Lies & Teije's reis website

Naar Oxford en prehistorische oudheden


Zoeken

Zaterdag 10 september, naar Oxford en prehistorische oudheden

De dag begint zonnig, maar onderweg naar Oxford, ons doel van vandaag, betrekt de hemel plotseling en een heftig onweer breekt los. De stromende stortregen zorgt ervoor dat we niet harder dan 30 kilometer per uur op de snelweg kunnen. Zo hadden we dat toch niet gepland!
Brievenbussen in OxfordWe parkeren de auto op een park+ride parkeerplaats aan de rand van de stad want volgens de reisgids is het nogal druk in de binnenstad. We nemen de parapluie maar mee en dat is nodig ook. Het grootste deel van de dag valt er lichte regen, maar gelukkig geen stortbui zoals op de heenweg. In het centrum stappen we uit, vlakbij het ouderwetse postkantoor.
Christ Church College, Oxford OxfordOxford is natuurlijk bekend als collegestad en overal zien we gebouwen met tierlantijnen en klokkentorens. Nog steeds geeft het prestige wanneer je hier gestudeerd hebt (Einstein en Clinton zijn 2 voorbeelden). Christ Church is één van de beroemdste colleges en is gedeeltelijk toegankelijk.
In de 12e eeuw werden de Engelse studenten aan de universiteit van Parijs teruggeroepen en ontstonden de eerste colleges. Veel studenten trokken naar Oxford, maar door onderlinge rivaliteit braken er af en toe rellen uit en een deel van de studenten verdween naar Cambridge waar ook een universiteit werd opgericht. Uit die tijd stamt ook de rivaliteit tussen beide universiteitsteden die zich nu vooral uit in de jaarlijkse roeiwedstrijden. Alle colleges hadden hun eigen regels en wetten en naar de buitenwereld leken het nogal gesloten elitaire gemeenschappen waar je ook niet zo gemakkelijk tussen kwam. Dat beeld wordt nog steeds geschetst in bijvoorbeeld de detective serie Morse (daar zijn we fan van) waar de colleges regelmatig een rol spelen. Door het miezerige weer krijgen we echter niet de mooie plaatjes te zien zoals we die wel kennen van de tv, nu ligt alles er nogal grijzig bij.
Waterspuwer, OxfordAan oude en mooie gebouwen hebben ze hier echter geen gebrek en af en toe zien we leuke details, zoals dit mini-balkonnetje op de rug van een waterspuwer.In het centrum bezoeken we de Oxford Experience, een tochtje in een wagentje door de geschiedenis van Oxford heen. We hebben het vast al vaker gezegd, de Engelsen zijn meesters in dit soort audio-visuele ritjes door gebouwen.
OxfordDe colleges in de stad verschillen wel van elkaar, in grootte en in stijl, maar vrijwel allemaal hebben ze een toegangspoort met daarachter een vierkante binnenplaats, vaak met een gazon. Nog steeds leven en studeren de studenten er, maar alle colleges vallen nu onder de universiteit die ook de lesplannen en examens opstelt zodat iedere student gelijk behandeld wordt en het niveau overal hetzelfde is. En alle colleges bieden alle studierichtingen aan, er zijn dus geen specialisaties, wat vroeger wel zo was.
Brug der zuchten in OxfordDe 'brug der zuchten' trekt veel belangstelling van voorbijgangers, we weten niet precies waarom. Hij werd in 1913 gebouwd en zo genoemd naar de Ponte dei Sospiri in Venetië, maar eigenlijk lijkt hij veel meer op de Rialto brug (ook in Venetië).
Balliol College, OxfordHet Balliol College is één van de oudste in de stad en voor 1 pond mag je naar binnen en kun je het terrein en de kapel bekijken. Het geeft in ieder geval een goed beeld van wat een college eigenlijk is, een afzonderlijke gemeenschap binnen de maatschappij waar studenten en docenten samen leven, eten en sporten.
MarlboroughAan het einde van de middag hebben we het wel gezien in Oxford en rijden we een andere route terug naar de camping. Onderweg komen we weer door wat stortbuien heen die we in Oxford gelukkig niet over ons heen hebben gehad. In Marlborough pauzeren we nog even voor een hapje. De tovenaar Merlijn zou hier ergens in de buurt begraven liggen.
West Kennett Long BarrowOp de terugweg hebben we ook nog tijd om West Kennet Long Barrow te bezoeken, één van de grootste en best bewaarde graftombes uit de Steentijd. Het hunebed is 107 meter lang, maar erg ver kunnen we er niet in omdat een aantal mannen mantra's aan het zingen is en de doorgang gewoon versperren voor andere bezoekers.
Deze streek trekt sowieso veel mensen aan die geloven dat er iets mysterieus is met dit gebied en druïde-optochten zijn geen zeldzaamheid, ook niet bij de Avebury steencirkels. Het is waar dat in deze streek wel heel veel overblijfselen zijn uit de Steentijd. Waarschijnlijk was het er erg vruchtbaar en daarom geliefd bij de mensen. En zo vruchtbaar dat men de luxe en tijd had om grote bouwwerken als Stonehenge neer te zetten. Heel lang geleden schijnt Teije hier ook nog eens met een wichelroede in de hand te hebben gelopen, maar hij heeft me gezegd dat hij anderen nooit daarmee gestoord heeft (en ik geloof dat maar).
Avebury steencirkel Avebury steencirkelAls de steencirkels bij Avebury nog kompleet waren geweest, dan was het nu stukken groter dan Stonehenge. Daar is een ringwal omheen met een diameter van zo'n 100 meter, terwijl de buitenste stenenring in Avebury al een diameter van ruim 400 meter heeft en de ringwal meer dan een kilometer. Hoe dan ook, een indrukwekkend monument dat ongetwijfeld heel wat organisatorische problemen zal hebben opgeleverd bij het bouwen ervan.
Net voor het donker zijn we weer terug op de camping, waar alleen een licht buitje gevallen is, zo aan de tent te zien. De grond is droog en de zon schijnt nog net boven de horizon. We hebben vandaag weer veel gelopen en we zijn best moe. Tijd om een lekker boek te pakken en het licht aan te doen.

 


© Teije & Elisabeth 2000 - 2024 Naar boven