Lies & Teije's reis website

Door het Dartmoor National Park naar de zuidkust, Hastings


Home -> Europa -> Groot Britannië -> Reisverslag Groot Britannië -> 14 & 15 september 2005
Zoeken

Woensdag 14 september, door het Dartmoor National Park naar de zuidkust, Hastings

Na een lekker ontbijt stappen we naar buiten de motregen in. Het blijft ook de hele ochtend wat grijs en miezerig en het uitzicht is beperkt als we over kleine weggetjes richting Plymouth rijden. Bij Tavistock slaan we af, het Dartmoor national park in en al snel rijden we over een hoogvlakte in dichte mist. Het moet een ruig gebied zijn, maar we krijgen er zo niet veel van te zien.
Dartmoor National Park Dartmoor National ParkHet park staat ondermeer bekend om de halfwilde pony's die er leven en als de mist wat optrekt krijgen we er een stel te zien. Jonge veulens die dartelend spelen en één zeer nieuwsgierige pony die z'n hoofd maar al te graag door het raam wil duwen. Als we het raam dichtdoen, begint hij aan de auto te knagen en we zien later 3 dikke strepen in de lak. Volgens de garage € 500 om weer te herstellen. Maar goed, we hebben de wilde pony's wel gezien!
Nu de mist wat optrekt zien we gelukkig wat meer van het landschap en het ziet er inderdaad oud uit, een beetje 'oerig'. In de oudheid werd dit gebied druk bewoond en er schijnen nog allerlei overblijfselen zoals graven en steencirkels te zijn, maar daar hebben wij deze keer geen tijd voor.
De kathedraal van Exeter ExeterDe lucht klaart steeds meer op en in Exeter kunnen we weer buiten zitten voor een bak koffie en een soepje. We maken nog even een wandeling door de hoofdstad van Devon die in de 2e wereldoorlog zwaar gebombardeerd is. De kathedraal is buiten schot gebleven en ook de Underground Passages, een 14e eeuws gangenstelsel dat vroeger werd gebruikt voor de watervoorziening.
Lulworth Cove Lulworth CoveVanuit Exeter rijden we via Dorchester naar Lulworth Cove, een bijna cirkelvormige baai die er in het zonnetje prachtig bijligt. De zachte kalksteen is in de loop van miljoenen jaren weggesleten en heeft zo deze baai achtergelaten. Een mooi plekje om wat rond te wandelen.
Lulworth CoveUit onze uitgebreide Zuid-Engeland gids weten we dat we nog iets in dit gebied wilden zien, maar helaas we weten niet meer wat en het boekje zijn we ergens verloren. Achteraf komen we erachter dat het Corfe Castle is waar we nog heen hadden gewild, maar dat hebben we dus gemist. Maar we hebben wel weer een mooi stukje kust gezien.
Hotelkamer in ArundelNa deze wandeling nemen we de grotere wegen om wat sneller naar het oosten te gaan en vanaf 6 uur beginnen we met het zoeken naar een hotel. Het is 's avonds toch killer en wat vochtig en voor één nacht willen we geen tent opzetten. Maar het lijkt wel steeds moeilijker te worden om iets te vinden. Pas na het invallen van de duisternis (tegen half 9) vinden we in Arundel een kamer voor £ 90, de duurste overnachting deze vakantie, maar het goedkoopste dat we konden vinden. En we zijn heel wat hotels bij langs geweest in een straal van 30 kilometer!

