heel kort na het vermeende overlijden van Jezus.
De leer van Jezus verspreidde zich vooral in het hellenistische deel van het Romeinse rijk en niet zozeer in Israel zelf. We kunnen hier wel een heel verhaal houden over de geschiedenis van het Christelijke geloof maar dat vinden we niet zo interessant. Voor de Grieken zelf wel want het schijnt dat het geloof hier nog sterk aangehangen wordt en pasen en kerstmis zijn grote feesten en iedere dag heeft wel een eigen heilige. Na de scheuring van het Romeinse rijk scheurde ook de kerk. Er schijnt maar 1 god te zijn maar ontelbare kerkrichtingen. De Griekse goden zouden daar geen probleem mee hebben, die zouden her en der wat straffen uitdelen en de mensen verder aan zichzelf overlaten. Je begrijpt het, we hebben niet zoveel op met de kerk(en) die beweren als enige de waarheid in pacht te hebben.
Naast de opgraving is een museum waarin de vondsten uit het gebied worden tentoongesteld, van prehistorische objecten tot potten uit de Byzantijnse periode en er is veel informatie over de stad in haar bloeitijd, eerst als Griekse stadstaat en later als hoofdstad van de Romeinse provincie die Griekenland later werd. Op bepaalde momenten groeide Korinthe zo uit haar voegen dat zelfs kolonies op andere plekken werden gesticht door de bewoners zoals op Cyprus.
Na het bezoek aan het antieke Korinthe rijden we over de kronkelige wegen door het bergachtige landschap naar het zuiden, richting Nafplio. Eerlijk gezegd wisten we helemaal niet dat Griekenland zo bergachtig was, zo slecht zijn we dus voorbereid.
Bij de baai van Nafplio hebben we een mooi uitzicht over de zee maar de lucht is aan het betrekken en de wolken worden steeds donkerder. Voor vannacht hebben we nog geen overnachtingsplek geregeld dus we rijden naar de stad Nafplio zelf om daar iets te gaan zoeken.
Bij de baai van Nafplio hebben we een mooi uitzicht over de zee maar de lucht is aan het betrekken en de wolken worden steeds donkerder. Voor vannacht hebben we nog geen overnachtingsplek geregeld dus we rijden naar de stad Nafplio zelf om daar iets te gaan zoeken.
En dan begint het te regenen, steeds harder en we zoeken een plek op waar we droog kunnen zitten en we wifi hebben. We worden al kletsnat van zelfs maar een klein stukje door de regen lopen. De internetverbinding is niet al te best (dat komt door het natte weer, zegt de serveerster) maar uiteindelijk vinden we iets wat ons wel wat lijkt in een naburig dorpje. Door de regen rennen we naar de auto en gaan op pad. De tomtom brengt ons aardig in de buurt maar geen appartement te bekennen dat te huur is. Na een paar rondjes rijden doen we de dongel maar aan voor ons eigen internet en gaan opnieuw op zoek.
Dit keer vinden we een hotel in Tolon, iets ten zuiden van Nafplio, en we reserveren meteen via internet, dan ligt dat in ieder geval vast. Maar eerst moeten we wat eten, daar zijn we na het ontbijt niet meer aan toegekomen en mijn humeur lijdt daar wel een beetje onder, maar nog meer door de onverwachte stortbuien die niet ophouden. Als we dan eindelijk, helemaal doorweekt, in een pizzeria zitten en ik heb een megagrote pizza voor me met een flink glas koud bier, knap ik weer helemaal op. Dat doet een mens goed! En wanneer we na anderhalf uur uitgegeten en gedronken zijn, is het ook droog geworden. Daarna is het hotel gauw gevonden en checken we in het vrij luxe hotel in.
Om te voorkomen dat we morgen weer zo moeten zoeken, gaan we ons reisplan wat beter uitwerken: steeds een paar dagen op een bepaalde plek om de omgeving aldaar te verkennen. We vinden een appartement dat ons wel aanstaat in Elena's family apartments in Livadi, zo'n 100 kilometer naar het zuiden. We reserveren meteen maar voor 5 nachten, dat geeft toch wat rust en hebben we alle tijd om op verkenning uit te gaan.