Lies & Teije's reis website

Een dagje relaxen


Home -> Afrika -> Gambia -> Reisverslag Gambia -> 15 januari 2005
Zoeken

Zaterdag 15 januari, een dagje relaxen

Ontbijten Berend en AgnesNa de vermoeiende dag van gisteren hebben we vandaag weer een rustdag, even heerlijk niksen. We beginnen met het ontbijt waar we nog even zitten te kletsen met Berend en Agnes.
Het zwembad Het zwembadWe hebben nu ook alle tijd om wat foto's van het hotel te maken, zoals hier bij het zwembad. We hebben het idee dat er mensen zijn die 's nachts al hun handdoeken op de ligbedden gooien om zich van een plaats te verzekeren. Er zullen ongetwijfeld ook mensen zijn die helemaal niet van het hotelterrein afkomen. Op de toeristische plekken komen we eigenlijk zelden andere toubabs (blanken) tegen.
Langs het strandOp het strand rent Moses, ondertussen onze vaste beachboy, ons al tegemoet en hij kijkt sip als we zeggen dat we vandaag een strandwandeling gaan maken. Dat betekent geen fooi voor hem. We wandelen een stuk naar het zuiden, richting het Senegambia hotel, maar halverwege komen we een leuk plekje tegen waar we alsnog onze handdoeken uitpakken.
Onderweg zijn we al weer talloze malen aangesproken, maar de badtent waar we nu zijn heeft personeel dat erg aktief is met het wegsturen van handelaars en bedelaars. We moeten 10 Dalasi voor de service betalen, minder dan de 25 Dalasi fooi die we Moses steeds gaven.
Meer valt er over het strand eigenlijk niet te vertellen, we hebben er uren gelegen en af en toe kwam er zelfs wat zonneschijn door de stofwolken heen. Wij hadden echt veel zon verwacht, maar het schijnt dat de Harmattan een bekende wind is die in januari vaak warme, droge lucht aanvoert, maar vooral ook erg veel stof uit de Sahara. Tot nu toe hebben we nog maar een paar dagen met een hooguit paar uur zonneschijn meegemaakt.
Aan het einde van de middag lopen we verder over het strand naar het Senegambia hotel waar we eerst weer even neerploffen voor een kop koffie: het Senegambia staat aangeschreven als een luxe hotel en aangezien er cappucino op het menu staat, lijkt me dat wel wat, vast beter dan de nescafé elders. Ik krijg een mooie volle bak met een flinke schuimkraag, het lijkt wel echte slagroom. Maar binnen 10 seconden is het schuim platgeslagen en blijkt dat ik een heel slap kopje nescafé overhoudt. En dat voor 100 Dalasi's, oftewel € 2,75!
WinkelopschriftWe lopen over het terrein van het Senegambia heen, dat ons eigenlijk helemaal niet zo erg luxe voorkomt. Het is meer een wat groter appartementenkomplex dan het Badala Park hotel en misschien zijn er wat extra's in de kamers zoals airco. Voor het hotel is wel een wat levendiger centrum met allerlei restaurants en winkeltjes, dat missen wij bij ons hotel toch wel wat. Wel kijken, niet kopen; we zijn echte Hollanders!
Het avondetenWe gaan er wel eten, bij de pizzeria, en we hebben mooi uitzicht op alles wat er op straat gebeurd. Er rijden hier wel erg veel luxe auto's rond, zoveel hebben we er nog niet bij elkaar gezien. Wanneer ze hier ooit de APK zouden invoeren, wordt waarschijnlijk 90% van het autopark afgekeurd.
Achter ons houdt een Gambiaanse verkoper een overtuigend verhaal waarom zijn Rolexen echt zijn en toch maar € 10 per stuk kopen. De toeristen trappen er in ieder geval in en kopen een aantal. Toch heeft hij er nog minstens 50 aan z'n armen bungelen wanneer hij weer weg loopt. Goeie handel, blijkbaar. We snappen niet dat mensen er nog intrappen...
Met de taxi rijden we terug naar het hotel en gaan nog even buurten bij Berend en Agnes. We hebben zelf koude drankjes van de winkel in de benzinepomp meegenomen. Berend heeft vandaag een flink glas palmwijn gedronken en is sindsdien een beetje van slag. De jochies hadden al gezegd dat hij er wel moe van kon worden en dat is hij inderdaad geworden! Het was gratis, maar ze wilden wel graag dat hij voor hun families 50 kilo rijst zou kopen (a 450 Dalasi, € 12,50). Dat ging dus mooi niet door en ze hebben een hoogoplopende ruzie gehad.
Ineens komt Salifu ook weer opduiken, hij is weer teruggeplaatst naar ons hotel. De reden hiervan is wat onduidelijk, hij komt met wel 3 verschillende verhalen aanzetten. We zeggen dat we vanavond geen zin hebben om een praatje te maken en dat we (Teije meestal in z'n eentje, het is tenslotte zijn vriendje) morgen wel even bij hem komen zitten. Wij gaan lekker naar de kamer om nog wat te lezen. Lekker, zo'n rustige dag na de vermoeienissen van gisteren.

 


© Teije & Elisabeth 2000 - 2024 Naar boven