Dinsdag 20 januari, naar het Nubisch museum
Tijdens het ontbijt is er telefoon voor ons. Een medewerker van Travco staat bij de receptie die ons wil spreken. Na een moeilijk verhaal over de hotelvoucher vertrekt hij weer. Wat hij nu precies wilde is ons onduidelijk. Het feit dat we gisteren even bij Travco zijn langs geweest, heeft ze waarschijnlijk aangespoord allerlei acties te verzinnen.
Het is alweer warmer dan gisteren wanneer we op het terras plaatsnemen. Ik vind de Egyptische die ons bediend zo mooi en passend bij het landschap (Lies is het helemaal met me eens) dat ik vraag of ik een foto van haar mag maken. Ze voelt zich zeer vereerd, maar wij eveneens. Jammer dat ik geen moslem ben en hier woon, dan mocht ik 4 vrouwen hebben..., hoewel, of dat nou zo verstandig is!?
Vanuit het hotel lopen we de heuvel op naar het Nubisch museum. Het staat op een terrein van 15000 vierkante meter en is geopend in 1997. Zowel de beveiliging als de aanleg is modern en overzichtelijk. We beginnen met een wandeling door de uitgestrekte tuinen vanwaar we o.a. de begraafplaats van de Fatimiden zien liggen.
Het museum is zeer overzichtelijk en duidelijk ingericht. Vanaf de prehistorie worden we langzaam verder de tijd ingevoerd. Overal zijn duidelijke borden bij met uitleg en het enige lastige is het omzeilen van de groepen die achter hun gids aanlopen en soms museumstukken volledig blokkeren.
De meeste dingen die hier staan, zijn in de buurt gevonden of hebben betrekking op de Nubische achtergrond van deze streek. Zoals dit houten leger van Nubiërs dat in een graf uit het Midden Rijk werd gevonden.
Uiteraard staat Ramses II, de grootste bouwer uit het verleden, hier ook. Heel bekend zijn natuurlijk ook de tempels van Abu Simbel die hij voor zichzelf en zijn vrouw Nefertari liet bouwen. Door de aanleg van de Aswandam zouden deze tempels onder water komen te staan en zijn ze ruim 100 meter hoger verplaatst, het grootste project van de Unesco om de Nubische monumenten te redden.
Nubië is een streek die van Zuid-Egypte tot Noord-Sudan loopt. In dit museum is er ook veel aandacht voor de Nubische geschiedenis tot aan het heden. Er zijn onder andere niet van echt te onderscheiden taferelen uit het dagelijks leven uitgebeeld.
Buiten brabbelen we nog wat Arabisch met een bewaker die graag met Lies op de foto wil. Eigenlijk moet hij ons eruit gooien, want het museum sluit tussen de middag, maar even op de foto kan nog wel.
We wandelen naar het Hoog Caterijne van Aswan, een klein maar zeer luxueus winkelcentrum, waar een dakterras is. Ook daar denken ze dat we het Arabisch goed verstaan want ze praten maar door en wij doen ons best de goede antwoorden te geven.
Langs de Nijl lopend slaan we weer heel wat aanbiedingen voor taxi's, koetsjes en felouka's af. Alles kost 5 pond wanneer ze het aanbieden, tot je erop in gaat, dan explodeert de prijs meestal. Na deze laatste wandeling door Aswan keren we terug naar het hotel waar we weer enthousiast worden binnengehaald.
De laatste uren van de middag installeren we ons op het terras en de obers komen nu direct met ijsemmers aanzetten om onze drankjes gekoeld te houden. Het is beduidend warmer dan gisteren. Opvallend is dat we vandaag heel veel Nederlands horen in en rond het hotel. Wat doen al die mensen hier, moeten ze niet werken of zo?
De zon gaat vandaag onder achter een paar donkere wolken, wat het misschien nog wel mooier maakt dan de wolkenloze zonsondergangen die we de afgelopen dagen hebben gezien. We hebben hier echt een prachtige plek, jammer dat we morgen al weer vertrekken.
In de kamer worden we alweer opgebeld door Travco. Dit keer wil de contactpersoon dat we de voucher voor onze laatste nacht in Luxor bij de receptie achterlaten en omwisselen voor een inheemse van Travco Cairo! Waar het allemaal goed voor is weten we niet, maar dit zou vast niet gebeurd zijn wanneer we niet bij ze langs waren geweest. Wij vinden het allemaal goed zolang we morgen maar een slaapplek hebben.