Zondag 18 juli, Langs de noordkant van de Bodensee
We slapen lekker lang uit voordat we op pad gaan. Vroeger wilde ik altijd zoveel mogelijk zien maar de jaartjes beginnen toch ook voor mij wat te tellen en ik vind het steeds prettiger het rustig aan te doen. Vandaag willen we een rondje om de Bodensee maken maar dat is samen toch een hele afstand dus we beginnen maar eens aan de noordkant, de Duitse kant. In het zuiden grenst het het meer aan Zwitserland en Oostenrijk. Het wordt ook wel het meer van Konstanz genoemd omdat dat de grootste stad (in Duitsland, grenzend aan Zwitserland) is dat aan het meer gelegen is. Het heeft een oppervlakte van 536 km². De belangrijkste rivier die op het meer uitkomt en het weer verlaat is de Rijn
In Lindau wijst de navigatie ons niet naar het oude centrum dat erg mooi moet zijn, dus dat bewaren we voor een andere keer. We proberen zo dicht mogelijk langs de oever van het meer te rijden maar uiteraard zijn de meeste gebieden ingenomen door toeristische faciliteiten of privéterreinen zodat we het meer meestal vanuit de verte zien. Uiteindelijk rijden we een stukje om en gaan naar Langenargen.

Het is zonnig wanneer we uitstappen bij het Montfort kasteel, Het schijnt dat de Romeinen hier al 2 wachttorens hadden gebouwd maar in de 14e eeuw werd er een echt kasteel gebouwd dat echter in de loop van de tijd tot een ruïne verviel. Het huidige kasteel werd in Moorse stijl gebouwd in 1866. Het kasteel is vanwege corona gesloten maar we kunnen nog wel door het park lopen.

Langs de boulevard, naast het kasteel, staat een piano met een bericht erbij dat iedereen die spelen kan, erop mag spelen. Kinderen mogen alleen wanneer ze aanleg hebben voor pianospelen en dan moet er een volwassene bij zijn. Als we er langs lopen, speelt een jongeman rustige klassieke muziek en er heerst een prettige sfeer langs het meer. Langs de boulevard lopen we verder het dorp in. Wanneer we later teruglopen, speelt er een kind op de piano en dat klinkt helemaal niet onaardig.

Uiteraard heeft vrijwel ieder dorp langs de Bodensee een haventje en je kunt tochten over het meer maken. En dan zien we een zeppelin in de lucht. In 1898 werd door Ferdinand Zeppelin de eerste zeppelin op het meer gemaakt. Hij gebruikte het principe van een heteluchtballon maar dan met een stoffen omhulsel rond een ellipsvormig metalen geraamte. Tot aan het begin van de 2e wereldoorlog werden op het meer en in het nabijgelegen Freidrichshafen. Berucht is de ramp met de Hindenburg in 1937 wat het einde van de zeppelins inluidde maar hier vliegen ze af en toe nog rond.

Via Friedrichshafen, waar een zeppelinmuseum is (maar voor een bezoek zijn wij niet geïnteresseerd genoeg), rijden we door naar Meersburg waar de Bodensee het smalst is. We parkeren in de bovenstad en ook hier is een stadsmuur om de oude binnnenstad heen. Een stap door de poort en je laat de moderne bebouwing achter je.
Een bekende bewoner van Meersburg was Franz Anton Mesmer (1734-1815), die het dierlijk magnetisme ontdekte en een soort occultist was maar zonder religieuze ideeën, het mesmerisme. Later leidde dit tot de ontwikkeling van hypnose zoals dat nog steeds gebruikt wordt.

Net als in Wangen vinden we hier ook weer een verscheidenheid aan bouwstijlen: barokke gebouwen met trapgevels, gekleurde huizen en natuurlijk de typische vakwerkhuizen. De balken waarmee de huizen zijn gebouwd worden vaak zwart geteerd of geverfd en zijn aan de buitenkant zichtbaar. De ruimte tussen de balken werd vaak opgevuld met leem en andere materialen om de muren dicht te maken.

Ook Meersburg is in de 2e wereldoorlog niet gebombardeerd waardoor er nu nog zo'n authentieke binnenstad te zien is met mooie gebouwen. Tenminste, wij vinden dit leuk, leuker dan de huidige massabouw en nieuwbouwwijken. Daarbij moeten we natuurlijk wel opmerken dat de huizen in zo'n historisch centrum toebehoorden aan de rijken; de gewone man had hier weinig te zoeken behalve op de markt of om terechtstellingen bij te wonen. Zo'n stadje zegt dan ook weinig over het gewone leven van destijds, des te meer over de rijkdom die maar een heel klein deel van de bevolking had.

