Zondag 28 augustus, naar het oosten, Yorkshire en door de North York Moors
Als we vertrekken uit het Lake District is het nog somber en koud, maar zodra we Cumbria uit zijn en het Penninisch gebergte oversteken dat centraal door Engeland van noord naar zuid loopt, breekt de zon heel voorzichtig door. Ook de temperatuur loopt wel op, wat we wel lekker vinden, want warm was het de afgelopen dagen niet. In het oosten schijnt het beter weer te zijn en we willen Yorkshire graag zien, dus daar rijden we vandaag heen. We hebben vanochtend nog een omweg gemaakt omdat we een museum in Keswick wilden zien, maar het is er zo ontzettend druk, files tot ver buiten het stadje, dat we maar doorrijden. Maar zo is het eigenlijk overal zo druk in Engeland, waar we ook komen...
Af en toe maken we even een tussenstop, zoals in Penrith, het leuke Richmond en Thirsk waar we onder andere bij het James Herriot museum langskomen. En uiteraard zien we ook de nodige kathedralen, daar waren de Engelsen toch wel goed in: in ieder zichzelf respecterende plaats staat minstens 1 grote kathedraal. We zijn mooi op tijd in Helmsley ten noordoosten van York waar we naar de VVV gaan om daar eens te informeren naar een slaapplek. We hebben al wel door dat het overal razend druk is. Dat komt door Bank Holiday, wordt ons uitgelegd. Volgende week is de zomervakantie in Engeland voorbij maar de laatste maandag is het Summer Bank Holiday en iedereen schijnt er nog op uit te trekken. Een telefoonrondje langs wat campings geeft aan dat zelfs die bijna allemaal volzitten!
Gelukkig is er nog een kleine camping niet al te ver van Helmsley waar nog een plekje is voor onze kleine tent. Het weer is hier namelijk zo mooi dat kamperen prima te doen is. We rijden er snel heen, zetten de tent op en gaan terug naar Helmsley om wat rond te kijken en een hapje te eten. Eindelijk kunnen we weer in t-shirt rondlopen! Hoewel we niet voor het weer naar Engeland zijn gekomen, is het vakantiegevoel toch veel sterker als het zonnetje schijnt en we niet hoeven te verkleumen.
Helmsley is een kleurrijk plaatsje in een mooie, natuurrijke omgeving. Er zijn vandaag races gehouden met allerlei aparte racewagens en in het centrum staan heel wat mensen de auto's te bewonderen. De restaurants en pubs zitten helemaal vol, maar we vinden nog ergens een plekje op een terras. Als we iets het centrum uitlopen, richting het kasteel, wordt het meteen een stuk rustiger.
Ook hier domineert weer een kathedraal het dorp; van het kasteel is niet meer dan een ruïne over. Er is blijkbaar meer te doen geweest vandaag, want we zien overal mensen in middeleeuwse kostuums die de toch al overvolle restaurants en pubs opzoeken om het nog drukker te maken.
In een supermarktje kijkt Lies ook weer eens uit naar haar favoriete snoepjes, Sweetstars van Bonds of London. Jaren geleden waren ze in Schotland hier en daar wel te vinden, de afgelopen jaren bijna nergens meer. Ook het winkeltje in Beauly die ze vorig jaar nog had, verkoopt ze niet meer. Iedere winkel die we binnenstappen checken we toch weer even, tegen beter weten in en altijd zonder succes. Tot deze keer! Verborgen achter een pilaar ziet Lies ze ineens hangen! We nemen direkt maar 3 zakjes mee, hoewel er nog meer zijn. We weten nu in ieder geval dat ze nog bestaan en Lies is dolgelukkig!Terug op de camping genieten we nog even van de laatste zonnestralen van de dag en daarna wordt het snel frisser. Maar gelukkig hebben we een warme tent en de plek hier kost £ 14 per nacht (€ 21), toch heel wat goedkoper dan een hotel.
Maandag 29 augustus 2005, door de North York Moors
Het is vandaag Bank Holiday, iedereen is nog vrij en dat zullen we weten ook: overal is het razend druk! De lucht is bewolkt, maar het voelt aangenaam. Via binnenwegen rijden we eerst naar Rievaulx abdij waarvan nog een indrukwekkende ruïne over is. En daarna doorkruisen we het North York Moors nationale park. Een hooggelegen heidegebied van ruim 1400 km². De heide staat in bloei dus een prachtig paarse kleur bedekt vrijwel het hele landschap. Het gebied zou niet toeristisch zijn, maar vandaag blijkbaar even wel, zoveel mensen rijden er rond.
Veel wegen zijn er niet in het gebied, maar we rijden bijna alles af wat er wel is en zo moeten we af en toe zelf een hek opendoen om onze weg te kunnen vervolgen. Eerst denk je nog, een doodlopende weg, begint hier het erf van een boerderij? Maar dan zou er wel een bord bij staan... Het hek is waarschijnlijk gewoon een vervanger voor het veel gebruikelijker wildrooster dat het vee binnen een bepaald gebied moet houden.
Af en toe wordt de lucht dreigend donker, maar zo snel als de wolken overkomen, gaan ze ook weer. Jammer genoeg is het ons niet gelukt daar een mooie foto van te maken. We vinden het deze reis sowieso erg moeilijk om mooie foto's te maken door de weersomstandigheden: de luchten zijn vaak te donker of te wit, de landschappen te groots. Nou ja, we zijn ook maar amateurs, maar het is zo leuk als je zo'n landschap goed kan weergeven.
Weer terug aan de zuidkant van het park nemen we pauze in Pickering, een stadje dat gebouwd is rond een kasteel. De zon schijnt weer volop en de terrasjes zitten vol. We lopen wat over de markt rond en bekijken het kasteel waarvan de 14e eeuwse ringmuur nog bijna helemaal overeind staat. Op de markt kopen we een prachtig elfenjurkje voor onze kleindochter. Ze zal nog een paar jaartjes moeten wachten tot ze het aankan, maar het is zo schattig dat we het niet kunnen laten hangen.
Dan rijden we weer naar het noorden en komen uit bij de havenplaats Whitby waar een oude abdijruïne hoog op een klif boven de zee uittorent. Whitby zelf ligt veel lager en het is er ook erg druk. Waar komen al die toeristen toch vandaan? Moeten ze niet op weg naar huis omdat de vakantie bijna voorbij is?
Robin Hood's Bay (heeft niets te maken met de Robin Hood) is een dorpje (heel klein op de foto) waar in de 18e eeuw thee en sterke drank het land werd binnengesmokkeld. Tegenwoordig zal het eerder om sigaretten en shag gaan die nu onbetaalbaar zijn in Engeland.
We hebben heel wat kilometers gemaakt vandaag en we trakteren onszelf op een 'lekkere' Engelse maaltijd in Helmsley. Dat wil zeggen: er zitten in ieder geval worteltjes en doperwten bij zoals bij vrijwel iedere maaltijd. Wij hebben niet zo'n goede band met de Engelse keuken... De huisjes, ja die zijn hier heel wat leuker, maar daar kunnen we niet van leven... Dus toch maar gewoon dat bord opeten.
De zon is nog net niet onder als we weer terugkomen op de camping. En het lijkt erop dat het morgen echt rustiger gaat worden: er zijn al wat caravans en tenten weg en anderen zijn bezig het vertrek voor te bereiden. Nu slaan we af en toe bezienswaardigheden over omdat het zo ontzettend druk is, maar hopelijk gaat dat dus veranderen als de vakantie hier echt voorbij is.