Naar burcht Hohenzollern

Vandaag rijden we een stuk naar het noordwesten over binnenwegen door een heuvelachtig landschap. Het doel is kasteel Hohenzollern dat in de top 10 van mooiste kastelen van Duitsland staat. Onderweg moeten we nog uitwijken voor een paar reeën die de weg oversteken en een of andere grote hagedis. We dachten dat het wel op de dashcam zou staan, maar helaas, we hebben te weinig geheugen en dat stuk is overschreven.

Maar eerst stoppen we in Hechingen, de dichtsbijzijnde en eeuwenoude stad. Voor het eerst genoemd in 786 maar in 1500 v.c. was hier al een nederzetting en ook de Romeinen lieten hun sporen achter. In de 19e eeuw werd het een industriestad, vooral opgebouwd door Joods ondernemers. In de 2e wereldoorlog werden op een bepaald moment de natuurkundigen, die onderzoek deden naar de atoombom, hierheen verhuisd vanwege de luchtaanvallen op Berlijn. De stad werd ingenomen door de Frans en de faciliteiten overgenomen door de Amerikanen die ook de natuurkundigen arresteerden en naar Engeland brachten voor uitgebreid verhoor.

De stad werd dus niet gebombardeerd maar voor zo'n oude stad vinden wij het toch wat aan de saaie kant. Het schijnt dat door herinrichting, verbouwingen en nieuwbouw maar weinig oude gebouwen zijn overgebleven. Een wandeling door de 'oude' stad duurt maar een paar minuten.
Gelukkig is er wel een zonovergoten terras waar we een kop koffie drinken voor we op zoek gaan naar het kasteel.

En het kasteel zien we al vanuit de verte. Het ligt op een heuveltop die de hele omgeving domineert. Het huis Hohenzollern was een vorstenfamilie waar heel wat koningen van Pruisen, het Duitse keizerrijk en ook Roemenië uit voortkwamen. De laatste, Michael, werd in 1947 door de communisten in Roemenië afgezet. Het kasteel is enkele malen verwoest en wat er nu staat, dateert voornamelijk uit de 19e eeuw in neogotische stijl. In 1978 werd het kasteel nog ernstig beschadigd door een aardbeving maar alle schade is weer hersteld.

Het gebouw is nog steeds van de Hohenzollern familie maar wordt niet meer bewoond. Normaal is het te bezichtigen maar vanwege corona is het gesloten, net als de toegangsweg erheen zodat we niet dichterbij kunnen komen. Het is in ieder geval een stuk groter dan het stukje wat wij ervan kunnen zien. Of het in de top 10 van mooiste kastelen hoort? Ik kan het niet goed beoordelen, een mooie vervallen middeleeuwse burcht vind ik ook mooi.

In de buurt is ook nog een Romeins openluchtmuseum waar sporen van een villa (Villa Rustica) zijn gevonden. In 1971 vond de toenmalige burgemeester de eerste archeologische resten van het villacomplex. In 2011 werd een 16 meter hoge (omgevallen) muur ontdekt. Er zijn archeologen en historici die tegenwoordig denken dat hier misschien wel de Romeinse stad Solicinium heeft gelegen waar in 368 n.c. de slag bij Solicinium plaatsvond tussen de Romeinen en de Alemannen. De Romeinen wonnen.

Vrijwel het gehele villaterrein is opgegraven en met de gevonden resten heeft men zoveel mogelijk gerestaureerd. In het zuiden van Duitsland is het één van de belangrijkste archeologische plekken waar je kunt zien hoe de Romeinen leefden. Het terrein is zo'n 100 bij 30 meter maar als het klopt dat er in de buurt nog meer te vinden is, zal het in de toekomst ongetwijfeld uitgebreid worden.

We hebben wel eens grotere openluchtmusea gezien maar dit is een mooi overzichtelijk museum voor een kort bezoek. Vanaf de parkeerplaats is het wel een stukje omhoog lopen wat we zeker vandaag in de hitte best pittig vinden. We worden oud...

Na dit bezoek rijden we terug naar Wangen, we hebben in deze omgeving niets meer op ons lijstje staan. En Wangen hebben we ook nog niet voldoende verkend, de eerste avond hebben we maar een klein stukje van de binnenstad gezien. De hele Altstadt is ommuurd met een aantal torens als toegangspoorten. Het grootste deel van de stadswal stamt uit het begin van de 12e eeuw, de torens zijn wat jonger.
Aan het Marktplein staat het gemeentehuis met een barokke facade en de zogenaamde Pfaffentoren (geen idee wat dat betekent).

Het plein is nu redelijk leeg maar wekelijks wordt er een markt gehouden maar ook regelmatig festivals en buitenopvoeringen. En eindelijk een deel van de stad dat autovrij is. Zijwegen leiden naar de verschillende toegangspoorten die, als toeristische attracties, goed onderhouden worden.

De Vrouwentoren aan het einde van de Herenstraat wordt ook wel de Ravensburgertoren genoemd en is waarschijnlijk de oudste van de stad. Vrijwel alle torens zijn prachtig versierd en onder de klok op de Martinstoren staat de tekst "Lass dir Zeit". En tijd hebben we wel nodig om alle gebouwen in dit leuke stadje te bekijken.

Veel gebouwen hebben schilderingen en afbeeldingen, zoals traditionele beroepen. En er zijn zoveel details te ontdekken. Wat doen ze nu precies op de rechterfoto? Is het een touwtrekwedstrijd of zijn het de voorbereidingen voor een feest? Er is zoveel te zien en we hebben tientallen foto's gemaakt maar we hebben geen idee wat we overal bij zouden moeten vertellen.

We dwalen nog een tijdlang door de soms smalle, soms brede straten en op onze route terug naar het hotel eten we nog wat bij ene restaurant waar het nu heel wat drukker is dan op de eerste avond. Door de Pulverturm (kruittoren) uit de 15e eeuw komen we weer bij het riviertje de Obere Argen. De Pulverturm werd oorspronkelijk de Verf- of Watertoren genoemd omdat hier de geverfde textiel te drogen werd gehangen.
's Avonds worden we vergast op een rockconcert, zo lijkt het wel. Of het zijn de jongeren bij de stadsmuur die een flinke ghettoblaster mee hebben genomen. Soms is het wel aardige muziek maar ook behoorlijk wat herrie. Het klinkt in ieder geval keihard.