Donderdag 15 september 2005, via de zuidkust naar het oosten, Hastings

Kasteel Arundel Kasteel ArundelWe zijn blij dat we, ondanks de kosten, geen tent hebben opgezet, want het regent behoorlijk als we opstaan en het ziet er buiten maar koud uit. Lies moet nog een keer alle trappen van het hotel omhoog naar de kamer omdat ze haar zonnebril vergeten is en we hopen dat ze die toch nog een keertje nodig zal hebben ondanks het gebrek aan zon vandaag. We blijven dan ook niet lang hangen in het toch wel leuke plaatsje waar we zijn, Arundel. Het is een klein marktstadje met een imposant kasteel waar veel 16e eeuwse schilderijen en meubilair uit die tijd te zien is.
Paard op de rotsen The Seven SistersLangs Brighton rijden we richting Eastbourne langs de kust naar de Seven Sisters. We komen ook in dit gebied weer een wit paard tegen, gemaakt in de kalkrotsen, en dan zijn we bij de Seven Sisters, 7 krijtrotsen die in elkaar overlopen. Er staat een zware storm als we uitstappen en we moeten voorzichtig de gladde trap af naar het strand.
The Seven Sisters The Seven SistersDe zee gaat ook flink tekeer en we kunnen elkaar nauwelijks verstaan, zo'n herrie maken de zee en de wind. Bij mooi weer zal het hier vast prachtig zijn, maar wij gaan snel weer naar boven. Een stop in het restaurant slaan we over want we zien dat het er vol Nederlanders zit en die zien we vanaf volgende week wel weer genoeg.
The Long manDan gaan we op zoek naar de Long Man, een figuur van 70 meter hoog die in de heuvels is gekrast en gemarkeerd met stenen. We weten op een bepaald moment dat we er echt bijna bovenop moeten zitten, maar door de mist zien we niets. Het oude, verweerde bordje dat naar een parkeerplaats verwijst zien we eerst over het hoofd. Maar als we wat heen en weer rijden verschijnt de figuur langzamerhand vanuit de mist en blijken we er vlak voor te staan. De oorsprong van de figuur is onbekend, maar hij zou wel eens uit het Bronzen Tijdperk (2000 tot 500 jaar v.chr.) kunnen stammen.
Hastings HastingsHet is geen weer om buiten te lopen, dus in Hastings zoeken we snel een warm café. Er zijn nog Britse enthousiastelingen die in t-shirt rondlopen en mensen die wel buiten zitten maar als de regen weer begint te vallen haast iedereen zich gauw naar binnen. Wij zijn de verkeerde pub ingestapt want zulke vieze koffie hebben we nog nooit eerder in Engeland gehad (hoewel Lies de koffie hier sowieso al niet zo lekker vind).
HastingsMet een treintje (de West Hill Cliff Railway) gaan we nog naar de top van de heuvel waar zich een ruïne bevindt. Het uitzicht op de pier en de zee is vandaag wat deprimerend en al snel zijn we terug beneden en rennen naar de auto. Dan maar een eindje rijden. Battle, het plaatsje waar de echte slag van Hastings zich in 1066 afspeelde, slaan we over.
Vanaf Rye nemen we de kustweg naar het oosten, op de kaart een desolaat gebied en in het echt ook. Dat kan soms heel mooi zijn, maar hier is dat het niet, gewoon een kale vlakte waar eigenlijk niets te zien is. Er is een luchtmachtbasis en de militairen wonen in saaie rijtjeshuizen langs de kust. Dan maar gewoon doorrijden en een hotel zoeken.
We rijden naar Canterbury en je raadt het al: alles zit vol! Dit keer is er een grote bruiloft met honderden gasten waardoor bijna alle hotels tot in de verre omtrek zijn volgeboekt. We hebben geen idee wie er gaat trouwen (en dat weten de hoteliers eigenlijk ook niet), maar het moet wel een megabruiloft zijn. Het is maar goed dat we op tijd begonnen zijn met zoeken, want pas na 2½ uur zoeken vinden we een kamer (kan maar voor 1 nacht) in Sandwich, een klein maar erg aardig middeleeuws plaatsje niet ver van de oostkust. Op onze kamer genieten we mee met het live concert dat in de pub gehouden wordt. We zijn moe, maar het is meer vakantiemoeheid dan fysiek. Eigenlijk zijn we wel blij dat we overmorgen weer naar huis gaan.

 


© Teije & Elisabeth 2000 - 2024 Naar boven