Door Zwitserland naar Konstanz en de waterval van Schaffhausen

We hebben besloten vandaag langs de zuidkant van de Bodensee door Zwitserland te rijden en via Konstanz naar de watervallen van Schaffhausen te gaan. Bij de Zwitserse grens worden we voor de enige keer deze vakantie tegengehouden met de vraag of we Deutsch sprechen en of we wel weten dat we geen Autobahnvignet hebben. Ja en ja, dat weten we, we nemen de binnenwegen. We gaan via Sankt Gallen en hoewel het een prachtige weg is, schiet het niet op. Sankt Gallen vinden we niet zo bijzonder en rijden al snel door naar de Bodensee. In het zuiden doemen de Alpenreuzen met hier en daar wat sneeuw op maar wij rijden door een licht heuvelachtige vlakte.

Konstanz ligt net in Duitsland dus we passeren de zoveelste grens en zijn al snel bij het oude centrum van de stad die op de zuidoever van de Rijn ligt. Als we de parkeergarage uitlopen, zien we meteen een bijzonder kunstwerk: de triomfboog van de kunstenaar Peter Lenk. Het is een ratjetoe aan beelden, een naakte vrouw, een sater en meer humoristische beelden. De kunstenaar zelf beschreef het als de triomf van de satire. Peter Lenk staat bekend als controversiele kunstenaar vanwege de sexueel getinte beelden maar wij vinden ze vooral grappig.

Voor de boog staat een fontein waarin een stel chagrijnig kijkende mannen zitten, eentje met een sigaar in de mond. Aan de kant zit ene blote, zwaarlijvige dame (ontworpen door Simone Albert) met de benen gespreid en een varken naast zich. Bedenk er maar bij wat je wilt, op tripadvisor zagen we een reactie van iemand die dacht dat je door het beeld gaat nadenken over hoe gezond je al dan niet leeft.

Langs het Onze Lieve Vrouwe klooster waarvan de kerktoren de stad domineert wandelen we eerst door smalle steegjes naar de stadstuin aan de oevers van het Bodenmeer. Konstanz is de grootste stad aan het meer met zo'n 85.000 inwoners en een echte cultuur- en winkelstad, ook een universiteitsstad trouwens. In het jaar 40 bouwden de Romeinen hier al een militaire post, de plek is natuurlijk ook erg strategisch gelegen met de Rijn als een soort natuurlijke grens tegen de Kelten in het noorden.
Voor een grote stad als Konstanz is de historische binnenstad redelijk klein. Tot 1870 woonden er minder dan 10.000 mensen in de stad en pas na 1900 begon de stad flink te groeien.

We steken de spoorlijn bij het station over en zijn dan in het stadspark aan de Bodensee, een groen stukje stad waar niet alleen toeristen rondlopen maar dat ook uitstekend geschikt is om te flaneren. En om lekker in de zon te zitten om te genieten van het uitzicht op de Bodensee en de haven. Vanaf hier kun je onder anders een ferry naar Meersburg nemen, waar we gisteren waren, of naar het kloostereiland Reichenau.

Je kunt hier ook een waterfiets huren of een boot en dan zelf het meer op. In de haven staan ook een aantal beelden waarvan eentje er wel heel erg uitspringt: het is Imperia, gemaakt door de lokale beeldhouwer Peter Lenk van wie we eerder al de triomfboog hebben gezien. Het 9 meter hoge vrouwenbeeld weegt 18 ton en staat op een sokkel die iedere 3 minuten ronddraait. Dat hadden we eerst niet door toen we een goede plek om het beeld te fotograferen, maar het draaide vanzelf onze kant op.

