Lies & Teije's reis website

Serrekunda en Abuko National Park


Home -> Afrika -> Gambia -> Reisverslag Gambia -> 12 januari 2005
Zoeken

Woensdag 12 januari, Serrekunda en Abuko National Park

Aan het ontbijt praten we met meerdere stellen die we al vaker hebben gezien, zoals Jan en Hetty die al veel vaker in Gambia zijn geweest en misschien wel een stuk land willen kopen, en met Berend en Agnes die voor de eerste keer buiten Europa zijn en voor wie Gambia toch wel een cultuurschok is. Met hun spreken we af vandaag samen op pad te gaan naar een slangenboerderij die in de buurt moet zijn. Wanneer we echter met de taxichauffeurs gaan onderhandelen blijkt al snel dat het minstens een uur rijden is, misschien nog wel veel langer. Dan veranderen we ons plan, en later nog een derde keer en ze worden een beetje gek van ons. Ach, vaak is het omgekeerde het geval, dus dat is helemaal niet zo erg. De taxicontroller komt erbij en zegt dat we echt veel te weinig willen betalen en we komen een prijs overeen van 550 Dalasi (€ 15) voor een bezoek aan de markt van Serrekunda en het Abuka nationale park. De chauffeur staat dan 6 uur tot onze beschikking.
Serrekunda is de grootste stad van Gambia (ergens tussen de 175.000 en 275.000 inwoners volgens diverse bronnen) en er zijn diverse markten die allemaal vlak bij elkaar liggen. Het is een kleurige bedoening en al snel worden we begeleid door twee jochies die zich ongevraagd als gids opwerpen wanneer we de smalle steegjes induiken. Eentje voorop en eentje achteraan, maar we kiezen zelf onze weg en regelmatig moeten ze ons weer achterna komen wanneer we een andere weg inslaan dan zij willen. Nee, we hoeven niet naar de batik-fabriek van je oom!
De markt in Serrekunda De markt in SerrekundaNaast groente en fruit is er vooral heel veel vis te koop, soms helemaal overdekt met vliegen. We vragen netjes op sommige plekken of we een foto mogen maken en sommigen vinden dat erg leuk, anderen zijn erg afkerig of willen er geld voor. Ik mag ook met ze trouwen, dat is ook een optie wanneer een paar vrouwen me aanmoedigen om een foto te maken. Ik leg ze uit dat ik met 1 tevreden ben.
De markt in SerrekundaDe geuren en kleuren zijn overweldigend, evenals de drukte in de smalle straatjes. We worden zo nu en dan aangesproken en aangemoedigd om iets te kopen, maar we worden totaal niet lastig gevallen. Na een dik uur lopen komen we op een iets rustiger pleintje waar een moskee staat. Hier houden we even pauze om bij te komen.
De markt in Serrekunda De markt in SerrekundaOp de markt is van alles te koop, maar we vragen ons af hoeveel er werkelijk verkocht wordt. We zien zoveel viskraampjes, maar niemand die een vis koopt. Wat zou er aan het einde van de dag met alle verse waren gebeuren? Mee naar huis nemen om dan zelf maar op te eten?
Na anderhalf uur houden we het voor gezien, maar een belevenis is het zeker om hier rond te wandelen. En absoluut goed zelf te doen, anders dan wat sommige reisorganisaties zeggen. Je kunt zelfs de taxichauffeur vragen om als gids mee te lopen die dan ook verhindert dat je al te veel wordt lastig gevallen.
Hierna brengt de chauffeur ons verder naar het Abuko Nature Reserve, ten zuiden van Serrekunda. Onderweg komen we een grote geitenmarkt en slachtplaats tegen waar duizenden geiten staan. Volgende week vrijdag is het Tobaski, de dag van de offerande die 2 maanden en 10 dagen na het eindfeest van de Ramadan wordt gevierd. Wanneer een familie het kan betalen, wordt er een schaap, geit of kip geslacht en met familie en vrienden opgegeten.
Abuko National ParkAbuko herbergt een stukje jungle dat er heel wat wilder en 'echter' uitziet dan Makasutu! Er loopt één pad (ongeveer 3 kilometer) door het gebied en er loopt een gids met ons mee. Hij stopt al bij de eerste boom voor een verhaal en even denken we: nee he, niet weer... Maar hij is heel wat beknopter dan de gids in Makasutu en al snel zien we nu ook ons eerste wild: antilopen. En ook krokodillen die zich verstoppen in het hoge gras en een diep poel.
