Natuurhistorisch museum Bertholdsburg en zeeaquarium Zella Mehlis

Het kasteel Bertholdsburg werd in de 13e eeuw gebouwd en is later genoemd naar graaf Berthold VII die hier in het begin van de 14e eeuw resideerde.
Nu is het een natuurhistorisch museum met een uitgebreide verzameling fossielen en mineralen (zo'n 70.000 die natuurlijk niet allemaal uitgestald staan) waar wij altijd dol op zijn. Het museum werd al in 1934 begonnen maar door de jaren heen zijn de thema;s wel verandert, zo ging het in de DDR vooral om het leven van de mensen in de regio.
Het is ook wel leuk om een kasteel van binnen te zien waar niet alles om de geschiedenis van het kasteel zelf gaat. Er is natuurlijk nog wel een klein deel dat over lokale regionale geschiedenis gaat, daar konden ze niet echt omheen.

Voor een 13e eeuws kasteel ziet het er nog goed uit maar het is ook regelmatig verbouwd en ziet er nu meer uit als een slot uit de Renaissance.
Behalve het museum is er ook een uitgebreide bibliotheek met duizenden oude boeken en wordt er onderzoek gedaan naar de 300 miljoen jaar oude geschiedenis van de regio.
Wij vinden vooral de kleurige en omvangrijke mineralencollectie geweldig, het bezoek is de € 4 entree zeker waard.

Na een kop koffie in het slotrestaurant rijden we naar Zella-Mehlis, een plaatsje ten noorden van Schleusingen. Daar is een zee-aquarium dat we graag willen zien waar vooral veel tropische vissensoorten te zien zijn. Vraag ons niet naar de namen, daar hebben we geen verstand van. Het is ongelooflijk hoeveel soorten vissen in allerlei soorten, maten en kleuren te zien zijn. Maar men is hier vooral erg trots op het miljoen-liter-waterbekken waar haaien zwemmen die je van heel dichtbij kan zien.

In de meeste aquaria zit het ook vol kleurig koraal, de natuurlijke leefomgeving van veel van de dieren die hier rondzwemmen. Het schijnt dat in de oceanen het koraal wereldwijd verbleekt door de opwarming van het oceaanwater waardoor het geen bescherming meer kan bieden aan vele vissensoorten. Maar door de opwarming wordt ook de aangroei van klein voedsel zoals plankton geremd wat weer als gevolg heeft dat de hele voedselketen rond een koraal, van plankton tot haai, verstoord wordt. Gelukkig zijn er projecten aan de gang om koralen weer versneld te laten herstellen wat heel goed mogelijk lijkt te zijn als de vervuiling door de mens tegengehouden wordt.

In totaal zijn er ruim 50 aquaria met meer dan 200 diersoorten en er is een apart krokodillenhuis waar je deze oeroude beesten van dichtbij kunt bekijken vanaf het wandelpad dat er doorheen loopt. Het aquarium is niet supergroot maar wij vinden het wel erg leuk, zeker voor kinderen is het de moeite waard want ze mogen allerlei vissen zoals de Koikarpers ook aaien.

Op de terugweg rijden we via het slaperige stadje Suhl. Zoals zoveel andere stadjes in Thüringen was het vroeger een mijnstad tot de gedolven ersten opraakten. In de 2e wereldoorlog werd er een uitgebreide wapenindutrie opgezet en nog steeds worden er jachtwapens geproduceerd.

In de jaren 80 en 90 van de 20e eeuw leefden er meer dan 50.000 mensen maar na 1988 neemt het inwoneraantal snel af en het stadje is ook niet erg levendig. Wij zoeken een restaurant op in een winkelcentrum voor een oerduitse schnitzel met bratkartoffeln en rijden daarna terug naar ons huisje.