Lies & Teije's reis website

Naar Haye-on-Wye, Zuid Wales


Zoeken

Donderdag 08 september, naar Haye-on-Wye, Zuid Wales

Ik ben ooit eens (op vakantie) Teije's verjaardag vergeten en ieder jaar weer hoop ik dat hij de mijne eens vergeet. Dit jaar gaat het goed, ik was het zelf al bijna vergeten, tot ik gisteren op een toegangsbewijs ineens de datum zag staan. De hele dag heb ik me zitten verkneukelen, maar helaas, nu snap ik waarom hij gisteren nog even alleen een biertje ging drinken in de pub (tja, vertrouw zulke kerels nooit, hij zat helemaal niet in de pub!) en vervolgens nog eens dingen uit de auto moest halen...
Verjaardagsontbijt voor LiesBij het ontbijt merk ik dat de hoteleigenaars ook in het komplot zitten en ik krijg een heel mooi happy birthday toast op m'n bord met gebakken eitjes erbij. En ook onze dochters zijn het nadrukkelijk niet vergeten... Volgend jaar proberen we het opnieuw!
We nemen afscheid van onze gastheer en -vrouw en rijden naar het zuiden. Veertig minuten later staan we voor een tolbrug en als Teije geld wil pakken komt de kamersleutel van het hotel tevoorschijn. We kunnen niet keren op de brug, maar pas vlak erna en vertellen de brugwachter dat we over anderhalf uur weer terug zijn. Het is een onhandige sleutel die je ook niet gemakkelijk opstuurt, dus we rijden het hele stuk toch maar terug, eigenlijk dus voor niets. Ach, het is toch wel een mooi gebied. Weer terug bij de brugwachter moeten we gewoon voor de derde keer een pond betalen, die heeft een goede dag aan ons!Ondertussen is het behoorlijk gaan regenen en dat houdt het grootste deel van de dag aan. Het zicht is slecht en de wegen smal, niet echt weer om van het landschap te genieten.
Haye-On-Wye, wereldcentrum van 2ehands boeken Haye-On-Wye, wereldcentrum van 2ehands boekenMet veel omzwervingen rijden we richting het zuidoosten en tegen 4 uur arriveren we in Haye-on-Wye. Richard Booth, de excentrieke bezitter van het kasteel, riep de onafhankelijkheid van het dorp in 1971 uit en benoemde zichzelf als soeverein. Eén van zijn doelstellingen was om het dorp de wereldhoofdstad van het tweedehands boek te maken en dat is aardig gelukt.
Haye-On-Wye, wereldcentrum van 2ehands boekenHet is gelukkig weer redelijk droog geworden en we struinen heel wat boekenzaken af en Teije vindt eindelijk een Engelstalig boek terug dat hij al jaren zoekt over de Engelse kathedraalbouwers in de middeleeuwen. Jammer dat het vrijwel allemaal engels is, ik lees toch liever in het nederlands.
Er zijn meerdere hotels in het dorp maar alles zit helemaal vol. En wij dachten nog wel mooi op tijd iets te regelen zodat we morgenvroeg nog even konden boekshoppen in het dorp. Dan maar naar de VVV, maar het dichtstbijzijnde hotel waar volgens de mevrouw gerookt mag worden is 20 kilometer ver. Er is een tandartsencongres in de buurt, daarom zit alles vol. We moeten 2 pond betalen voor deze inlichtingen.
Arthur’s stoneOp weg naar het hotel komen we vlak langs Arthur's Stone, dus daar ook maar even kijken: een prehistorische grafkamer met meerdere kamers. Vlak erbij zijn overblijfselen van een nederzetting gevonden. De graftombe komt aan zijn naam door de folklore die zegt dat koning Arthur hier een veldslag heeft geleverd.
Als we bij het hotel aankomen, blijkt er (uiteraard...) niet gerookt te mogen worden, dus gaan we weer op pad. Na nog een dozijn volle en overvolle hotels en anderhalf uur rijden, gaan we richting Brecon, een wat groter stadje. We moeten ook nodig weer gas tanken want het is net op en ineens zien we een tankstation met gas en een hotel ernaast, in het gehucht Three Cocks. We hebben maar 2 kilometer op benzine gereden, dus als dat geen geluk hebben is... Dan moeten we ook het hotel maar even checken, en ja hoor, we worden gastvrij ontvangen en er zijn kamers en er mag gerookt worden op de kamer. Gelukkig, het wordt al bijna donker en dan vinden we toch minder prettig om te zoeken naar accommodatie. Toch lastig, zo'n verslaving; of juist lastig dat er zo moeilijk over gedaan wordt...
Hotel in Three Cocks Hotelkamer, Three CocksIn de lounge staat een prachtige haard en het is bijna tijd om het vuur te ontsteken, zo koud is het buiten geworden. We hebben een niet al te groot, maar erg leuk kamertje, prima geschikt om te overnachten. Maar jammer dat het alweer zoveel tijd kostte om iets te vinden. Maar van tevoren overnachtingsplaatsen plannen is ook niets voor ons, want nu hebben we wel de vrijheid om onze route aan te passen wanneer we maar willen.

 


© Teije & Elisabeth 2000 - 2024 Naar boven