De Meersburg schijnt het oudste, nog bewoonde kasteel in Duitsland te zijn dat volledig bewaard is gebleven. Volgens de legenden stamt het uit de 7e eeuw en er zouden nog kamers uit de 8e eeuw zijn. Maar tegelijkertijd wordt Mersbug (met 1 e) zelf pas voor het eerst genoemd in 1107. Het stadje is 6 eeuwen in het bezit geweest van de bisschop van Konstanz en in de machtstrijd met de lokale bevolking werd op een bepaald moment zelfs het burgermeesterschap afgeschaft.
Het kasteel is particulier bezit en wordt nog steeds bewoond maar ook zijn er 36 zalen ingericht als museum. Vanwege de corona is het vandaag in ieder geval gesloten.

Onder het kasteel is een vakwerkhuis gebouwd met een leuke erker. En ook hier mogen overal auto's komen, in ieder geval de bewoners. In de winkelstraat die naar de Bodensee loopt, is het bomvol toeristen maar een omaatje drukt zich er met haar auto gewoon tussendoor om voor haar huis te parkeren. We zijn wel verbaast over het grote aantal toeristen, op de een of andere manier hadden we dat niet verwacht.
Wat wij nog niet doorhebben is dat het kasteel in de bovenstad van Meersburg staat en dat de benedenstad een stuk lager ligt. We klimmen eerst omlaag, langs het oude waterrad onder het kasteel. Er tegenover is een nog een zeppelinmuseum met een privécollectie.

In de benedenstad is het nog drukker en hoewel we niet zo bang zijn uitgevallen, schrikt de mensenmassa ons toch een beetje af. Door de coronacrisis zijn we toch een stuk voorzichtiger geworden en automatisch vermijden we nu grote groepen mensen. We slaan een bezoekje aan de haven daarom over. Van hieruit kun je diverse tochten over de Bodensee maken, onder andere naar het bloemeneiland Mainau. In plaats daarvan klauteren we langzamerhand weer omhoog. Het is benauwend warm, dus het is zweten geblazen.

We rijden langs de kust, langs het paalwoningmuseum in Unteruhldingen, verder tot aan Überlingen waar we besluiten om langzamerhand terug te rijden. Als we helemaal rond het meer willen rijden, komen we tijd te kort. We nemen wel een andere weg, via het klooster en kasteel van Salem. Er zijn tuinen in Franse stijl aangelegd en er is een wijngaard. Ook hier is alles gesloten vanwege corona. Naast wijnbouw staat het gebied rond de Bodensee ook bekend om de vele soorten appels die er geteeld worden.

Het is in het binnenland een stuk rustiger dan langs de oevers van de Bodensee. Via binnenwegen rijden we dan naar Ravensburg, bekend van de spellen en legpuzzels van Ravensburger. Leuk feitje: hun best verkochte spel is memory dat al vanaf 1959 wordt uitgegeven. Wij zoeken een parkeergarage net buiten de stadsmuren en wandelen naar het oude centrum. Ook hier is de historische stad niet gebombardeerd in de 2e wereldoorlog, mede omdat er een groot Rode Kruiscentum stond en er weinig oorlogswerktuigen geproduceerd werden.

De eerste nederzettingen stammen uit 2000 v.c. maar in 1088 werd de huidige stad voor het eerst vermeld in documenten. Het is lange tijd een belangrijke handelsstad geweest. In de 2e wereldoorlog gebeurden er wat minder prettige dingen zoals operatie T4 waarbij moedwillig bijna 700 patiënten van een psychiatrische instelling werden vermoord. Ook alle Sintizigeuners werden vermoord of naar concentratiekampen gestuurd.
Nu is Ravensburg een prettig stadje om rond te wandelen met minstens 9 grote torens die deel uit maken van de vestingwal en een keur aan historische gebouwen.

Aan het Marienplatz in het centrum vinden we een restaurant waar we iets eten. We hebben al met al nog een behoorlijke tocht gemaakt ook al zijn we alleen aan de noordkant van de Bodensee gereden. Het is mooi weer, we hebben veel gewandeld en zijn nu helemaal in vakantiestemming. Wat hebben we dit gemist!