Het beeld is in 1993 illegaal geplaatst en was nogal omstreden maar het staat op een privaat stukje grond van een spoorwegmaatschappij die er geen bezwaar tegen had. Nu is het een van de grootste bezienswaardigheden van Konstanz.
Het beeld is een herinnering aan het concilie van Konstanz (1414 - 1418) dat door de keizer bijeen was geroepen om onder andere het probleem van de pauzen op te lossen, er waren er toen maar liefst 3. De vrouw Imperia Cognati voor, één van de eerste bekende courtisanes die volgens een verhaal van Balzac de prinsen en kardinalen op het concilie verleidde en ze allemaal in haar zak (of in ieder geval jurk) had. Het beeld houdt in iedere hand een man, volgens Lenk symbolen voor de kerkelijke en wereldlijke macht. Alweer een pittig stukje satire van deze kunstenaar.

Na een ontspannen uurtje in de haven lopen we terug de binnenstad in om de historische gebouwen te bekijken. Er zijn er genoeg en we zien af en toe leuke details zoals twee mannen die letterlijk een balkon op hun schouders dragen als een verwijzing naar Atlas. Er zijn allerlei bouwstijlen te zien, onder andere doordat de geallieerden de stad in de 2e wereldoorlog niet belangrijk genoeg vonden om te bombarderen in tegenstelling tot bijvoorbeeld Friedrichshafen waar de zeppelins werden gebouwd.

Er zijn kunstig beschilderde gebouwen en op eentje zien we een reliëf waarop een mensenmassa zich lijkt te verdringen. Volgens een informatiebord stond hier een fransicanerklooster dat in 1845 tot stadhuis werd verbouwd. Op 12 april 1848 werd hier vanaf het balkon door Friedrich Hecker de eerste Duitse republiek uitgeroepen. Weer wat geleerd, ik had nooit gedacht dat dat hier was gebeurd. Maar zoek je op internet dan zie je dat meneer Hecker dat misschien wel geroepen heeft maar dat er zeker nog geen sprake was van het echte begin van de eerste republiek. De lokale kranten van die tijd noemen de rede van Hecker niet eens. Geschiedenis staat nooit vast, meestal bepalen de overwinnaars de zogenaamde echte feiten.

Het graaf Zeppelin hotel heeft een prachtig traditioneel versierde facade en is genoemd naar de uitvinder van de zeppelins die in Konstanz werd geboren. Het hotel dateert uit 1835 maar brandde af in 1900 waarna het geheel in de oude stijl opnieuw werd opgebouwd. En zo zijn er nog veel meer pareltjes in de stad te vinden.
Na een korte pauze op een terras lopen we terug naar de parkeergarage en rijden Zwitserland weer in.

We hebben nog 1 doel voor vandaag en dat zijn de watervallen van Schaffhausen die aangeprijst worden als de grootste van Europa. Het is niet de hoogste maar met een breedte van 150 meter en een hoogte van 23 meter heeft het de grootste waterverplaatsing in kubieke meters gerekend (600 km³ per seconde in de zomer). Er zijn een aantal grote parkeerplaatsen waar je € 5 voor betaald, ongeacht hoelang je er staat.

Je kunt ook combinatietickets kopen om met een boot tot onderaan de waterval te varen. Er zijn meerdere boottrips voor verschillende prijzen en plateaus waar je kan uitstappen om het gebulder van de waterval te horen of natgespetterd te worden. Wij zijn al tevreden met het zien van de waterval en het kasteel Laufen dat op de watervallen uitkijkt. Uit mijn jeugd herinner ik me dat je hier ook de Smilestones hebt, een mini-madurodam waar treintjes door het miniatuurlandschap rijden. In de buurt heb je ook nog een klimpark en het stadje Schaffhausen is ook leuk om te bezoeken.

In het midden van de waterval ligt een rots waar je kunt uitstappen vanaf een boot en naar het topje kunt klimmen. Je staat dan echt helemaal temidden van het bulderende water. Dit moet wel één van de spectaculairste stukjes van de Rijn zijn.
Na dit bezoek rijden we via Duitsland terug naar Wangen, een tocht van ruim 2 uur. Al met al was dit weer een geslaagde dag.