Lies & Teije's reis website

Door het Lake District


Home -> Europa -> Groot Britannië -> Reisverslag Groot Britannië -> 26 & 27 augustus 2005
Zoeken

Vrijdag 26 augustus, door het Lake District

Het is nog steeds erg koud wanneer we 's ochtends buiten komen, het kan wel gevroren hebben en we zijn blij dat we nu niet verkleumd in een tentje zitten. We vinden kamperen heerlijk, maar we zijn toch wel een beetje mooi-weer kampeerders. Gelukkig is het wel droog als we op pad gaan.
Wast Water, Lake District Lies in de wolkenWe volgen allereerst de weg langs het langgerekte meer Wast Water naar Wasdale Head. Een ruig gebied waar we ondermeer uitkijken op Scafell Pike, met 978 meter de hoogste berg van Engeland (Wales heeft de Snowdon die iets hoger is en Schotland heeft de allerhoogste berg van Groot-Britannië met de Ben Nevis).
Het kleinste kerkje van EngelandAan het einde van het dal zien we de camping waar we gisteren heen hadden gewild: een open grasveldje met een paar tenten en dik ingepakte mensen. Maar wel een prachtig uitzicht! Ook staat er een klein kerkje, de kleinste van Engeland beweerd een bordje.
Tevreden schapenDeze weg is doodlopend dus we rijden het stuk terug en gaan dan over smalle en steile wegen via Broughton in Furness en Coniston naar Ambleside. Onderweg zien we niet alleen veel schapen, watervallen en bergen maar ook horden toeristen. Zelfs op de smalste en meest afgelegen weggetjes is het druk. In Engeland is het nog vakantie en het Merengebied is een uiterst populaire bestemming onder de Engelsen. En terecht, want het is een mooi gebied.
Ambleside AmblesideDe dorpen en stadjes die we onderweg aandoen zien er pittoresk uit, een beter woord hebben we er niet voor. In Ambleside willen we even pauzeren maar het kost ons heel wat moeite om een plekje in een café te vinden waar we wat kunnen eten en drinken. Niet alleen vanwege de drukte maar ook omdat steeds meer pubs rookvrije zones aan het worden zijn. Gelukkig vinden we een plek vlak voordat het begint te plensen.
Wrynose PassVanuit Ambleside nemen we de B5343 die ons langs de Dungeon Ghyll Force brengt, een 21 meter hoge waterval en daarna nemen we de weg naar de Wrynose Pass. Het landschap wordt ruiger en de hellingen steiler, regelmatig 25%. Af en toe zijn er parkeerplaatsen waar we even kunnen stoppen voor een foto, of om een andere auto te laten passeren.
Hardknott Pass, Lake DistrictEn dan komt de Hardknott Pass. Veel stukken hebben al een hellingspercentage van meer dan 25%, maar het laatste topje spant de kroon met 30%. Onze motor is niet zo sterk dus we laten andere auto's voorgaan en dan vol-gas naar boven. Gelukkig is het niet zo heel lang maar de weg is nat en de auto slipt regelmatig. We rijden stapvoets als we boven zijn. De afdaling is minstens zo spannend, afremmen op de motor alleen is niet voldoende en de remmen ruiken naar versgebakken brood als we weer beneden zijn. Door de spannende weg missen we helemaal het Romeinse fort dat hier moet staan.
Beckfoot station Beckfoot stationIn Boot gaan we even kijken bij het treinstation. Je kunt namelijk met een stoomtrein van Ravenglass de bergen door tot hier en we willen zo'n echte stoomtrein dan wel eens zien. Tot onze verbazing blijkt het een mini-stoomtreintje te zijn, met bijbehorende mini-wagons. Volwassenen zitten met hun hoofd tegen het dak. Wel heel erg leuk voor kinderen. Het is te laat om zelf nog een tochtje mee te maken, dus dat doen we een andere keer.
Omdat het nog een tijdje licht blijft, rijden we nog wat rond en de omgeving is prachtig om gewoon maar wat rond te touren. We komen zo ook langs het kasteel in Ravensglass, Muncaster Castle. Dat ziet er wel leuk uit en er is een uilenopvangcentrum, dat kunnen we morgenvroeg wel eens uitgebreid te bezoeken. We gaan nu eerst terug naar het hotel en we zijn blij dat de kachels op de kamer aan zijn, want het is de hele dag erg koud geweest.