Abuko National ParkEr schijnen zo'n 300 vogelsoorten in dit stukje ongerepte oerwoud te zitten en we horen er wel veel, maar krijgen ze lang niet altijd te zien. En natuurlijk vaag geritsel in de boomtoppen, apen volgens de gids. Ik beloof Lies dat ze echt apen te zien krijgt maar het lijkt er in eerste instantie niet op.
Abuko National Park Abuko National ParkMaar daar zijn ze ineens, waarschijnlijk in de hoop dat we voedsel voor ze hebben. Ze lijken redelijk gewend aan mensen maar schikken toch terug wanneer je te dichtbij komt. Omgekeerd geldt hetzelfde: de meeste apen hebben vlooien, hondsdolheid komt bij ze voor en ze kunnen behoorlijk bijten.
Abuko National ParkBerend heeft geen pinda's bij zich maar wel wat pepermuntjes en één aap ziet dat ook wel zitten. Voorzichtig pakt hij hem uit de hand van Berend en gaat wat verderop zitten om op zijn aanwinst te kauwen.
Abuko National Park Abuko National ParkDe wilde apen in dit park zijn voornamelijk fluweelapen, maar er is ook een rehabilitatieproject voor apen die in buitenlandse dierentuinen zijn geboren en klaargestoomd worden om weer in de vrije natuur te kunnen overleven. De meeste worden uitgezet op Baboon Island, een natuurreservaat dat niet toegankelijk is voor toeristen.
Zwarte cobra Zwarte cobraWe lopen een holle boomstam voorbij, op nog geen 30 centimeter en Berend zegt ineens: he, een slang! We draaien ons om en zien ineens een cobra zich verheffen en dreigend naar ons kijken. De gids roept: a spitting cobra, en springt meters achteruit. Het blijkt een zwarte cobra, maar die zijn ook giftig genoeg. Het schijnt een zeldzaamheid te zijn dat we er één te zien krijgen. Wanneer we op ruim 1 meter afstand blijven vindt de slang het goed en gaat lekker liggen zonnen.
W
Even uitrusten Abuko National ParkWe vervolgen de mooie wandeling, maar nu wel iets meer op onze hoede. Uiteindelijk komen we aan het eindpunt waar een winkeltje staat en een kooi met daarin reuzenschildpadden en enkele apen. Tijd voor een verfrissend drankje en een broodje voor de gids.
Hyena’s GierenEr zijn ook nog enkele hyena's achter hekken te zien en heel veel gieren die afkomen op het vlees waarmee de beesten gevoederd worden. Er schijnen ooit ook leeuwen te hebben gezeten, waaronder één afkomstig uit de Beekse Bergen, maar die is volgens de gids drie dagen geleden ontsnapt en door militairen doodgeschoten omdat hij te dichtbij een vluchtelingenkamp van Senegalezen kwam.
Een open keuken Kind op de rugDe vrouwen in het winkeltje lijken hier te wonen, ze hebben een keuken buiten de winkel en we mogen weer een mooie foto van een kind op de rug maken. Kinderen tot 3 of zelfs 4 jaar worden zo konstant meegedragen.
De taxi staat al op ons te wachten en we zijn erg tevreden met dit uitstapje. We hebben heel wat meer gezien dan in Makasutu maar wanneer we andere reisverhalen lezen op het internet hoeft dat niet altijd het geval te zijn, we hebben gewoon geluk gehad en gisteren pech. En de ontmoeting met de zwarte cobra is toch wel een hoogtepunt.
We stappen de taxi uit bij Elton, het benzinestation op de hoek van de weg waar het hotel staat en nemen een drankje. Ook rekenen we eens uit wat we kwijt zijn: nog geen 1200 Dalasi (€ 33) voor de taxi, alle fooien, de drankjes en de entree voor Abuko, dus zo'n € 8 per persoon. Een koopje vergeleken met de excursie naar Makasutu.
We eten vroeg vanavond en na een praatje met Salifu de bewaker te maken, gaan we redelijk vroeg op bed. Morgen wordt een echte rustdag, hebben we besloten.

 


© Teije & Elisabeth 2000 - 2025 Naar boven