Via de Eiffeltoren naar Brugge

We hebben nog steeds blaren en zere voeten van de vele kilometers die we de afgelopen dagen hebben afgelegd dus we besluiten niet al te lange wandelingen te maken. We kunnen kiezen uit allerlei mogelijkheden, er is nog zoveel dat we niet gezien hebben. Uiteindelijk besluiten we eerst maar een terrasje ergens te zoeken, dan de Eiffeltoren maar eens bij daglicht van dichtbij te gaan bekijken en dan naar het volgende terras.

La tour Eiffel staat bekend als de schepping van Gustave Eiffel (die ook het vrijheidsbeeld in New York ontwierp) maar in werkelijkheid was hij de hoofdaannemer en waren 2 ingenieurs in zijn dienst verantwoordelijk voor het ontwerp. De toren was de publiekstrekker voor de wereldtentoonstelling van 1889, het honderdste jaar van de Franse Revolutie, en zou 20 jaar later weer worden afgebroken. Toen bleek de hoge toren echter heel handig voor het plaatsen van antennes voor radioberichten en tot 1930 zou het het hoogste gebouw ter wereld blijven.
In 1925, toen er geruchten waren dat de toren toch afgebroken zou worden, probeerde een oplichter (Victor Lustig) de toren aan schroothandelaars te verkopen en dat leverde hem zelfs 250.000 franc op. Hij probeerde het een half jaar later nog een keer maar dit keer wist hij maar ternauwernood aan de politie te ontsnappen.

Maar de Eiffeltoren ontsnapte aan de sloop en een aanslag door de Wehrmacht; alleen in 1956 beschadigde een brand de top en werd er een nieuwe antenne op gezet. Met antenne is het gevaarte 324 meter hoog en tegenwoordig komen er zo'n 6 miljoen bezoekers per jaar, ruim 16.000 per dag, het best bezochte monument ter wereld. Het is ook wel een indrukwekkend gevaarte als je er zo onder staat, geen wonder dat het ook wel een modern wereldwonder wordt genoemd.

Ook nu is het erg druk bij de kaartjesverkoop voor de liften en ik hoef niet per sé omhoog dus dat slaan we vandaag ook over. Maar je kunt met een lift tot aan de 3e verdieping op zo'n 310 meter hoogte.
Op de grond is ook allerlei informatie over de toren te vinden en zo komen we erachter dat er niet 1 bouwvakker om het leven gekomen is tijdens het 2 jaar durende project, wat in die tijd best uitzonderlijk was. Er kwam wel 1 bouwvakker buiten dienstijd om het leven toen hij stiekem met zijn verloofde de toren wilde beklimmen.

We lopen nog een poosje door het omringende gebied en gaan dan uitgebreid lunchen in één van de vele restaurantjes in de buurt. We hebben er ook een mooi uitzicht op de vele toeristen die af en aan lopen van de metro naar de toren.
Ik ben wel even klaar met Parijs, we hebben heel veel gezien in die korte tijd en ik hoef niet zo nodig nog iets nieuws te ontdekken. En we gaan zo ook nog lekker naar Brugge waar we maar 1 keer heel kort waren en wat me een heel leuk stadje leek, veel knusser dan Parijs. Zo'n grote stad is best leuk voor een paar dagen maar daarna lijkt het wel werken met alles wat je 'moet' zien.