Zaterdag 27 augustus 2005, nog een dag rondrijden door het Lake District

Muncaster, Lake DistrictWe zijn al op tijd bij Muncaster Castle, waar we gisteren even voorbij gereden zijn. Het kasteel staat op een uitgestrekt terrein en we wandelen eerst een hele tijd door de tuinen. Het klimaat hier schijnt erg geschikt te zijn voor vegetatie die ook voorkomt in het Himalaya-gebergte op zo'n hoogte van 3 kilometer.
Muncaster kasteelHet oorspronkelijke kasteel dateert uit de 14e eeuw maar zou gebouwd zijn op Romeinse fundamenten. Uiteraard is het tussendoor ook nog wel eens grondig verbouwd. Blijkbaar weerhielden de vele spoken die hier schijnen voor te komen de eigenaren er niet van om er toch te blijven wonen. Nu zijn er wel meer kastelen die beweren het meest bespookte kasteel in Engeland te zijn, maar wij hebben nog steeds nergens één spook gezien.
Uilencentrum Muncaster Uilencentrum MuncasterBij het kasteel is een uilen opvang- en onderzoekscentrum met vele tientallen soorten uilen waaronder een aantal hele zeldzame. We vinden het de moeite waard er rond te kijken want er wordt veel leuke informatie over de uilen gegeven.
Lake DistrictNa een korte koffiepauze in Ravenglass rijden we naar het noorden. Af en toe regent het en de bergen zijn in dichte mist gehuld waardoor we weinig van het landschap te zien krijgen. We stappen soms even uit maar het is ook erg fris zodat we snel weer de auto invluchten.
Lake District Moss Force, Lake DistrictVia Buttermere rijden we tussen de steile bergen door naar de Honister Pass, ook een bergpas met hellingen tot 25%. Watervalletjes te over dus, en af en toe een wat grotere zoals de Moss Force vlakbij Buttermere. Echt jammer dat het zulk slecht weer is, met mooi zomers weer moet het er hier wel fantastisch uitzien.
Oppassen!Het blijft redelijk druk op de wegen en een verkeersbord als hiernaast zal dan ook wel noodzakelijk zijn. Er ligt hier heel wat meer aangereden wild langs de weg dan in Schotland. Wel typisch is, dat juist als er zo'n bord staat, we helemaal niets te zien krijgen. Hetzelfde geldt voor herten in Nederland of rendieren in Scandinavië: staat er een bord, dan zie je ze niet. Staat er geen bord dan lijk je veel meer kans te hebben er één te zien!
Honister Pass, Lake DistrictBovenop de Honnister Pass begint de zon eindelijk een beetje door te breken. Ik bezoek de leisteenmijn die hier te bezichtigen is, Lies heeft er niet zoveel zin in. En eigenlijk is het ook niet echt heel erg interessant, behalve dan om te zien hoe men hier vroeger zwoegde om in z'n bestaan te voorzien. Het is veel bukwerk en lange rechte gangen door de donkere berg en behalve de verhalen die de gids vertelt is er niet veel te zien. Maar wel een prachtig uitzicht op de pas!
De tocht duurt behoorlijk lang en het is te laat om nog iets anders te bezoeken. Via Keswick, waar we wat eten, rijden we daarom door de bergen weer terug naar het hotel, een tocht die ook nog bijna 2 uur duurt, terwijl de afstand helemaal niet zo groot is. Op de terugweg begint het weer te plensen en 's avonds moet de kachel weer aan. We zien op de tv dat het weer de komende dagen hier niet beter wordt, het blijft regenen met temperaturen onder de 15 graden. We vinden het Lake District een heel mooi gebied en er is nog genoeg te zien, maar besluiten toch morgen weg te gaan. We hebben nog een heel land voor de boeg en hier kunnen we altijd nog een keer gemakkelijk vanuit Schotland komen.

 


© Teije & Elisabeth 2000 - 2024 Naar boven