Vrijdag 16 januari, wandelen door Aswan
Wanneer we de gordijnen opentrekken is de lucht helemaal grijs. We hopen eerst dat het alleen maar zand is, maar al gauw blijkt dat het echte wolken zijn. Het is zwaarbewolkt in Aswan! Dat heb ik nog nooit eerder meegemaakt. Toch voelt het niet al te koud en na het ontbijt gaan we in t-shirt koffie drinken op het terras van het Old Cataract. Tenminste, nadat we uit de lift worden bevrijdt die halverwege blijft steken. Gelukkig is een monteur met een breekijzer snel gevonden.
Rechts het blokkerige New Cataract hotel dat naast het 19e eeuwse stijlvolle Old Cataract is gebouwd. Wij zitten op de 6e etage, bijna bovenin. Links het zitje dat koning Fouad in de dertiger jaren van de 20e eeuw speciaal voor zichzelf heeft laten aanleggen om er van de zonsondergang te kunnen genieten.
Het Old Cataract is niet zo hoog, slechts drie verdiepingen, maar wel erg mooi. Vroeger kon iedereen hier naar believen in en uit lopen, nu wordt gecheckt of je wel in het hotel verblijft.
We gaan vandaag niet zoveel doen, maar langs de Nijl lopen, over de boulevard, is toch wel een must. Vroeger werd je hier redelijk met rust gelaten, maar nu worden we van alle kanten aangesproken, net als in Luxor. Slechts 1 mannetje blijft echt doordrammen en we proberen hem uit te leggen dat nee echt nee betekent. Hij slentert nog tien minuten achter ons aan.
15 jaar geleden was Aswan een stadje met zo'n 50.000 inwoners, nu schijnen er een half miljoen mensen te wonen! En de stad inderdaad aan alle kanten gegroeid. Overal wordt er gebouwd en waar vroeger woestijn lag aan de rand van de stad liggen nu komplete woonwijken. Het is niet meer het kleine, gezellige en rustige stadje van destijds.
Deze moskee stond vroeger aan de rand, nu gaat de stad erachter nog wel een kilometer door. Hoewel het vrijdag is, de heilige dag voor de moslims, is het terrein van de moskee gesloten en wordt het zwaar bewaakt.
Deze moskee stond vroeger aan de rand, nu gaat de stad erachter nog wel een kilometer door. Hoewel het vrijdag is, de heilige dag voor de moslims, is het terrein van de moskee gesloten en wordt het zwaar bewaakt.
Langs een druk plein, dat vroeger de zuidoosthoek van de stad vormde, gaan we even zitten. In dit lokale café wordt alleen Arabisch gesproken, maar we redden ons aardig. Steeds meer woordjes beginnen terug te komen, maar echte zinnen maken lukt nog niet.
Wanneer we daarna de nieuwe wijken binnenlopen, komen we duidelijk in een armoediger buurt. Binnen en paar tellen zijn we omringd door wel dertig kinderen die beginnen te bedelen om geld, pennen en bonbons. Na een paar minuten 'redt' een wat oudere man ons door ze weg te jagen. Met de volwassenen wisselen we een paar woorden en men lijkt het wel leuk te vinden dat wij hier rondlopen. Uiteraard hebben we de camera in de tas verstopt, foto's maken doe je niet in zo'n buurt.Aan de rand van de stad komen we nog een paar terreinen tegen waar opgravingen worden verricht, waarschijnlijk omdat men er wilde gaan bouwen en vervolgens in de grond fundamenten en tempels heeft gevonden, maar we konden er geen duidelijke foto's van maken.
Na de vele uren lopen vinden we het welletjes. Het wordt tijd voor een lekker rustig plekje langs de Nijl om van de zon die steeds vaker doorkomt te genieten. En waar kan dat beter dan vanaf het terras van het Old Cataract hotel. Een vriendelijke ober neemt deze, niet helemaal scherpe, foto van ons.
We hebben een prachtig uitzicht op Elephantine, waar in de oudheid het dorp lag, en de Nijl ervoor. Felouka's en motorbootjes varen af en aan terwijl peddelende jochies in kleine roeibootjes langszij de toeristenboten proberen te hangen, een liedje zingen en vervolgens om baksjiesj bedelen.
Door de steeds wisselende invalshoek van het zonlicht verandert de kleur van de Nijl mee, van lichtgroen tot donkerblauw tot soms wel bijna zwart. Uren kunnen we hier zitten en van het uitzicht genieten. Dit is toch wel één van de mooiste plekjes waar we ooit geweest zijn, is Lies het met me eens.
Wanneer de zon snel naar de horizon daalt verschijnen er steeds meer bootjes op de Nijl, waarschijnlijk toeristen die de zonsondergang vanaf de Nijl willen zien.
De bewolking valt uiteen tot honderden schapenwolkjes en we hopen dit tafereel de komende dagen ook nog eens mee te maken met een onbewolkte hemel.
Dit plekje valt vrijwel niet te beschrijven, zo mooi is het. De stille woestijn, doorbroken door een levendige rivier, hoewel de woestheid eruit verdwenen is na de bouw van de stuwdammen in de 20e eeuw.
Op zo'n mooie plek houden wij het nog wel een tijdje uit. Veel hoeven we hier niet te bekijken dus wordt het vooral vakantie houden!
Dit plekje valt vrijwel niet te beschrijven, zo mooi is het. De stille woestijn, doorbroken door een levendige rivier, hoewel de woestheid eruit verdwenen is na de bouw van de stuwdammen in de 20e eeuw.