Een dagje Rothenburg en naar Schönbrunn

Maar we hebben nog een extra nacht geboekt in een hotel in Rothenburg ob der Tauber. We zijn hier eens kort langs geweest en vonden het stadje zo mooi dat we er eens wat meer van wilden zien. Het ligt aan de zogenaamde Romantische Strasse, een populaire toeristische route door Duitsland van 385 kilometer lang die langs mooie stadjes en schitterende landschappen voert. Er zijn ook routes voor fietsers en wandelaars.. Wij rijden van huis rechtstreeks naar Rothenburg, zo'n 635 kilometer, en we komen aan het einde van de middag aan.
De stad is compleet ommuurd en zodra je door een van de poorten binnenkomt waan je je in de Middeleeuwen.

Rond het jaar 1000 werd hier een kasteel gebouwd en al snel groeide er een dorp omheen dat in de 13e eeuw stadsrechten krijgt. Het grootste deel van de huidige stad is in de middeleeuwen gebouwd behalve het oostelijke deel dat aan het einde van de 2e wereldoorlog in 1945 gebombardeerd werd. De meeste monumenten bleven echter gespaard en ook de verwoeste gebouwen werden helemaal herbouwd in de oude stijlen.

Karakteristiek zijn de vele vakwerkhuizen waar je de balken kan zien die voor de constructie werden gebruikt en werden opgevuld met leem of andere bouwmaterialen. Vaak gebeurde dit in gebieden waar lastig aan steen was te komen of waar stenen bouwmaterialen te duur waren. De balken zijn soms zwart geteerd of donker geverfd waardoor ze er extra uitspringen.

Al in de 19e eeuw was Rothenburg ob der Tauer een voorbeeld van oud-duitse bouwkunst en ook het toerisme kwam toen al op gang, vooral ook dankzij de schilderingen van Romantische schilders die het stadje prachtig vonden.. Het is tegenwoordig een van de meest bezochte stadjes in Thuringen. Met zo'n 10.000 bewoners is het tegenwoordig meer een groot dorp.
Het centrum is vrij compact maar toch is het groot genoeg om heel wat uren rond te dwalen over de pleinen en de middeleeuwse straatjes. Alleen jammer dat het centrum niet autovrij is gemaakt, dat zou de sfeer nog meer ten goed komen. Rond het marktplein vind je de meeste historische gebouwen.

We lopen nog een tijdje rond en zoeken dan een restaurantje op om wat te eten. En daarna naar ons hotel want morgen hoeven we niet zo ver te rijden en kunnen we nog een hele tijd in Rohhenburg doorbrengen.
Na een goede nachtrust en een lekker ontbijt beklimmen we eerst de stadsmuren. Er is een binnenste en buitenste ringmuur en je kunt ze van poort tot poort belopen. De muren werden in de 2e wereldoorlog deels beschadigd maar zijn weer helemaal gerestaureerd.

Bij iedere poort kun je via een trap omhoog en vervolgens over een smalle balustrade rond lopen. In de muren die naar de buitenkant gericht zijn zitten kijkgaten. De muren zijn gerestaureeerd dankzij giften uit de hele wereld en iedereen die geld heeft bijgedragen heeft ergens in de muur een plaquette gekregen als bedankje.
Eigenlijk is ieder gebouw in het centrum een monument en zeker ook de poorten en torens die vrijwel allemaal verschillend zijn. Op rothenburg.de kun je een aantal leuke informatieve filmpjes vinden over een aantal torens. De toren rechts, de Kobolzeller of Siebertor, is een van de meest gefotografeerde plekjes van de stad.

We zijn wel even zoet met het bewandelen van alle stadsmuren en af en toe een museumbezoek want er zijn meerdere musea, zoals het middeleeuws misdaadmuseum waar veel informatie en objecten te zien zijn uit het verleden die met misdaad te maken hebben zoals vele middeleeuwse martelwerktuigen. Akelige dingen maar toch ook fascinerend om te zien hoe mensen in staat waren (en zijn) elkaar zoveel pijn aan te doen.
Rothenburg ob der Tauer weet zijn historische uitstraling wel goed te benutten en er zijn ook jaarlijks een tweetal middeleeuwse festivals met echte ridders en markten.

Een zwarte bladzijde in de geschiedenis van het stadje is de gewelddadige verdrijving van de Joodse gemeenschap uit Rothenburg, nog voor de beruchte Kristalnacht. Het was echter niet de eerste keer, in 1520 werd het Joden verboden de stad te betreden en degenen die er woonden moesten vluchten. In het Rijksstadsmuseum is hierover meer informatie te vinden.
In 2013 werd in alle gebouwen waar in 1938 Joden woonden, een plaquette ingemetseld met de namen van diegenen ter nagedachtenis.

In de loop van de middag zoeken we een terrasje op. Het is niet heel warm maar lekker genoeg om buiten te zitten. We zouden nog uren rond kunnen lopen door dit fascinerende stadje met zijn mooie gebouwen maar voor vandaag hebben we genoeg gezien en we moeten nog 200 kilometer rijden naar Schönbronn vlakbij het Thüringer Wald en Schleusegrund.

Het is nog even zoeken naar het huis van de eigenaars waar we de sleutel op kunnen halen maar uiteindelijk worden we vriendelijk onthaald door een wat ouder echtpaar. We krijgen een rondleiding door het hele huisje dat tegen een berghelling gebouwd is. Het is erg ruim voor ons tweeën en we hebben een prachtig uitzicht over de omgeving. Ik kan zelfs nog even buiten zitten lezen.
Alleen als we 's avonds de kachel willen aandoen moeten we de eigenaar er nog even bijhalen want zijn uitgebreide uitleg over de verwarming is toch wat langs ons heen gegaan en het klonk best ingewikkeld. Maar tenslotte zitten we dan toch in een warm huisje.