Maandag 22 augustus, rit rond de Cromarty Firth, Fearn schiereiland
Na een heel laat ontbijt (alles is mogelijk in the Caledonian) met eindelijk weer eens zacht gebakken eitjes op toast, vragen Iain en Cathy wat we gaan doen. Wel, we hebben geen enkel idee! Zij hebben het erg druk (onder andere met het bewaken en beschermen van een jonge duif die door een kat is aangevallen) en ze willen niet dat we meehelpen, dus dan gaan we er maar weer op uit. We hebben een nieuwe kaart van Schotland bij ons, geplastificeerd, en Teije heeft alle wegen gemarkeerd die we al eens gereden hebben. Maar er blijven er nog heel wat over!
We beginnen met een tocht over kleine weggetjes rond de Cromarty Firth, een baai die diep het land inloopt en waar enkele olie-boortorens staan. We dachten dit gebied redelijk te kennen maar we komen nog hele mooie plekken tegen die we nog nooit eerder hebben gezien. In Invergordon zien we een boortoren van heel dichtbij en ook ligt er een groot cruiseschip. We hebben geen idee waar het heengaat maar busladingen met mensen worden ingescheept. Daarna gaan we het Fearn schiereiland op, ten noorden van de baai, en belanden zo eerst in Balnapalling op de zuidpunt van het schiereiland waar we buiten kunnen zitten om koffie te drinken. Het waait hard, maar de temperatuur is heerlijk.
Op dit schiereiland is een Pictische route te volgen en er blijkt weer veel meer te zien dan we vooraf dachten. Zo komen we door Nigg waar een rustiek oud kerkje staat met deze Pictische dwarssteen, één van de oudste met christelijke motieven. De kerk ligt hier prachtig rustig en we kunnen ons goed indenken dat iemand hier zijn/haar laatste rustplaast zou willen hebben!
Bij Balintore is een redelijk groot strand, maar daarvoor zijn we niet gekomen. Eerlijk gezegd hebben we in Schotland nog nooit een vol strand gezien, wel eens met een paar mensen of zo, maar strandliefhebbers hebben hier nog alle ruimte. Uiteraard is de temperatuur iets lager dan bv. in Spanje.
In Tarbat staat deze kerk die tegenwoordig als museum wordt gebruikt, het Tarbat Discovery Centre. In de middeleeuwen was hier een florerende handelsstad, maar daarvoor woonde er al een rijke Pictische gemeenschap in de 8e eeuw. Men is nog steeds bezig met opgravingen, ook vandaag. De Picten waren dus niet alleen barbaren zoals ze in sommige geschiedenisboekjes wel worden afgebeeld. De mooie beelden en gravures die we hier zien bewijzen dat wel duidelijk.
Vanuit Tarbat rijden we naar de noordpunt van het schiereiland, naar de vuurtoren in Tarbat Ness. Wat sluipt die fotograaf daar links toch verdacht rond... De vuurtoren zelf is een plaatje in combinatie met het landschap. Ook omdat het mooi weer is, uiteraard, want met een winterstorm is het hier echt afzien. Ook bezoeken we Rockfield, een klein dorpje dat prachtig onder de kliffen ligt.
Onverwacht komen we natuurlijk ook nog een kasteeltje tegen, Ballone, dat witgeschilderd sterk afsteekt tegen de blauwe zee erachter. Private property, uiteraard is het privé bezit, wie wil zoiets nou niet hebben! Wel winderig, wij zouden er toch wat bomen omheen zetten. En zo fantaseren we iedere keer weer als we een kasteel zien...
In Tain stoppen we aan het einde van de middag voor een hapje en een drankje. Het 16e eeuwse stadhuis is ook net een kasteeltje, met al z'n torentjes. Vanuit Tain werden in de 19e eeuw de Clearances uitgevoerd, het ontruimen van de Hooglanden omdat de landeigenaren van hun pachters afwilden en een betere (winstgevender) bestemming voor hun land hadden. De Hooglanden zijn niet altijd zo dunbevolkt geweest als tegenwoordig!
We hebben weer veel nieuwe weggetjes gereden vandaag en leuke dingen gezien en we zijn best tevreden wanneer we weer in Beauly terugkomen. De avond brengen we door in de bar waar het een mengelmoes van nationaliteiten is: Spanjaarden, Finnen, Engelsen, Fransen, Nederlanders en Duitsers. Oh ja, ook nog wat Schotten. Al met al een gezellige boel.